Το παρασκήνιο πίσω από τη μυστική αποστολή τεράστιων ποσοτήτων σοβιετικών όπλων και ντίζελ αποκαλύπτει η Welt. Οι μεσάζοντες και η αντίδραση της Μόσχας.

Την περασμένη άνοιξη, ο στρατός της Ουκρανίας είχε τεράστιες ελλείψεις σε καύσιμα και πυρομαχικά σοβιετικού διαμετρήματος που χρειαζόταν για να πολεμήσει τους Ρώσους. Η σωτηρία ήρθε από μια απροσδόκητη πηγή: τη Βουλγαρία.

Με διασπασμένο το πολιτικό τοπίο, φιλορωσικές τάσεις σε μεγάλο μέρος της ελίτ της, η Σόφια δέχτηκε κριτική ότι δεν στήριζε το Κίεβο. Αυτό ήταν, ωστόσο, ένα προπέτασμα καπνού, σύμφωνα με έρευνα της γερμανικής εφημερίδας Welt, γράφει το Politico. Χάρη σε αποκλειστικές συνεντεύξεις με τον Ουκρανό υπουργό Εξωτερικών Dmytro Kuleba, τον πρώην πρωθυπουργό της Βουλγαρίας Kiril Petkov και τον υπουργό Οικονομικών του, Assen Vassilev, η Welt σκιαγράφησε το πώς η Βουλγαρία κινητοποιήθηκε και χρησιμοποίησε μεσάζοντες για να παράσχει στο Κίεβο ζωτικές προμήθειες όπλων, πυρομαχικών και ντίζελ, σε μια κρίσιμη καμπή των μαχών πέρυσι.

Ενώ ο Petkov, ο οποίος ήταν πρωθυπουργός της Βουλγαρίας στο ξέσπασμα του πολέμου, προσπαθούσε να οδηγήσει τη χώρα σε μια πιο δυτική, φιλοΝΑΤΟϊκή τροχιά, έπρεπε να αντιμετωπίσει πίεση από φιλορώσους πολιτικούς, συμπεριλαμβανομένων των εταίρων του στον συνασπισμό, τους Σοσιαλιστές, που είναι οι διάδοχοι του παλιού Κομμουνιστικού Κόμματος. Αναγκάστηκε να απολύσει ακόμη και τον δικό του υπουργό Άμυνας που έκανε δηλώσεις υπέρ των θέσεων της Ρωσίας. Δημόσια, τουλάχιστον, ο Petkov προσπάθησε να αποκρούσει κάθε ιδέα ότι η Βουλγαρία -παρά τα σημαντικά αποθέματα όπλων της σοβιετικής εποχής- θα ενίσχυε και θα εξόπλιζε την Ουκρανία. Ετσι, η επίσημη στάση της Βουλγαρίας απέναντι στον πόλεμο προσομοίαζε με αυτή της Ουγγαρίας του Βίκτορ Όρμπαν.

Όμως ο Petkov και ο Vassilev, τώρα πολιτικοί στην αντιπολίτευση, έσπασαν τη σιωπή τους για τον πραγματικό ρόλο της Βουλγαρίας στον πόλεμο. Ενώ το Σοσιαλιστικό Κόμμα στη Σόφια χαρακτήρισε «κόκκινη γραμμή» τις παραδόσεις βουλγαρικών όπλων στις ουκρανικές δυνάμεις, στελέχη του Petkov απέφευγαν τις συναλλαγές μεταξύ κυβέρνησης και χρησιμοποίησαν ενδιάμεσες εταιρείες στη Βουλγαρία και στο εξωτερικό για να ανοίξουν οδούς ανεφοδιασμού από αέρα και ξηρά μέσω Ρουμανίας, Ουγγαρίας και την Πολωνία.

«Υπολογίζουμε ότι περίπου το ένα τρίτο των πυρομαχικών που χρειαζόταν ο ουκρανικός στρατός στην πρώιμη φάση του πολέμου προερχόταν από τη Βουλγαρία», είπε ο Petkov στη Welt.

Εξίσου ευαίσθητο θέμα ήταν το ντίζελ που προμήθευε η Βουλγαρία στην Ουκρανία καθώς παραγόταν σε διυλιστήριο της Μαύρης Θάλασσας, το οποίο τότε ανήκε στη ρωσική εταιρεία Lukoil. «Η Βουλγαρία έγινε ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς ντίζελ στην Ουκρανία και κατά καιρούς κάλυπτε το 40% των αναγκών της», δήλωσε ο πρώην υπουργός Οικονομικών Vassilev στη Welt.

Η κυβέρνηση στο Κίεβο επιβεβαίωσε αυτή την εκδοχή των γεγονότων. Ο Kuleba είπε στη Welt ότι η χώρα του κινδύνευε να ξεμείνει από πυρομαχικά τον περασμένο Απρίλιο. «Γνωρίζαμε ότι οι βουλγαρικές αποθήκες διέθεταν μεγάλες ποσότητες των απαραίτητων πυρομαχικών, οπότε ο πρόεδρος [Volodymyr] Zelensky με έστειλε για να προμηθευτώ το απαραίτητο υλικό», είπε ο Kuleba.

Ήταν θέμα «ζωής και θανάτου» εκείνη την εποχή, εξήγησε ο Kuleba, γιατί διαφορετικά οι Ρώσοι θα καταλάμβαναν περισσότερα χωριά και πόλεις, θα «σκότωναν, θα βασάνιζαν και θα βίαζαν» περισσότερους Ουκρανούς.

Αντιμέτωπος με τα αιτήματα του Κιέβου, ο Kuleba είπε ότι ο Petkov απάντησε ότι η εσωτερική του κατάσταση δεν ήταν «εύκολη» αλλά ότι θα έκανε «ό,τι περνούσε από το χέρι του».

«Ο Kiril Petkov έδειξε ακεραιότητα και θα του είμαι πάντα ευγνώμων που χρησιμοποίησε όλες τις πολιτικές του ικανότητες για να βρει μια λύση», συνέχισε ο Kuleba. Η ιστορία, είπε, ήταν απλή: ενώ ορισμένα μέλη του βουλγαρικού συνασπισμού τάχθηκαν στο πλευρό της Ρωσίας, ο Petkov αποφάσισε να «είναι στη σωστή πλευρά της ιστορίας και να μας βοηθήσει να αμυνθούμε ενάντια σε έναν πολύ ισχυρότερο εχθρό».

για τη συνέχεια Euro2Day