Του Αποστόλη Αποστολόπουλου

Η Μυστική Υπηρεσία μιας χώρας είναι σχεδόν αναπόφευκτο να βραχυκυκλωθεί από τη Μυστική Υπηρεσία μιας πιο ισχυρής χώρας. Έτσι εξηγείται, πιστεύω, το πως την “πάτησε” η -υποτίθεται-πανίσχυρη ισραηλινή Μοσάντ. Στην περιοχή το Ισραήλ είναι ένας από τους αντιμαχόμενους, κυρίαρχος είναι οι ΗΠΑ με συμπρωταγωνιστή τη Ρωσία. Μόνο η άμεση και αποφασιστική παρέμβαση των ΗΠΑ μπορεί να ερμηνεύσει την εξουδετέρωση της Μοσάντ και την έκταση της-προσωρινής-νίκης της Χαμάς. Αυτό μπορεί να εξηγήσει πως εξουδετερώθηκαν οι αυτοματοποιημένοι μηχανισμοί έγκαιρης προειδοποίησης και άμυνας του Ισραήλ.

Θύμα, γεωπολιτικά, είναι το δίδυμο Ισραήλ-Τουρκία, τουλάχιστον σε ότι αφορά τη γειτονιά μας και το άμεσο ελληνικό ενδιαφέρον. Ο Μπάϊντεν, επισήμως, δηλώνει ότι συμπαρίσταται ολόψυχα στο Ισραήλ. Αλλά Νετανιάχου και Ερντογάν σχεδίαζαν σύμπραξη με κοινό στόχο να αυξήσουν (και να μοιράσουν) την επιρροή τους στην περιοχή. Λάθος τους. Η περιοχή ανήκει στις ΗΠΑ και τη μοιραζονται με τη Ρωσία. Αν τα βατράχια πάνε να υποκλέψουν κομμάτι από την περιουσία (την επιρροή) που ανήκει στα βουβάλια, θα το πληρώσουν. Ο Τσίπρας, ο Μητσοτάκης και όλοι οι προηγούμενοι Έλληνες αξιωματούχοι το ξέρουν καλά, με κορυφαίο τον κάτοικο Ραφήνας. Η Ελλάδα δεν ανήκει, γενικώς, στη Δύση. Είναι αμερικανικό προτεκτοράτο. Τελεία.

Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΑΣΕΛΑΚΗΣ

Για τον Κασελάκη ας λέει ο Κρις Σπύρου ότι δεν τον ξέρουν στην Ομογένεια ούτε στο Δημοκρατικό κόμμα. Προφανώς τον ξέρουν ‘αλλοι “κατάλληλοι” που αγχώνουν τα ΜΜΕ μην τύχει και χάσουν το στιγμιότυπο όταν βήχει, σκύβει, σηκώνει το αριστερό του χέρι να ευλογήσει τα πλήθη. Διδάσκων πώς οι λαοί γίνονται δούλοι σε αντιστροφή του επιγράμματος στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη που γράφει ότι ο έφιππος στρατηγός διδάσκει “πως οι δούλοι γίνονται ελέυθεροι”. Επιφυλασσόμεθα σε επόμενες γενιές στρατηγέ.

Ο κ. Κασελάκης ελπίζει αλλά οι κινήσεις του δεν προδιαγράφουν αίσιο τέλος. Πχ είναι λάθος να μπλεχτείς με τον αθυρόστομο δήμαρχο Βόλου κ. Μπέο επειδή έχεις μηδενικές ελπίδες να βγεις σώος: ο κ. Μπέος κινείται άνετα στον πολυάριθμο, λασπώδη, χώρο της παραμελημένης αλλά πολύτιμης ψηφοθηρικά “πλέμπας”, εκτός του -υποτίθεται- ραφιναρισμένου αστικού, Κολωνακιώτικου, καθωσπρεπισμού. Όπως το πάει, (ο Κασελάκης) πάει τρέχοντας για μονοψήφιο-αν όχι για τα πολύ χειρότερα.

Οι εκλογές επιβεβαίωσαν όσα μπορούσε να προβλέψει ο κοινός θνητός, χωρίς τον Δρυμιώτη, δηλαδή ότι με μια ξέπνοη αντιπολίτευση το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα είναι να εκθέσει δημοσίως την ανικανότητά της και να επιβεβαιώσει την κυβερνητκή σταθερότητα. Προσωρινά; Πιθανότατα. Οι ΗΠΑ βιάζονται να ρυθμίσουν τα της περιοχής κατά το δοκούν και όποιος έχει αντιρρήσεις καλά θα κάνει να φυλάγεται.

Η ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

Το “Παλαιστινιακό” δεν είναι και τόσο περίπλοκο όσο το παρουσιάζουν: Οι “δόλια Αλβιών” (όπως αποκαλούν την Αγγλία οι Γάλλοι και αρκετοί άλλοι) “παραχώρησε” Παλαιστινιακά εδάφη στους Εβραίους λες και ήταν αμπελοχώραφα των λόρδων Άγγλων προγόνων. Αλλά εκεί έμεναν άνθρωποι που ξεσηκώθηκαν. Ο ξεσηκωμός κρατάει από τότε (περίπου το 1920) και τελειωμό δεν έχει. Δίκαιο να έχουν πατρίδα οι Εβραίοι. Αλλά όχι και τόσο δίκαιο να πάρουν με το ζόρι εδάφη άλλων. Η Παλαιστίνη ήταν μια από τις πιθανές πατρίδες τους, μια άλλη, ρεζέρβα, ήταν η Θεσσαλονίκη. Συνολικά, βλέπουμε τι αξίζει Ελευθερία και Πατρίδα.

Τελικά, ως συνήθως, το αίμα και τα δάκρια των “απλών” ,αλλά όχι αναγκαστικά αθώων ή “αμέτοχων” ανθρώπων, κρύβουν τα γεωπολιτικά (πολιτικά-οικονομικά) συμφέροντα, αποφεύγοντας την ουσία και διαιωνίζοντας τα προβλήματα. Μια πλευρά που μας ενδιαφέρει άμεσα είναι ότι ο Ερντογάν βγαίνει ζημιωμένος, οι ΗΠΑ του κόβουν και πάλι τη φόρα να μετατραπεί σε σατράπη της περιοχής.

Πολλοί πιστεύουν, ότι υποχωρώντας γλιτώνουμε τα χειρότερα. Ξεχνώντας ότι σκύβοντας το κεφάλι, το εκθέτουμε σε όσους θα ήθελαν να μας το κόψουν.