Weather Icon

Νομική ανάλυση Συμφωνίας οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ Ελλάδος και Αιγύπτου

Νομική ανάλυση Συμφωνίας οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ Ελλάδος και Αιγύπτου

Νικόλας Α. Ιωαννίδης

Αναντίλεκτα, η Συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ Ελλάδος-Αιγύπτου έχει αρκετές πολιτικές και νομικές προεκτάσεις. Παρά το ότι πολιτικά συνιστά μια απάντηση στις τελευταίες ενέργειες της Τουρκίας και δη τη σύναψη της συμφωνίας οριοθέτησης Τουρκίας-Λιβύης, εντούτοις δεν πρέπει να λησμονείται πως είναι ένα νομικό κείμενο που παράγει δεσμευτικές έννομες συνέπειες και, ενδεχομένως, να έχει επιπτώσεις στην επιχειρηματολογία της Ελλάδος σε μελλοντικές οριοθετήσεις. Τούτων λεχθέντων, υποβάλλεται πως η Συμφωνία έχει υποσκάψει σοβαρά το διαχρονικό επιχείρημα της Ελλάδος ότι η οριοθέτηση πρέπει να γίνεται με βάση τη μέση γραμμή και ότι στα νησιά πρέπει να αποδίδεται πλήρης επήρεια κατά την οριοθέτηση. 

Περαιτέρω, επισημαίνεται ότι η Συμφωνία δεν παραβλάπτει τη δυνατότητα Ελλάδος και Κύπρου να συνομολογήσουν μεταξύ τους συμφωνία οριοθέτησης. Είναι γεγονός, όμως, ότι το πνεύμα της Συμφωνίας απισχναίνει το επιχείρημα ότι το Καστελλόριζο και άλλα μικρά νησιά μπορούν να έχουν πλήρη επήρεια στην οριοθέτηση κι έτσι καθίσταται πιο δύσκολο να υποστηριχθεί η σύζευξη των θαλασσίων ζωνών Ελλάδος-Κύπρου. Με άλλα λόγια, καίτοι παραμένει νομικά εφικτό να καταρτιστεί συμφωνία οριοθέτησης Ελλάδος-Κύπρου, εντούτοις η υπό εξέταση Συμφωνία ενισχύει τα επιχειρήματα της Τουρκίας περί μη πλήρους επήρειας των νησιών.

 Επιπλέον, η Συμφωνία δεν μπορεί να «ακυρώσει» / «καταργήσει» την τουρκολιβυκή συμφωνία οριοθέτησης, καθώς αυτή η δυνατότητα παρέχεται αποκλειστικά στα Μέρη εκείνης της διευθέτησης. Συνεπώς, μπορεί η συνομολόγηση της Συμφωνίας να αποτελεί μια αντίδραση έναντι της τουρκολιβυκής συμφωνίας, ωστόσο δεν μπορεί να την καταργήσει. Οι όροι αυτοί είναι νομικά αδόκιμοι και χρησιμοποιούνται κατ’ ευφημισμόν. Εξάλλου, βάσει του γενικού διεθνούς δικαίου, η συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης είναι δεσμευτική μόνο για τα δύο Μέρη και δεν παράγει έννομες συνέπειες τόσο για την Ελλάδα όσο και για οποιοδήποτε άλλο κράτος (Σύμβαση Βιέννης για το Δίκαιο Συνθηκών 1969, Άρθρο 34) Τη θέση αυτή υποστήριξε και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στα Συμπεράσματα της 12ης Δεκεμβρίου 2019 (παρ. 19).

Μια άλλη λεκτική υπερβολή που χρησιμοποιήθηκε στον δημόσιο διάλογο είναι ότι η Συμφωνία κατοχυρώνει το δικαίωμα των νησιών να έχουν θαλάσσιες ζώνες. Το δικαίωμα αυτό έχει αναγνωριστεί τόσο από τη Σύμβαση ΟΗΕ για το Δίκαιο Θάλασσας 1982 («η Σύμβαση ΔΘ») όσο και από το εθιμικό δίκαιο και τη διεθνή νομολογία. Άρα, η σύναψη συμφωνίας οριοθέτησης δεν είναι προαπαιτούμενο για να έχουν τα νησιά υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ. Τουναντίον, ένα τέτοιο επιχείρημα είναι επικίνδυνο, γιατί θέτει κεκτημένα δικαιώματα υπό την αίρεση συνομολόγησης συμφωνίας οριοθέτησης, η οποία μπορεί και να μη γίνει ποτέ. 

Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι η Συμφωνία αναφέρεται ρητά σε οριοθέτηση ΑΟΖ. Είναι η πρώτη φορά που η Ελλάς οριοθετεί ΑΟΖ, καθώς η πρόσφατη συμφωνία με Ιταλία αφορούσε σε «όριο πολλαπλών χρήσεων», όπως και η μη τεθείσα σε ισχύ διευθέτηση με Αλβανία (2009). Θα μπορούσε, λοιπόν, να υποστηριχθεί ότι η συνομολόγηση της Συμφωνίας οριοθέτησης συνεπάγεται κήρυξη ΑΟΖ από πλευράς Ελλάδος μόνο αναφορικά με την υπό οριοθέτηση θαλάσσια περιοχή. Υπενθυμίζεται πως κάτι αντίστοιχο συνέβη με τις συμφωνίες Κύπρου-Αιγύπτου (2003 – η Κύπρος δεν είχε προηγουμένως κηρύξει ΑΟΖ), Κύπρου-Ισραήλ (2010 – το Ισραήλ δεν είχε ΑΟΖ) και, εσχάτως, Τουρκίας-Λιβύης (η Τουρκία δεν είχε κηρύξει ΑΟΖ στη Μεσόγειο).

Ανάλυση Συμφωνίας

Στο προοίμιο τα δύο κράτη αναφέρονται στη χρεία για σταθερότητα στην περιοχή και τη σημασία της εφαρμογής του διεθνούς δικαίου. Τονίζουν, ακόμη, την αναγκαιότητα για επακριβή καθορισμό των ορίων της ΑΟΖ τους με σκοπό την άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων/δικαιοδοσίας εντός της ζώνης αυτής. Επίσης, τα Μέρη αναγνωρίζουν τη σημασία της Σύμβασης ΔΘ στην οποία και τα δύο είναι συμβαλλόμενα. Αξίζει να σημειωθεί πως το λεκτικό της Συμφωνίας προσιδιάζει σε μεγάλο βαθμό στις συμφωνίες οριοθέτησης που έχει συνάψει η Κύπρος.

Το Άρθρο 1 προβλέπει ότι η οριοθέτηση είναι τμηματική, δηλαδή το συμφωνηθέν όριο δεν καλύπτει ολόκληρη τη θαλάσσια περιοχή που βρίσκεται μεταξύ των ελληνικών και αιγυπτιακών ακτών. Παρά τα όσα έχουν γραφτεί τελευταίως, η τμηματική οριοθέτηση…

Η συνέχεια του άρθρου στο defenceredefined.com.cy

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Facebook

Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Facebook

Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Twitter

Εγγραφείτε στο κανάλι του infognomonpolitics.gr στο Youtube

Εγγραφείτε στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη στο Youtube