Δεν ξέρω πώς σκέπτεσθε εσείς για την αλβανική συμπεριφορά απέναντι στην Ελλάδα, αλλά εγώ με μεγάλη χαρά θα γυρνούσα τον χρόνο δέκα χρόνια πίσω, μόνο και μόνο για να ξαναδώ τον Ράμα να βάζει την ουρά στα σκέλια από τον φόβο στη θέα της εκπαίδευσης ελληνικών δυνάμεων ταχείας αντίδρασης στην ορεινή περιοχή των Πρεσπών, στα σύνορα με την Αλβανία (βλ.Βαλκανικό Περισκόπιο 2013, πηγή: αλβανικό δημοσίευμα).

   Όσο τον βλέπω να τραβάει μέχρι εκεί που δεν πάει το σχοινί με τον Φρέντι Μπελέρη επιδιώκοντας την ακύρωση της εκλογής του ως δημάρχου Χειμάρρας και την αντικατάστασή του από φυτευτό της αρεσκείας του, τόσο εύχομαι να μπορούσε να ενεργοποιηθεί το θαύμα της άσκησης  ”Pirpolitis 11/13”.

   Το θαύμα των Ειδικών Δυνάμεων και των Καταδρομέων του Ελληνικού Στρατού, η θέα των οποίων είχε προκαλέσει αναστάτωση σε τέτοιο βαθμό στους γείτονες στα βορειοδυτικά μας, ώστε Αλβανοί UCKάδες να σκοτώσουν με καλάσνικοφ — πάνω στον πανικό τους — Έλληνα Αστυνομικό και πρόεδρο  Τοπικού διαμερίσματος των Πρεσπών…

   Ήταν τότε που μετακινούνταν οι Έλληνες επιστρατευμένοι στην άσκηση με τέσσερα ελικόπτερα Chinook  (Δεκέμβριο μήνα) έχοντας την υποστήριξη  άλλων δύο τύπου Apache, προκειμένου να αντιμετωπίσουν με επιτυχία οποιοδήποτε απρόοπτο μάς ετοίμαζε  ο ”νταής” UÇÇ των 5.000 ενόπλων σε συνεννόηση με τους Αλβανοτσάμηδες και τους Αλβανούς εθνικιστές που ”φιλοξενούσαμε” με πολλαπλό κόστος και έξυναν τα νύχια” τους” για σαμποτάζ και  ανταρτοπόλεμο στην Ελλάδα.

    Ανταρτοπόλεμο υπό την καθοδήγηση ενόπλων ομάδων του UÇK (απελευθερωτικού στρατού του Κοσόβου), και με συμμετοχή του UÇÇ (απελευθερωτικού στρατού Τσαμουριάς) και Αλβανών που διαβιούσαν στην Ελλάδα και συγκέντρωναν όπλα στην περιοχή των Πρεσπών για την τέλεση παράνομων δραστηριοτήτων στη χώρα μας με καταληκτικό στόχο τη διεκδίκηση τμημάτων της ελληνικής επικράτειας (βλ. Ήπειρος-Δ. Μακεδονία).

    Ναι, εύχομαι να μπορούσε να ενεργοποιηθεί ξανά εκείνο το θαύμα του ”Πυρπολητή”, για να προειδοποιήσει επιχειρησιακά τον θρασύδειλο Αλβανό πρωθυπουργό που περιφρονεί το Δίκαιο, τη Δημοκρατία και τις προειδοποιήσεις της Ελλάδας για άσκηση veto στις διαπραγματεύσεις της Αλβανίας με την ΕΕ εξαιτίας της κατάφωρης παραβίασης που υφίσταται η Ελληνική Μειονότητα Αλβανίας στο πρόσωπο του Φρέντι Μπελέρη.

   Όλα αυτά, φυσικά, είναι ”ψιλά γράμματα” άνευ ουσίας για τον Έντι Ράμα, που δηλώνει υποκριτικά τη λύπη του ”για τη σουρεαλιστική εμφάνιση της παρέμβασης της ελληνικής πλευράς σε ζήτημα της αλβανικής δικαιοσύνης” έχοντας διασφαλίσει εκ των προτέρων τη στήριξη Ερντογάν για ό,τι ανθελληνικό πράττει, χωρίς να αποκλείεται και η σκιώδης αρωγή από συμμάχους της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, της Βρετανίας και της Ιταλίας.

   Της Βρετανίας και της Αλβανίας οι οποίες δεν αποκλείεται να εξυφαίνουν σχέδια εν κρυπτώ από κοινού με τον Αλβανό πρωθυπουργό ενθαρρύνοντας το παιχνίδι του σε βάρος των μειονοτικών δικαιωμάτων των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου και τροφοδοτώντας τις φιλοδοξίες του για διεύρυνση των προσδοκιών του στο θέμα οριοθέτησης της ελληνοαλβανικής ΑΟΖ στο Ιόνιο.

   Και αυτό μόνο τυχαία δεν το λέω. Πολύ περισσότερο κινδυνολογικά και συνομωσιολογικά, αφού ο καθένας θα θεωρούσε περίεργη τη σύμπτωση να επισκεφθούν προ ημερών την Αλβανία (στο ίδιο χρονικό διάστημα, γύρω στον δεκαπενταύγουστο) η πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι (ως προσκεκλημένη του Έντι Ράμα για ιδιωτική επίσκεψη) και ο Τόνι Μπλερ (π. πρωθυπουργός της Βρετανίας).

    Σε κάθε περίπτωση, αυτό που αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ελλάδα και την Εθνική Μειονότητα της Βορείου Ηπείρου, είναι το γεγονός ότι η μεν Μελόνι επισκέφθηκε την Αυλώνα, ο δε  Μπλερ με ελικόπτερο τη Χειμάρρα σε μέρες εντεινόμενης αγωνίας για τον εκεί Ελληνισμό λόγω της παρατεταμένης παράνομης φυλάκισης του προ μηνών εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας, με επικείμενη την έκπτωσή του απ’ το αυτοδιοικητικό του αξίωμα λόγω υπέρβασης του χρόνου μη ανταπόκρισης στα καθήκοντά του.

  Αξίζει να δώσω δυο ακόμα πληροφορίες στο σημείο αυτό, που έχουν τη σημασία τους. Ο Τόνι Μπλερ δεν έφτασε μόνος στην Αλβανία, αλλά συνοδευόμενος από τη γυναίκα του Σέρι, ιδρύτρια του δικηγορικού συλλόγου Omnia Strategy το οποίο ειδικεύεται στην ”επί παραγγελία επίλυση διαφορών και την πρόληψη διαφορών σε όλο τον κόσμο”.

  Όπερ παραπέμπει στις ελληνοαλβανικές διαφορές που εκκρεμούν απο το 2009, χρονιά σημαδιακή για τις ελληνοαλβανικές σχέσεις γιατί συμπίπτει με την επίσκεψη του Κώστα Καραμανλή στην Αλβανία και την αίτηση ένταξής της στην ΕΕ (με την ένθερμη ελληνική υποστήριξη) από τον τότε Αλβανό πρωθυπουργό Σαλί Μπερίσα.

   Ωστόσο όλα αυτά έχουν προφανώς ξεχαστεί λόγω της επιδείνωσης των ελληνοαλβανικών σχέσεων έκτοτε με αποκορύφωμα προ μηνών την παράνομη φυλάκιση του Φρέντι Μπελέρη, πίσω από την οποία δεν αποκλείεται να κρύβονται Ευρωπαίοι ”καλοθελητές” οι οποίοι (για τα συμφέροντα των χωρών τους) κάνουν πλάτες στον Ράμα, με αποτέλεσμα αυτός να συνεχίζει να παραβιάζει με απύθμενο θράσος τα μειονοτικά και ανθρώπινα δικαιώματα των Βορειοηπειρωτών (με στόχο να τους τιθασεύσει, για να τους κάνει… διαχειρίσιμους) προς όνειδος της ”Αλβανικής Δημοκρατίας”. 

 Έτσι φτάσαμε στην απόρριψη από τον Αλβανό Πρόεδρο Μπαϊράμ Μπεγκάι της πρόσκλησης του Έλληνα πρωθυπουργού για συμμετοχή του στο δείπνο της 21ης Αυγούστου στην Αθήνα με τους ηγέτες των Δυτικών Βαλκανίων.

  Απόρριψη που προκάλεσε (σαν αλυσιδωτή αντίδραση) την απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να μην καλέσει τον Έντι Ράμα στο δείπνο αυτό στέλνοντας μήνυμα δυσαρέσκειας για την αδιαλλαξία του στην υπόθεσης του εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρη.

 Για να επανέλθουμε όμως στην επίσκεψη-μυστήριο των Ευρωπαίων Αξιωματούχων στην Αλβανία — όπως πληροφορούμαστε από τον ιστότοπο ieidiseis — η επίσκεψη της Σέριλ στην Αλβανία στο πλευρό του συζύγου της Τόνι Μπλερ έχει να κάνει με την ανάληψη από το δικηγορικό της γραφείο της προσφυγής της Αλβανίας στη Χάγη,

   Της προσφυγής της Αλβανίας στη Χάγη για την οριοθέτηση της ΑΟΖ της με την Ελλάδα, δεδομένου ότι από τριετίας συζητείται η αμοιβαία προσφυγή  των γειτονικών  χωρών χωρίς να εξελίσσεται, ίσως γιατί έχει εμπλακεί σε αυτό και η Ιταλία, με πολύ πιθανή ταυτόχρονα την παρέμβαση Ερντογάν σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων στο Ιόνιο, ώστε — ό,τι αρνητικό τελεσιδικήσει για την Ελλάδα στο θέμα οριοθέτησης της ΑΟΖ με την Αλβανία — να το χρησιμοποιήσει ως moto διεκδικήσεων η Τουρκία στο Αιγαίο, όπως έγινε με την ελληνοϊταλική συμφωνία (2020).

   Σύμφωνα με αυτήν, επικαιροποιήσαμε το παλιό σχέδιο για Ελληνοϊταλική ΑΟΖ (όπως ζητούσαν οι Ιταλοί) χωρίς τροποποίηση των συντεταγμένων του ’77 (που χαράχτηκαν προ της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας [UNCLOS 1982, Montego Bay]),  με αποτέλεσμα να μας δώσει η προ μισού αιώνα σχεδόν συμφωνία μειωμένη ελληνική ”επήρεια” (κυριαρχία) στα Διαπόντια νησιά (70%) και τις Στροφάδες (32%).

   Αυτό θα μπορούσαμε να το αλλάξουμε το ’20, φυσικά, επικαλούμενοι τις αλλαγές που προκάλεσε υπέρ μας το Δίκαιο της Θάλασσας του ’82 το οποίο μεσολάβησε.  Αλλά δεν το κάναμε κατά τη συνήθειά μας να δίνουμε γενναιόδωρα κεκτημένα μας και να μην επωφελούμαστε από συμβάσεις και συνθήκες υπέρ μας.

    Κατάληξη της αυτοκαταστροφικής μας συνήθειας, είναι να βγαίνουμε πάντα ζημιωμένοι δίνοντας παράλληλα το δικαίωμα στην Τουρκία να χρησιμοποιήσει τη συμφωνία μας με τους Ιταλούς ως προηγούμενο, για να βγει κερδισμένη στο θέμα οριοθέτησης ΑΟΖ στο Αιγαίο.

   Οριοθέτησης ΑΟΖ με διακύβευμα τη θαλάσσια ζώνη μεταξύ 28ου-32ου μεσημβρινού,  επωφελούμενη από την απρονοησία μας να υπογράψουμε ημιτελή ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία το ’20 (μισές δουλειές πάντα ο λαλίστατος κατά τα άλλα πρώην ΥΠΕΞ Ν. Δένδιας, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται τα ευρισκόμενα στη ζώνη ανατολικότερα του 28ου μεσημβρινού νησιά μας [τόξο: Καστελόριζο-Ρόδος-Κάρπαθος-Κάσος-Κρήτη] είτε με ανύπαρκτη ελληνική ”επήρεια” (βλ, Καστελόριζο -Ν. Ρόδος) είτε με μειωμένη εθνική κυριαρχία… 

   Και επειδή δεν έχουμε επιλεκτική μνήμη για να θυμόμαστε μόνο τα καλά και συμφέροντα των Βαλκανίων Συμμάχων μας (βλ. την προ εικοσαετίας ”Διακήρυξη της Θεσσαλονίκης” με αφορμή την ελληνική προεδρία του Συμβουλίου της Ε.Ε που άνοιξε τον δρόμο για την ευρωπαϊκή ένταξη χωρών της περιοχής, περιλαμβανομένης της αχάριστης Αλβανίας) υπενθυμίζουμε στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη πως η υπέρμετρη ελληνική γενναιοδωρία στο θέμα ένταξης των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ αποδείχθηκε λάθος.

   Αποδείχθηκε λάθος για τα εθνικά μας συμφέροντα, γιατί δώσαμε το δικαίωμα σε γείτονες εκ δυσμών (όπως την Αλβανία, λχ, την οποία στηρίξαμε όσο κανείς οικονομικά από τη δεκαετία του ’90 και εντεύθεν, χωρίς να ακούσουμε ”ευχαριστώ”) να μας θεωρούν δεδομένους. Δεδομένη βακτηρία στήριξης της ευρωπαϊκής προοπτικής τους, για να είμαι ακριβής.

   Αποτέλεσμα αυτού είναι σήμερα να μην υπολογίζουν οι χθεσινοί ικέτες της φιλοξενίας μας τις εκκλήσεις και τις αυστηρές προειδοποιήσεις μας που έχουν να κάνουν με ωμές παραβιάσεις σε θέματα Δικαιοσύνης και Δημοκρατίας σε βάρος των Βορειοηπειρωτών αδελφών μας.

   Σε βάρος των Ελλήνων της Ελληνικής Μειονότητας Αλβανίας, των οποίων τα δικαιώματα παραβιάζονται σε μόνιμη βάση από τον Αλβανό πρωθυπουργό Έντι Ράμα, σύγχρονο διώκτη του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού και ”Ιαβέρη” του δημάρχου Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρη…

Κρινιώ Καλογερίδου