Οι σκληρές αλήθειες γίνονται πιο σκληρές όταν αφορούν τα εθνικά μας θέματα, γιατί χτίζονται πίκρα πίκρα πάνω στη δική μας αφέλεια (”Το Διεθνές Δίκαιο θα μας δικαιώσει”– ”Η ελληνοτουρκική φιλία είναι δυνατή” — ”Η Τουρκία μέσα στην ΕΕ θα σταματήσει τις αξιώσεις της απέναντι στην Ελλάδα”).

   Χτίζονται πίκρα πίκρα πάνω στην αδιόρθωτη στάση μας να μην μετουσιώνουμε τα παθήματα από τις αστοχίες του παρελθόντος σε μαθήματα και να πιστεύουμε πως μπορούμε να διορθώσουμε διπλωματικά τα τετελεσμένα του αντιπάλου σε βάρος μας.

  Λανθασμένη αντίληψη που διαψεύστηκε ιστορικά με την παραμονή των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο επί 49 χρόνια και δύο φορές την τελευταία τριετία: Με την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία του ’20 (βλ. ΥΠΕΞ Νίκος Δένδιας) και την ανυπαρξία αντανακλαστικών τόσο του υπουργείου Ανάπτυξης το ’21 (βλ. Άδωνις Γεωργιάδης), όσο και του Έλληνα εκπροσώπου στην Ε.Ε (βλ. Μαργαρίτης Σχοινάς), πριν να κατοχυρώσει η Τουρκία το brand name ”Turkaegean” στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

 Τώρα, βέβαια, κάποιοι κυβερνητικοί προβάλλουν το παρηγορητικό ”επιχείρημα” ότι από τις δύο διαφορετικές αιτήσεις της Τουρκίας (σε ΕΕ και ΗΠΑ) για κατοχύρωση του εμπορικού σήματος, έγινε δεκτή μόνο μία: αυτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

   Επιπλέον, όπως λένε, το ”Turkaegean” έχει ισχύ ζωής (μόνο στην Ευρώπη) μέχρι τις 16 Ιουλίου του 2031. Υπάρχει γεωγραφικός και χρονικός περιορισμός, δηλαδή, που θα μπορεί η Τουρκία να χρησιμοποιεί το εμπορικό σήμα (brand name),

  Η απάντηση σε αυτούς που το πήραν αψήφιστα και μας ”χρυσώνουν το χάπι” για κομματικούς λόγους, είναι ότι — πέραν της ισχύος του ”ουδέν μονιμότερον του προσωρινού”,  ακόμα και με χρονικό περιορισμό — το ”Turkaegean” βλάπτει την Ελλάδα απ’ τη στιγμή που η Τουρκία διαφημίζει κάθε καλοκαίρι από το 2021 και εντεύθεν τις τουρκικές παραλίες στο Αιγαίο με στόχο την προσέλκυση τουριστών και όχι μόνο, γιατί μακροπρόθεσμη στόχευσή της είναι η διχοτόμησή του.

   Ο όρος ”Τουρκοαιγαίο”, με άλλα λόγια, ενθαρρύνει τους Τούρκους να ενισχύσουν επικοινωνιακά το όνειρο της ”Γαλάζιας Πατρίδας” και τροφοδοτεί τις βλέψεις τους για οικειοποίηση του μισού, αν όχι όλου του Αιγαίου.

   Πέραν αυτού, δίνει ώθηση στον Ερντογάν — πατώντας στο ”Turkaegean” — να κλιμακώσει τις προκλήσεις του απέναντι στην Ελλάδα αμφισβητώντας σε τακτά διαστήματα την ελληνικότητα  νησιών του Αρχιπελάγους (βλ. λίστα”EGAYDAAK)..

   Κι αυτό γίνεται με όλα τα μέσα διαφήμισης της τουρκικής προπαγάνδας, όπως τα βίντεο που κυκλοφόρησε η  τουρκική καμπάνια το ’22 με τίτλο ”Τουρκοαιγαίο, η ακτή της ευτυχίας”, η ζωντανή μετάδοση στο CNN, η ολοσέλιδη καταχώρηση των Τούρκων στην εφημερίδα ”New York Times” και μια καλοπληρωμένη αντίστοιχη για #Turkaegean στο φύλλο της γαλλικής εφημερίδας  ”Le Monde” τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους.

   Γεωργιάδης και Μαργαρίτης φαίνεται να έχουν χωνέψει το γεγονός της ζημιάς που έγινε ασκαρδαμυκτί* αλλάζοντας θώκους εξουσίας, ενώ δεν θα έπρεπε. Και δεν θα έπρεπε, γιατί οι επιπτώσεις από αυτήν πολλαπλασιάζονται από καλοκαίρι σε καλοκαίρι.

 Χάνουμε μέσα απ’ τα χέρια μας σταδιακά προαιώνια κεκτημένα του Ελληνισμού στο Αιγαίο, όπως  αυτό της αποκλειστικής ονομασίας των ιστορικών του νερών, κάτι παρόμοιο με εκείνο που  έγινε το ’18 σε βάρος της Μακεδονία ΜΑΣ (βλ. ”Συμφωνία Πρεσπών”).

  Χωρίς πόλεμο τότε εκχωρήσαμε στους παραχαράκτες της ιστορίας μας Σλαβοβούλγαρους Σκοπιανούς το δικαίωμα να χρησιμοποιούν  το αποκλειστικό δικαίωμα των Ελλήνων στο όνομα, τη γλώσσα και την ταυτότητά της. 

   Και σήμερα, σε πείσμα της Ιστορίας και της ιστορικής αλήθειας, πάψαμε λόγω ανευθυνότητας και εθνικής ασυνειδησίας (που μεταφράζεται σε παχυδερμισμό των κρατούντων) να έχουμε το δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης του ονόματος ”Αιγαίο Πέλαγος”.

   Δώσαμε το δικαίωμα στους Τούρκους (που εποφθαλμιούν μια ζωή τα εδάφη μας, κι ας λέει ο Ερντογάν παραπλανητικά στον Μενέντεζ ότι ”Έχουμε δεκαετίες φιλίας με την Ελλάδα”) να ”κοκκινίσουν” το Αιγαίο.

   Να περάσουν στη συνείδηση των υποψήφιων τουριστών (με εικόνες που θυμίζουν ελληνικά νησιά κατάφορτα από αρχαιότητες υπό τον τίτλο ”Τουρκοαιγαίο, η ακτή της ευτυχίας”) τη σύνδεσή του με την Τουρκία, πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα να καρπώνεται η τελευταία τα εμπορικά οφέλη και την ιστορική αίγλη του.

 Το ακόμα χειρότερο είναι ότι όχι μόνο αρνούμαστε να συνειδητοποιήσουμε και να παραδεχθούμε κυβερνητικά το κακό που προκαλέσαμε στην πατρίδας μας, αλλά βρήκαμε εύκολες δικαιολογίες για την αναξιότητά μας το ’21 να προστατέψουμε το εν λόγω κεκτημένο μας.

   Έτσι ακούσαμε πριν ένα χρόνο τον τότε υπουργό Ναυτιλίας Γιάννη Πλακιωτάκη (βλ. συνέντευξή του στο Realfm 97,8 και τον Νίκο Χατζηνικολάου) να μιλάει για απομόνωση της Τουρκίας σε διεθνές επίπεδο, τη στιγμή που αυτή κατάφερε να συνδέσει το όνομα του Αιγαίου (και ό,τι κυοφορεί σε ιστορία αυτό) με την ίδια.

   Ακούσαμε λεονταρισμούς και μεγαλοστομίες που συνηθίζουν να απευθύνουν στον κόσμο οι πολιτικοί οι οποίοι εκλαμβάνουν τον λαό ως μάζα σανοφάγων (”Όποια προσπάθεια κι αν κάνει η Τουρκία, εμείς δεν φοβόμαστε, είμαστε ψύχραιμοι και έτοιμοι να προασπίσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα”).

   Και ενώ εμείς παριστάνουμε τους ήρωες ξεπουλώντας τα κληροδοτήματα των αρχαίων Πατέρων μας πότε στην Μακεδονία και πότε στο Αιγαίο με αντάλλαγμα την λυκοφιλία των βορείων και ανατολικών γειτόνων μας, η γη και η θάλασσα της Μεσογείου –από την Τουρκία μέχρι την Αίγυπτο — δεν σταματούν να  βγάζουν από τα σπλάχνα τους ελληνικές αρχαιότητες.

   Το τελευταίο τεκμήριο είναι αυτό του βυθισμένου στον κόλπο του Αμπουκίρ (κοντά στην Αλεξάνδρεια) ναού του θεού Άμμωνα (Δία) στην αρχαία πόλη-λιμάνι Ηράκλειον ή Θώνις (6ος-4ος αι. πΧ), που ανακάλυψε με την υποβρύχια αρχαιολογική ομάδα του ο θαλάσσιος αρχαιολόγος Φρανκ Γκοντιό για λογαριασμό του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Υποβρύχιας Αρχαιολογίας (EIASM).

  Με δεδομένα αυτά, μόνο οργή και πικρία μπορούν να νιώθουν οι Έλληνες φέρνοντας στο μυαλό τους τον υπαινιγμό του Ευάγγελου Βενιζέλου (αυτόκλητου συνηγόρου της κυβερνητικής ανικανότητας), που έκανε τα ξινά γλυκά το καλοκαίρι του ’22:

  ”[…] Ο όρος Turkaegean αφήνει εξ αντιδιαστολής στην Ελλάδα τον αυθεντικό και επακριβή όρο Aegean- Αιγαίο (=κυματόβρεχτο, πιθανώς από μεταφορά της αρχαίας ελληνικής λέξης ”αίγες”). Άλλωστε, αν δεν κάνω λάθος, η Τουρκία διαθέτει και εκείνη — μικρό έστω — μέρος του Αιγαίου και είναι τα δικά της χωρικά ύδατα ανάμεσα στα ελληνική νησιά και τις τουρκικές ακτές…”.

Τα συμπεράσματα δικά σας

Λεξιλόγιο

*Ασκαρδαμυκτί: Χωρίς να ανοιγοκλείσουν βλέφαρο (αρχαιοπρεπής έκφραση)

Κρινιώ Καλογερίδου