Το να εμπιστεύεσαι το Αζερμπαϊτζάν να ταΐσει έναν πληθυσμό που σκόπιμα λιμοκτονεί είναι παρόμοιο με το να εμπιστεύεσαι τους Γερμανούς της εποχής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου να ταΐσουν το γκέτο της Βαρσοβίας.

Οι νηοπομπές της USAID θα πρέπει να είναι στο Λατσίν τώρα, έτοιμες να κυλήσουν, οι Αμερικανοί διπλωμάτες και το προσωπικό του Κογκρέσου εκεί για να το παρακολουθήσουν.

Του Μάικλ Ρούμπιν

Η Αρμενία έγινε το πρώτο χριστιανικό κράτος στον κόσμο γύρω στο 300 μ.Χ. όταν ο Άγιος Γρηγόριος μετέστρεψε τον βασιλιά εκείνη την εποχή στον Χριστιανισμό. Βασική επαρχία του βασιλείου ήταν το Αρτσάχ, τώρα περισσότερο γνωστό ως Ναγκόρνο-Καραμπάχ, μια ορεινή περιοχή που φιλοξενεί μια αρμενική χριστιανική κοινότητα χιλιετιών.

Σχεδόν 1.700 χρόνια μετά το θάνατο του Γρηγορίου, η αρμενική κοινότητα του Αρτσάχ αντιμετωπίζει τώρα την εξαφάνιση.

Με τη δική του οικονομία σε δύσκολη θέση, ο Πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν, Ιλχάμ Αλίεφ έχει στραφεί στη συνήθη εργαλειοθήκη των αποτυχημένων δικτατόρων, αναζωπυρώνοντας πρώτα τις φλόγες του εθνικισμού και του ρατσισμού, ακολουθούμενος από τον στρατιωτικό τυχοδιωκτισμό. Τον Σεπτέμβριο του 2020, αυτό έφτασε στο προσκήνιο όταν το Αζερμπαϊτζάν, με άμεση τουρκική στρατιωτική υποστήριξη, επιτέθηκε στην αυτοδιοικούμενη αλλά μη αναγνωρισμένη Δημοκρατία του Αρτσάχ. Χιλιάδες πέθαναν και το Αρτσάχ έχασε τη μισή επικράτειά του. Το Αζερμπαϊτζάν, που λέει ότι το Ναγκόρνο-Καραμπάχ ανήκει αποκλειστικά σε αυτό, παρά τις επιθυμίες του πληθυσμού της περιοχής για αυτοδιάθεση, απαιτεί το υπόλοιπο τμήμα του Αρτσάχ να υποταχθεί στην κυριαρχία του.

Παρόλα αυτά, ο Αλίεφ συμφώνησε σε μια εκεχειρία με τη μεσολάβηση της Ρωσίας που εγγυάται την ασφαλή, απρόσκοπτη διέλευση μεταξύ της Αρμενίας και της αρμενικής κοινότητας 120.000 ατόμων του Αρτσάχ μέσω του λεγόμενου διαδρόμου του Λατσίν.

Τον Δεκέμβριο του 2022, ο Αλίεφ ξεκίνησε μια σειρά από ακροβατικά για να στριμώξει το Αρτσάχ σε υποταγή. «Οι περιβαλλοντικοί ακτιβιστές» έκλεισαν τον δρόμο για να διαμαρτυρηθούν για τα λύματα εξόρυξης των Αρμενίων. Αυτό ήταν υποκριτικό, δεδομένης της ρύπανσης του Αζερμπαϊτζάν από υδρογονάνθρακες. Οι κατηγορίες ήταν ανοησίες. Η ειρωνεία ήταν το γεγονός, ότι το Αζερμπαϊτζάν στερείται ανεξάρτητης κοινωνίας των πολιτών. Οι αναλυτές αναγνώρισαν αργότερα τους διαδηλωτές ως γνωστούς αξιωματικούς των μυστικών υπηρεσιών του Αζερμπαϊτζάν.

Μάικλ Ρούμπιν: Είναι το Ναγκόρνο-Καραμπάχ το Νέο Νταρφούρ; Είναι καιρός η USAID να στείλει φορτηγά με αμερικανική σημαία στον διάδρομο του Λατσίν υπό την παρατήρηση Αμερικανών διπλωματών

Στη συνέχεια, το Αζερμπαϊτζάν κατασκεύασε ένα παράνομο σημείο ελέγχου και αρνήθηκε την περισσότερη κυκλοφορία, αποστρέφοντας ακόμη και τη Διεθνή Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού. Ενώ το Αζερμπαϊτζάν ισχυρίζεται ότι η Αρμενία διακινούσε λαθραία όπλα και νάρκες στο Αρτσάχ, ούτε οι ειρηνευτικές δυνάμεις ούτε οι διεθνείς παρατηρητές το επιβεβαιώνουν. Η θηλιά τώρα σφίγγει. Το Αζερμπαϊτζάν έκοψε τους αγωγούς φυσικού αερίου, ακόμα και το διαδίκτυο. Το Αρτσάχ δεν έχει πρόσβαση σε τρόφιμα ή φάρμακα. Ελεύθεροι σκοπευτές του Αζερμπαϊτζάν πυροβολούν αγρότες στο Αρτσάχ για να αποτρέψουν την καλλιέργεια. Η χριστιανική κοινότητα της Αρτσάχ λιμοκτονεί .

Ο Αλίεφ θέλει το έδαφος, αλλά το θέλει άδειο. Ενώ το Αζερμπαϊτζάν λέει ότι διαθέτει θρησκευτική ανοχή, αυτό είναι υπερβολή: Θέλει μειονότητες, αλλά μόνο ως μουσειακά εκθέματα. Αυτό συμβαίνει με την εβραϊκή κοινότητα, τα τρία τέταρτα της οποίας έχουν διαφύγει μετά την ανεξαρτησία του Αζερμπαϊτζάν. Ο Αλίεφ διώχνει όσους μένουν για να πουν τα λόγια του. Η εβραϊκή κοινότητα της Αρμενίας, αντίθετα, είναι ελεύθερη και τώρα αυξάνεται.

Προκειμένου να μετατοπιστεί η ευθύνη από την επικείμενη πείνα, η κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν λέει τώρα ότι θα επιτρέψει τις αποστολές τροφίμων στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ μέσω του Άγκνταμ, μιας αζερικής πόλης που δεν συνδέεται με την Αρμενία.

Αν η ομάδα του προέδρου Τζο Μπάιντεν το βλέπει ως παραγωγικό συμβιβασμό, είναι ανόητο. Το να εμπιστεύεσαι το Αζερμπαϊτζάν να ταΐσει έναν πληθυσμό που σκόπιμα λιμοκτονεί είναι παρόμοιο με το να εμπιστεύεσαι τους Γερμανούς της εποχής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου να ταΐσουν το γκέτο της Βαρσοβίας.

Ο Αλίεφ αντιμετωπίζει τα τρόφιμα και τις προμήθειες ως όπλα υποταγής. Αντί να διαπραγματευτεί διπλωματικά για τη μοίρα του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, ο Αλίεφ επιδιώκει να χρησιμοποιήσει σκόπιμη πείνα για να εξαναγκάσει την αποδοχή των αιτημάτων του. Οι Χριστιανοί γνωρίζουν ότι αν συμβιβαστούν σήμερα, ο Αλίεφ θα επαναλάβει τη διαδικασία μόνο αύριο, απαιτώντας ίσως το κλείσιμο των αρμενικών εκκλησιών, μοναστηριών ή σχολείων όπως στην Τουρκία.

Επίσης, αμφισβητείται η ιερότητα των συμφωνιών. Ο Αλίεφ υπέγραψε συμφωνία για έναν ελεύθερο διάδρομο μεταξύ Αρμενίας και Αρτσάχ μέσω του Λατσίν. Εάν ο Μπάιντεν τον αφήσει να το αναθεωρήσει μονομερώς, σκοτώνει αντί να ενθαρρύνει τη διπλωματία αποδεικνύοντας ότι η υπογραφή του Αλίεφ δεν έχει νόημα.

Ούτε υπάρχει κανένας πρακτικός λόγος για να αποδεχθούμε τον αναπροσανατολισμό της βοήθειας από τον Αλίεφ. Πριν από τον αποκλεισμό του Αζερμπαϊτζάν, το Αρτσάχ ήταν λειτουργικό οικονομικά. Η απάντηση στα προβλήματά του, επομένως, είναι να τερματιστεί το εμπάργκο. Εάν ο Αλίεφ θέλει στη συνέχεια να ανοίξει άλλους εμπορικούς δρόμους προς το Αρτσάχ και την Αρμενία, ακόμα καλύτερα. Εξάλλου, ο επί δεκαετίες αποκλεισμός της Αρμενίας από το Αζερμπαϊτζάν και την Τουρκία αποτελεί εμπόδιο για την ειρήνη.

Αντί να συμβιβαστεί με τις νέες προτάσεις του Αλίεφ, ο Μπάιντεν θα πρέπει να παραμείνει σταθερός, επιβάλλοντας κυρώσεις. Μπορεί να σταματήσει τις στρατιωτικές πωλήσεις στο Αζερμπαϊτζάν επιβάλλοντας κυρώσεις του άρθρου 907 . Ούτε υπάρχει καμία παραίτηση από τον Νόμο περί Ανθρωπιστικής Βοήθειας για τους Διαδρόμους, ο οποίος τιμωρεί οποιαδήποτε χώρα παρεμβαίνει στην παροχή βοήθειας των ΗΠΑ. Οι νηοπομπές της USAID θα πρέπει να είναι στο Λατσίν τώρα, έτοιμες να κυλήσουν, οι Αμερικανοί διπλωμάτες και το προσωπικό του Κογκρέσου εκεί για να το παρακολουθήσουν.

Με το τελευταίο στοιχείο για τη γενοκτονία, ο Μπάιντεν μπορεί ακόμη και να υποστηρίξει ένα διεθνές κατηγορητήριο για τον Αλίεφ. Το «Ποτέ ξανά» πρέπει να σημαίνει κάτι.

ΠΗΓΗ: Washington Examiner