Νεαρός που επέστρεψε στην Ελλάδα από το εξωτερικό πριν 4-5 χρόνια βρήκε εργασία σε μια εταιρεία. Εργάζεται με μπλοκάκι σαν ελεύθερος επαγγελματίας αλλά με βάση το άρθρο 39 όπου η εταιρεία του προσφέρει ό,τι προσφέρει και στους μισθωτούς, καταβάλλοντας και τις ασφαλιστικές εισφορές στον ΕΦΚΑ.

Προ τετραετίας αντελήφθη πως στον ΕΦΚΑ δεν εμφανίζεται να είναι ασφαλισμένος. Πρώτα απευθύνθηκε στην εταιρεία η οποία του έδωσε τις βεβαιώσεις πως καταβάλει τις εισφορές.

Αφού μάταια προσπάθησε να λύσει το θέμα τηλεφωνικά, αναγκάστηκε να πάρει άδεια από τη δουλειά και μετά μια-δυο επισκέψεις, προσκομίζοντας όλες τις αποδείξεις καταβολής των εισφορών, με κάποιο τρόπο εμφανίστηκε στο σύστημα πως είναι ασφαλισμένος.

Πίστεψε πως το θέμα είχε λυθεί. Πριν από ένα μήνα που χρειάστηκε να κάνει κάποιες εξετάσεις, εμφανιζόταν πάλι πως είναι ανασφάλιστος. Παράλληλα κατάλαβε γιατί δεν του πιστωνόταν στον τραπεζικό λογαριασμό η επιστροφή φόρου από το περασμένο καλοκαίρι. Αυτό συνέβαινε γιατί εμφανιζόταν πως χρωστάει.

Έκλεισε πάλι ραντεβού και αφού δεν έβρισκε άκρη στο γκισέ, με την νοοτροπία κάντε μια αίτηση και θα το εξετάσουμε. Πήγε στη  διευθύντρια η οποία φάνηκε πρόθυμη να βοηθήσει και από τη συμπεριφορά της υπέθεσε πως δεν πρέπει να είναι στο μόνιμο προσωπικό.

Η πρώτη υπάλληλος που φώναξε η διευθύντρια δεν εμφανιζόταν. Χρειάστηκε να την φωνάξει τρεις-τέσσερις φορές για να εμφανιστεί, απειλώντας θεούς και δαίμονες πως δεν την αφήνουν να κάνει τη δουλειά της.

Όταν επιτέλους ευαρεστήθηκε να ακούσει περί τίνος πρόκειται για να δώσει κάποια λύση, άρχισε πάλι να ωρύεται πως δεν μπορεί να κάνει τίποτα γιατί το σύστημα έχει πέσει, δεν έχει πρόσβαση και να αραδιάζει τις συνηθισμένες δικαιολογίες και υπεκφυγές.

Στον δεύτερο υπάλληλο που οδήγησε τον νεαρό η ίδια η διευθύντρια, γιατί δεν τον δεχόταν, αρνήθηκε να ασχοληθεί με το θέμα. Ισχυρίστηκε πως σε 15 μέρες πρέπει να παραδώσει στον Τσακλόγλου κάποιες καταστάσεις και ασχολείται μ’ αυτό.

Ο νεαρός μου περιέγραψε πως υπάλληλος του οποίου το γραφείο θύμιζε χαρακτηριστική φωτογραφία του ελληνικού δημοσίου με ατάκτως σκορπισμένα αρχεία, αποπήρε τη διευθύντρια με τρόπο που κάποιος δεν μιλάει ούτε στον τελευταίο υπάλληλο.

Η διευθύντρια έκανε κάποια τηλεφωνήματα και από την επόμενη μέρα ο ΕΦΚΑ εμφάνισε το νεαρό  πως είναι ασφαλισμένος.

Η μεγαλύτερη περιπέτεια όμως ξεκινά τώρα, γιατί κάποιες από τις οφειλές που από λάθος του ΕΦΚΑ εμφανίζονταν ανεξόφλητες έχουν πάει στο ΚΕΑΟ. Τώρα θα πρέπει τις βεβαιώσεις 3-4 ετών της εταιρείας πως έχει καταβάλει τις εισφορές, να τις πάει στο ΚΕΑΟ και να στήνεται στις ουρές προκειμένου να τον απαλλάξουν.

Παρόμοιες ιστορίες μου έχουν έρθει δεκάδες στην αλληλογραφία τον τελευταίο καιρό.

Η παραπάνω περιπέτεια αποκτά ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον αν διαβάσει κάποιος αυτές τις μέρες για ειδικό bonus που θα καταβληθεί στους δημόσιους υπαλλήλους που υπηρετούν σε “ευαίσθητες” υπηρεσίες και κατάφεραν να πετύχουν τους υψηλούς ποσοτικούς και ποιοτικούς στόχους.

Η κυβέρνηση μάς πληροφορεί πως δεν πρόκειται για το παλιό κίνητρο απόδοσης, το οποίο ήταν οριζόντιο, χωρίς κριτήρια και χρησιμοποιούνταν απλώς για να ανεβαίνει το συνολικό ύψος των αποδοχών.

Υποθέτω, πως οι υπάλληλοι της ιστορίας μας που τα “είχαν κρεμάσει” σε ό,τι αφορά τις τρέχουσες υποχρεώσεις της υπηρεσίας τους, γιατί  δήθεν έτρεχαν εντολές άνωθεν, θα πιάσουν τον στόχο και θα ανταμειφθούν.

Έχουμε ξαναγράψει σ’ αυτή τη στήλη πως ο ΕΦΚΑ παραμένει μια από τις μεγάλες μαύρες τρύπες του ελληνικού δημοσίου. Φιλότιμη η προσπάθεια του Χατζηδάκη να “βραχυκυκλώσει” το σύστημα για να επιταχύνει την έκδοση των συντάξεων αλλά επιδερμικό. Ο ΕΦΚΑ παραμένει μεταξύ των μεγάλων ασθενών που δεν θεραπεύονται. Η κατάσταση είναι ανίατη…

Για τη συνέχεια Capital