Πριν από λίγες μέρες ο πρωθυπουργός κατάφερε να προκαλέσει ζωηρούς διαλόγους και διαμάχες στα κοινωνικά δίκτυα και τα μέσα ενημέρωσης όταν ανάρτησε στα κοινωνικά δίκτυα δυο-τρεις φράσεις για την υψηλή ποιότητα ζωής στη χώρα μας…

Δεν αμφιβάλλω καθόλου για την ποιότητα του ελληνικού τρόπου ζωής και το ελληνικό φυσικό  περιβάλλον. Τόχουμε ξαναγράψει εξάλλου σε αυτή τη στήλη, με τους Γερμανούς αξίζει να εργάζεται μαζί κανείς ενώ η διασκέδαση μαζί τους μοιάζει με βασανιστήριο. Στην Ελλάδα αξίζει να ζει κάποιος αρκεί να μην χρειάζεται να εργάζεται  εδώ ή  να πάει σε δημόσιο νοσοκομείο ή άλλη  υπηρεσία…

Η Ελλάδα λοιπόν ενδείκνυται κυρίως για τους τουρίστες και τους ημετέρους της κομματοκρατίας που λυμαίνεται τη χώρα εδώ και δεκαετίες ασχέτως του κόμματος που βρίσκεται στην εξουσία.

Αν κάποιος είχε “μπάρμπα” στην Κορώνη και π.χ. “εργάστηκε” ως συνδικαλιστής κυρίως σε μια ΔΕΚΟ, βγήκε σε σύνταξη κοντά στα 50 του (χωρίς ανήλικα ή ενήλικα)  με 2.500 σύνταξη, εισέπραξε  100-150 χιλ. ευρώ εφάπαξ  και το 2010-15 ξήλωνε τα πεζοδρόμια γιατί μειώθηκε η σύνταξη στα 1.500, γιατί να μην θεωρεί πως η Ελλάδα προσφέρει καταπληκτικές ευκαιρίες;

Το  ίδιο ισχύει και για κάποιον που παρίστανε το δημοσιογράφο ή τον εκδότη π.χ. και με μια φυλλάδα που πούλαγε δεν πούλαγε 500 φύλλα εισέπραττε περισσότερη κρατική διαφήμιση και από ανταγωνιστές που πωλούσαν 50.000 φύλλα. Το ίδιο και  για άλλον  εκδότη που κάθε 10-15 χρόνια φοράει ένα “φέσι” στις τράπεζες και τα ασφαλιστικά Ταμεία περί τα  10-15 εκατ. τα οποία έχει εισπράξει ως μισθούς ο ίδιος…

Ανάλογα ισχύουν και για τους περισσότερους κρατικούς προμηθευτές και εργολάβους. Όποιος τολμήσει να διεκδικήσει δουλειά χωρίς “αβάντες” εισπράττει με καθυστέρηση 5 και 10 χρόνια, αφού θα’ χει χρεοκοπήσει γιατί η εφορία και τα ασφαλιστικά Ταμεία του ζητάνε φόρους και εισφορές γι’ αυτά που θα εισπράξει νωρίτερα…

Γιατί να επιστρέψει στην  Ελλάδα λοιπόν κάποιος νέος με δυνατότητες που έχει φύγει στο εξωτερικό; Υπάρχουν ενδείξεις πως έχει διορθωθεί κάποια από τις παθογένειες που ταλανίζουν τον τόπο από ιδρύσεώς του.

Προχθές μου έλεγε ένας φίλος χρειάστηκε να καλέσει ασθενοφόρο για πρόσωπο της οικογένειας που παρουσίασε σοβαρά προβλήματα δύσπνοιας και ο ιδιώτης γιατρός τούς συνέστησε επείγουσα εισαγωγή…

Ο ίδιος ασθενής πριν 20 ημέρες είχε νοσηλευτεί επί 15νθήμερο πάλι κατόπιν επείγουσας εισαγωγής για το ίδιο θέμα στο νοσοκομείο που εφημέρευε.

Τηλεφωνήσαμε στο ΕΚΑΒ στις 10 το βράδυ, μου είπε. Μετά από 5 λεπτά του τηλεφώνησαν από το ΕΚΑΒ για να του πουν αν μπορεί να μεταφέρει τον ασθενή ο ίδιος με Ι.Χ. γιατί έχουν πολλή δουλειά και θα χρειαστούν περί τη 1 ώρα…

Τους απάντησε πως δεν ρισκάρει να μεταφέρει ασθενή με αναπνευστικά προβλήματα και κορεσμό οξυγόνου 83 χωρίς οξυγόνο με ιδιωτικό αυτοκίνητο.

Το ΕΚΑΒ εμφανίστηκε μετά από 3 ώρες στη 1 το πρωί. Δυστυχώς δεν εφημέρευε το νοσοκομείο όπου είχε νοσηλευτεί πριν από 20 μέρες και τον μετέφεραν στο εγγύτερο που εφημέρευε.

Εκεί για εξετάσεις που σε οποιαδήποτε στοιχειωδώς οργανωμένη κλινική θα χρειάζονταν  μισή με 1 ώρα χρειάστηκαν 4-5 ώρες, με τον ίδιο να μεταφέρει χαρτιά και γνωματεύσεις από διάδρομο σε διάδρομο και από γραφείο σε γραφείο.

Χαρακτηριστική ήταν η εικόνα που μου περιέγραψε όπως ένας ασθενής που κατάφερε να παρακάμψει κάποιο στάδιο της χαοτικής ουράς αναμονής, φώναξε την υπάλληλο που τον βοήθησε και μπροστά σε όλους της έβαλε κάτι στο χέρι και εκείνη απάντησε ένα  ευχαριστώ που ακούστηκε σε όλο τον γεμάτο κόσμο διάδρομο…

Το “Κοστουρίτσιο” αυτό  σκηνικό αυτό έλαβε χώρα κάτω από ένα αυτοκόλλητο με αριστερίστικη αισθητική της δεκαετίας του ’80 που είχε το απαγορευτικό σήμα της τροχαίας (ο κόκκινος κύκλος με την ομόχρωμη διάμετρο) και στη μέση ένα χέρι με ένα φακελάκι…

για τη συνέχεια capital