Στην Ελλάδα ουδέποτε ένας πρώην πρωθυπουργός έχει στελεχώσει ένα ξένο μονοπώλιο σε έναν στρατηγικής σημασίας κλάδο όπως η ενέργεια, το οποίο συμμετέχει σε μια πρωτοφανή επιχείρηση πολιτικής ομηρίας της χώρας του, της Ευρώπης και της Δύσης…

Αυτό ακριβώς συμβαίνει στη Γερμανία τα τελευταία χρόνια, η οποία κατά τ’ άλλα συνεχίζει να κουνάει το δάχτυλο της διαφάνειας και της συνετής διαχείρισης των οικονομικών και πολιτικών ζητημάτων.

Ο πρώην καγκελάριος Γκέχαρντ Σρέντερ απολαμβάνει εδώ και πολλά χρόνια τις παχυλές αμοιβές ενός ανώτατου στελέχους της ρωσικής ενεργειακής βιομηχανίας, έχοντας συμβάλει σημαντικά στην ομηρία της χώρας του και της Ευρώπης στα γεωπολιτικά σχέδια ανασύστασης της ρωσικής αυτοκρατορικής ισχύος του καθεστώτος Πούτιν.

Πρόσφατα, ο κ. Σρέντερ, σε μια κίνηση περιφρόνησης και εξευτελισμού της Δύσης, προτάθηκε από την ηγεσία του ρωσικού αυταρχικού καθεστώτος για το ανώτατο εποπτικό συμβούλιο της Gazprom.

Μπορεί η Ελλάδα να εμφανίζεται ως η πλέον διεφθαρμένη χώρα της Ευρώπης και με το δίκιο του ο κ. Σόιμπλε να κατηγορούσε το εγχώριο πολιτικό προσωπικό για τη θεσμική, ηθική και οικονομική παρακμή του, αλλά τα πλέον εμβληματικά σκάνδαλα της Ελλάδας, αυτό του Άκη Τσοχατζόπουλου και εκείνο του Ανδρέα Παπανδρέου με τη “ροζ Βίλα” ωχριούν μπροστά στο σκάνδαλο του πρώην γερμανού καγκελάριου.

Ο κύριος Σρέντερ εργάζεται ανοιχτά και επ΄ αμοιβή για ξένη χώρα και συνεχίζει να διατηρεί τα προνόμια που προβλέπει το γερμανικό κράτος για τους πρώην καγκελαρίους, όπως είναι το γραφείο εντός του γερμανικού κοινοβουλίου και η απασχόληση προσωπικού…

“Εκκωφαντική” είναι η σιωπή των σοσιαλιστών και σοσιαλδημοκρατών της Γερμανίας αλλά και της Ευρώπης.

Αν και αυτή η ανάρμοστη σχέση κρατάει χρόνια, στη Γερμανία το πολιτικό προσωπικό μόλις τώρα αρχίζει να παραδέχεται πως υπάρχει. Πρόσφατα, η πρόεδρος της επιτροπής άμυνας στη Bundestag, Marie-Agnes Strack-Zimmermann του FDP, ανέβασε ένα σχόλιο στο Twitter όπου ζητούσε να αποσυρθούν τα προνόμια που απολαμβάνει ο κ. Σρέντερ ως πρώην καγκελάριος.

Ανάλογη στάση κράτησε και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της CSU, Stefan Müller: “Αυτοί που επιτρέπουν στους εαυτούς τους να πληρώνονται από ολιγάρχες δεν χρειάζονται χρήματα από τους Γερμανούς φορολογούμενους”, είπε.

Εν αντιθέσει με το πολιτικό προσωπικό της Γερμανίας που έχει θέσει τη χώρα στην ομηρία του κ. Πούτιν με τη μυωπική ενεργειακή της εξάρτηση, ο γερμανικός Τύπος εξάρει την προνοητικότητα και συνεισφορά των Ελλήνων εφοπλιστών στην ενεργειακή ανεξαρτησία της Ευρώπης.

Έγραφε πριν λίγες μέρες η οικονομική εφημερίδα Handelblatt:

“Οι Eλληνες εφοπλιστές έχουν επενδύσει πολλά στην κατασκευή δεξαμενόπλοιων LNG κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, ενώ σήμερα ο πιο σύγχρονος στόλος παγκοσμίως βρίσκεται υπό τον έλεγχό τους”.

Κατά το δημοσίευμα: “Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων Vessels Value με έδρα το Λονδίνο, η Ελλάδα διέθετε δεξαμενόπλοια LNG αξίας 19,11 δισεκατομμυρίων δολαρίων στα τέλη του 2021. Αυτό τοποθετεί τους Έλληνες πλοιοκτήτες στην κορυφή παγκοσμίως, ακολουθούμενη από την Ιαπωνία με 18,1 δισ. και την Κίνα με 10,5 δισ. δολάρια.

Μέχρι στιγμής, οι Γερμανοί πλοιοκτήτες έχουν σχεδόν αγνοήσει πλήρως την τάση: η αξία του στόλου δεξαμενόπλοιων LNG τους είναι μόνο 440 εκατομμύρια δολάρια…

Πέρυσι, ο ελληνικός στόλος LNG αυξήθηκε από 82 σε 105 μονάδες. Κατά μέσο όρο, τα πλοία είναι μόλις 5,3 ετών. Και οι Έλληνες συνεχίζουν το παράδειγμά τους: Από τα 127 δεξαμενόπλοια LNG που βρίσκονται επί του παρόντος στα ναυπηγεία, τα 57 κατασκευάζονται για λογαριασμό Ελλήνων ιδιοκτητών…”

Βλέπε: Weltweit modernste Flüssiggas-Tankerflotte: Griechische Reeder sind Profiteure der Gaskrise

Σε άλλο δημοσίευμα, ο οικονομικός Τύπος της Γερμανίας αντιλαμβάνεται την παγίδα στην οποία έχει πιαστεί η χώρα και η Ευρώπη και αναφέρεται στα φορτία LNG ως της μοναδικής εναλλακτικής επιλογής για τη μείωση της εξάρτησης από τη Ρωσία και τα σχέδια ομηρίας της από τον Πούτιν. “Κάθε χρόνο διατίθενται 500 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα LNG.

Στην  περίπτωση που η ΕΕ μποϊκοτάρει τις προμήθειες ρωσικού φυσικού αερίου ή εάν η ίδια η Ρωσία σταματήσει τις προμήθειες, οι συμμετέχοντες στην ευρωπαϊκή αγορά θα μπορούν να αγοράσουν LNG. Αυτό είναι πιο ακριβό αλλά αποτελεί μια εναλλακτική λύση.

Οι ευρωπαϊκοί τερματικοί σταθμοί LNG θα μπορούσαν να διαθέσουν 220 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα για την ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου κάθε χρόνο, η Ρωσία προμηθεύει την ΕΕ κάθε χρόνο με 170 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου.

Για τη συνέχεια Capital