Modern Diplomacy: Η ηλιακή ιστορία της Ινδίας – Αντιμετώπιση ζητημάτων γύρω από την απαλλαγή από τις εκπομπές άνθρακα
Η πορεία της Ινδίας προς το Net Zero, «καθαρό μηδέν» δηλαδή στις εκπομπές του διοξιδείου του άνθρακα, έχει ιδιαίτερη σημασία για την επίτευξη των παγκόσμιων κλιματικών στόχων λόγω του τεράστιου μεγέθους της χώρας και του οικονομικού της δυναμισμού.
Η πορεία της Ινδίας προς το Net Zero έχει ιδιαίτερη σημασία για την επίτευξη των παγκόσμιων κλιματικών στόχων λόγω του τεράστιου μεγέθους της χώρας και του οικονομικού της δυναμισμού. Η δέσμευσή της στο COP26 στη Γλασκώβη, 2021 ήταν η δημιουργία δυναμικότητας 500 gigawatt (GW) μη ορυκτών ηλεκτροπαραγωγών ενέργειας έως το 2030. Από εκείνη την ανακοίνωση, η Ινδία έχει κάνει εντυπωσιακά βήματα στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, τοποθετώντας τον εαυτό της ως πρωτοπόρο στην παγκόσμια ανανεώσιμη ενέργεια αγορά. Πολιτικές και πρωτοβουλίες της κεντρικής κυβέρνησης, τεχνολογικές εξελίξεις και σημαντικές ξένες επενδύσεις, η Ινδία γνώρισε αξιοσημείωτη ανάπτυξη στη χωρητικότητα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και σήμερα η χώρα κατατάσσεται στην τέταρτη θέση παγκοσμίως ως προς τη συνολική εγκατεστημένη ηλιακή ισχύ.
Με πληθυσμό περίπου 1,4 δισεκατομμύρια η Ινδία έχει τεράστια ζήτηση ενέργειας για να τροφοδοτήσει την ταχέως αναπτυσσόμενη οικονομία της. Λέγεται ότι κάθε χρόνο, η Ινδία προσθέτει μια πόλη στο μέγεθος του Λονδίνου στον αστικό της πληθυσμό, που περιλαμβάνει τεράστια κατασκευή νέων κτιρίων, εργοστασίων και δικτύων μεταφορών. Ο άνθρακας και το πετρέλαιο έχουν χρησιμεύσει μέχρι στιγμής ως θεμέλια της βιομηχανικής ανάπτυξης και του εκσυγχρονισμού της Ινδίας, δίνοντας σε έναν αυξανόμενο αριθμό Ινδών πρόσβαση σε σύγχρονες ενεργειακές υπηρεσίες. Αυτό περιλαμβάνει την προσθήκη νέων συνδέσεων ηλεκτρικής ενέργειας για 50 εκατομμύρια πολίτες κάθε χρόνο την τελευταία δεκαετία. Αλλά στην πορεία της προς τις καθαρές μηδενικές εκπομπές έως το 2070, το μεγαλύτερο μέρος της αύξησης της ζήτησης ενέργειας αυτή τη δεκαετία θα πρέπει να καλυφθεί με πηγές ενέργειας χαμηλών εκπομπών άνθρακα.
Πώς αντιμετωπίζεται η μετάβαση από ορυκτά σε ενέργεια που δεν βασίζεται σε ορυκτά;
Στα χρόνια που ακολούθησαν την υπογραφή της συμφωνίας του Παρισιού, η Ινδία θεώρησε ότι πρέπει να σταματήσει νέα έργα θερμικής ενέργειας και να αυξήσει την ικανότητα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Η κυβέρνηση της Ινδίας έχει θέσει στόχο 292 GW εγκατεστημένης ηλιακής ενέργειας. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η χωρητικότητα 292 GW θα απαιτούσε τουλάχιστον έξι λαχάρια εκτάρια γης, κάτι που είναι σχεδόν αδύνατο δεδομένου του πυκνού πληθυσμού της Ινδίας.
Έτσι, η προσέγγιση έχει γίνει πιο μετριασμένη και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής στην Ινδία υιοθέτησαν την προσέγγιση ότι, ενώ ο τομέας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ήταν ένας από τους κρίσιμους τομείς, η χώρα δεν μπορούσε να χάσει τα μάτια της τα τεράστια αποθέματα άνθρακα της ούτε μπορεί να εγκαταλείψει την παραδοσιακή παραγωγή ενέργειας, π.χ. εντελώς. Έτσι, ενώ η ώθηση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας προφανώς συνεχίζεται, υπάρχει ένα αναθεωρημένο σχέδιο δημιουργίας περαιτέρω θερμικής ισχύος περίπου 20.000 μεγαβάτ (MW) ετησίως. Υπάρχει τεράστιος βαθμός ώθησης στη μετάδοση και τη διανομή. μετάδοσης επειδή τα νέα δίκτυα πρέπει να συνδεθούν στα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας και να φέρουν αυτό το νέο φορτίο και διανομή, επειδή υπάρχουν πολλές θετικές αλλαγές από την εγκατάσταση έξυπνων μετρητών έως την τιμολόγηση της ώρας της ημέρας. Η Ινδία είναι προικισμένη με άφθονη ηλιακή ενέργεια η οποία είναι ικανή να παράγει 5 τρισεκατομμύρια kw καθαρής ενέργειας.
Ταυτόχρονα, η Ινδία πιέζει επιθετικά προς ένα πιο βιώσιμο μέλλον, επενδύοντας σε μεγάλο βαθμό σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας με την ηλιακή ενέργεια στην πρώτη γραμμή των προσπαθειών της.
Πολλές πολιτείες στην Ινδία έχουν ήδη αναγνωρίσει και προσδιορίσει το δυναμικό ηλιακής ενέργειας και άλλες έχουν παραταχθεί για να καλύψουν τις αυξανόμενες ενεργειακές τους απαιτήσεις με καθαρή και διαχρονική ηλιακή ενέργεια. Οι πέντε κορυφαίες πολιτείες για εγκατεστημένη δυναμικότητα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην Ινδία είναι το Ρατζαστάν, το Γκουτζαράτ, η Καρνατάκα, το Ταμίλ Ναντού και η Μαχαράστρα.
Ο στόχος της Ινδίας να επιτύχει το 50 τοις εκατό της εγκατεστημένης ισχύος ηλεκτρικής ενέργειας από ενεργειακούς πόρους που δεν βασίζονται σε ορυκτά καύσιμα έως το 2030, όπως περιγράφεται στις Εθνικά Καθορισμένες Συνεισφορές (NDCs) φαίνεται να είναι πολύ μπροστά από το χρονοδιάγραμμα. Ήδη από μια συνολική εγκατεστημένη ισχύ ηλεκτρικής ενέργειας 425,5 GW, σχεδόν το 43,8% 186,46 GW δυναμικότητας που δεν βασίζεται σε ορυκτά καύσιμα έχει εγκατασταθεί στη χώρα. Από αυτή την ηλιακή ενέργεια αντιπροσωπεύει το εντυπωσιακό 57,9% της συνολικής παραγωγής ανανεώσιμων πηγών ενέργειας της χώρας.
Ωστόσο, ακόμη και καθώς η χώρα γιορτάζει περισσότερα έργα ηλιακής ενέργειας, υπάρχει μια προειδοποίηση από ειδικούς ότι η ηλιακή ενέργεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας και τότε θα υπάρξει αυξανόμενη πίεση στους μηχανικούς του δικτύου να βρουν ενέργεια μετά τη δύση του ηλίου σε προσιτές τιμές. Για να διευκολυνθεί η μετάβαση από τις πηγές που βασίζονται σε ορυκτά καύσιμα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, είναι σημαντικό να καταστεί δυνατή η αποστολή και διαθέσιμη όλο το εικοσιτετράωρο. Τον Αύγουστο του 2023 το Υπουργείο Ενέργειας και Νέων & Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας εξέδωσε το «Εθνικό Πλαίσιο για την Προώθηση Συστημάτων Αποθήκευσης Ενέργειας», το οποίο αποτελεί μια πολύ σαφή αναγνώριση ότι καθώς η Ινδία ενισχύει την ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές θα πρέπει να διαχειριστεί την ανισορροπία μεταξύ των ωρών ηλιοφάνειας. Η ώθηση που δικαίως είναι η ταχεία κλιμάκωση των συστημάτων αποθήκευσης τυγχάνει της κυβερνητικής προσοχής τόσο μέσω του νέου πλαισίου πολιτικής όσο και μέσω των επιδοτήσεων.
Αυτή η ώθηση δεν αφορά μόνο την αποθήκευση μπαταριών, η οποία είναι ακριβή και έχει ορισμένες δυσκολίες, αλλά η χωρητικότητα των εγκαταστάσεων αποθήκευσης αντλίας (PSP) μεγάλης κλίμακας. Τα PSP μπορούν να παράγουν ρεύμα συνεχώς για μεγάλη διάρκεια, ανάλογα με την χωρητικότητα αποθήκευσης της δεξαμενής. Η τρέχουσα ισχύς PSP της Ινδίας ανέρχεται σε 4.745,6 MW από οκτώ μονάδες και διεξάγονται έρευνες για την επέκταση της ισχύος PSP στα 50 GW σε 39 έργα.
Σχέδιο PLI σε ηλιακά φωτοβολταϊκά πλαίσια υψηλής απόδοσης:
Το υπουργικό συμβούλιο του σωματείου ενέκρινε επίσης την εισαγωγή του σχεδίου κινήτρων που συνδέονται με την παραγωγή για το «Εθνικό πρόγραμμα για ηλιακές φωτοβολταϊκές μονάδες υψηλής απόδοσης» για την επίτευξη παραγωγικής ικανότητας κλίμακας GW σε ηλιακές φωτοβολταϊκές μονάδες υψηλής απόδοσης.
Καθιστώντας τη μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ένα κρίσιμο στοιχείο του προγράμματος «Make in India», το πρόγραμμα PLI στοχεύει στην ανάπτυξη και τη δημιουργία ενός ολόκληρου οικοσυστήματος για την κατασκευή ηλιακών φωτοβολταϊκών μονάδων υψηλής απόδοσης στην Ινδία, μειώνοντας έτσι την εξάρτηση από τις εισαγωγές στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. ενέργεια.
Το πρόγραμμα PLI επικεντρώνεται στην άμεση απασχόληση περίπου 1.95.000 και στην έμμεση απασχόληση περίπου 7.80.000 ατόμων με υποκατάσταση εισαγωγών περίπου 1,37 lakh crore. Η κυβέρνηση έχει επίσης διαθέσει συνολική ισχύ 39.600 MW οικιακής κατασκευής ηλιακών φωτοβολταϊκών μονάδων σε 11 εταιρείες με συνολική δαπάνη Rs. 14.007 crores. Μέχρι τον Οκτώβριο του 2024 αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία η παραγωγική ισχύς συνολικής ισχύος 7.400 MW. έως τον Απρίλιο του 2025 ισχύς 16.800 MW και το υπόλοιπο δυναμικότητας 15.400 MW έως τον Απρίλιο του 2026.
Σύμφωνα με την Εθνική Ομοσπονδία Ηλιακής Ενέργειας της Ινδίας (NSEFI), η παραγωγική ικανότητα της Ινδίας για ηλιακά πάνελ θα φτάσει τα 100 GW έως το 2026 ή το 2027 με άλλα 100 GW ικανότητας κατασκευής κυψελών.
Ο ιδιωτικός τομέας ηγείται του κύματος ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην Ινδία:
Στην εγκατάσταση ηλιακών σταθμών στη χώρα συμβάλλουν τόσο εγχώριοι όσο και ξένοι επενδυτές. Τα τελευταία τρία οικονομικά έτη, η Ινδία έχει προσελκύσει συνολικά 3,8 δισεκατομμύρια δολάρια σε άμεσες ξένες επενδύσεις (FDI) στον τομέα της ηλιακής ενέργειας.
Πρόσφατα, η Adani Green Energy (AGEL) ανέθεσε σε λειτουργία μια ηλιακή μονάδα ισχύος 180 MW στην περιοχή Jaisalmer του Ρατζαστάν. Ενσωματώνοντας ηλιακές φωτοβολταϊκές μονάδες διπλής όψης επόμενης γενιάς και οριζόντιους ηλιακούς ιχνηλάτες μονού άξονα για μεγιστοποίηση της παραγωγής μέσω καλύτερης απόδοσης πλαισίων και παρακολούθησης του ήλιου κατά τη διάρκεια της ημέρας, η ηλιακή μονάδα ισχύος 180 MW αναμένεται να παράγει περίπου 540 εκατομμύρια μονάδες (kWh) ηλεκτρικής ενέργειας ετησίως.
Ήταν μια πολύ περήφανη στιγμή για την Ινδία όταν η εταιρεία Larsen & Toubro (L&T) ανέθεσε την πρώτη της εγχώρια κατασκευή ηλεκτρολύτη στο εργοστάσιο πράσινου υδρογόνου στο Hazira του Γκουτζαράτ νωρίτερα αυτόν τον μήνα. Εξοπλισμένη με μια εγχώρια κατασκευασμένη μονάδα επεξεργασίας ηλεκτρολύτη (EPU) ML-400, η L&T σχεδιάζει να αξιοποιήσει το εργοστάσιό της σε κλίμακα giga στη Hazira για να καλύψει την αυξανόμενη ζήτηση για πράσινο υδρογόνο, μεγιστοποιώντας τον εντοπισμό του προϊόντος μέσω βελτιωμένης τοπικής αλυσίδας εφοδιασμού και αυτοματοποίηση για το κόστος ανταγωνισμός.
Μια συνεχής ώθηση προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παρά τις προκλήσεις:
Η αποθήκευση μπαταριών εξακολουθεί να είναι δαπανηρή, γεγονός που καθιστά την εγκατάσταση ηλιακού φωτοβολταϊκού εκτός δικτύου σε αγροτικές περιοχές πρόκληση. Για την επέκταση του ενεργειακού εφοδιασμού σε αγροτικές περιοχές, η κυβέρνηση του συνδικάτου ξεκίνησε προγράμματα όπως το «PM Surya Ghar: Muft Bijli Yojana » για να ενθαρρύνει την ηλιακή επένδυση ταράτσας σε μέγιστα νοικοκυριά. Ο προϋπολογισμός της Ένωσης για το 2023-24, έχει διαθέσει ένα σύνολο 7327 crore στον τομέα της ηλιακής ενέργειας. Στο πλαίσιο του προγράμματος Solar Park, πρόκειται να κατασκευαστούν περισσότερα από 50 ηλιακά πάρκα με αθροιστική ισχύ 38 GW.
Λόγω της αυξημένης χωρητικότητας, τα ηλιακά απόβλητα της Ινδίας, τα φωτοβολταϊκά πάνελ στο τέλος του κύκλου ζωής τους (PV) και τα σχετικά ηλεκτρονικά εξαρτήματα αναμένεται να αυξηθούν από 100 κιλοτόνους το 20202 2023 σε 600 κιλοτόνους έως το 2030. Κυβερνητικά μέτρα όπως η Εκτεταμένη Ευθύνη Παραγωγού (EPR) Οι κανονισμοί για τα ηλεκτρονικά απόβλητα, συμπεριλαμβανομένων των ηλιακών συλλεκτών και τα σχέδια κανόνων για τη διαχείριση των ηλιακών αποβλήτων επιδιώκουν να αντιμετωπίσουν αυτό το ζήτημα.
Παρά το γεγονός ότι η ηλιακή ενέργεια είναι ο κύριος συνεισφέρων, η Ινδία διαφοροποιεί περαιτέρω το χαρτοφυλάκιο ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ιδίως όσον αφορά την αιολική ενέργεια, η οποία συμβάλλει σχεδόν κατά 27,27% στην παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας της Ινδίας.
Στο μέλλον, ο τομέας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας της Ινδίας είναι έτοιμος για συνεχή επέκταση με δεξιότητες, καινοτομία και χρηματοδότηση για την προσθήκη ενεργειακής ικανότητας.
ΠΗΓΗ: Modern Diplomacy
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Facebook
Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Facebook
Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Twitter