Η ένταξη της Βορείου Ηπείρου στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος ήταν μεν η ικανοποίηση των αυτουργών Ιταλών και Αυστροουγγαρέζων, που είχαν τα δικά τους συμφέροντα στην Αδριατική και των Αλβανών φεουδαρχών να φτιάξουν το δικό τους κρατίδιο, ήταν όμως κι ένας μεγάλος πονοκέφαλος για την διατήρηση και σωτήρια της.

Πονοκέφαλος διότι γνώριζαν πολύ καλά όλοι τους την αδικία που έγινε, την αγωνιστικότητα των επιφανών Βορειοηπειρωτών και την αγάπη τους για την Ελλάδα, γνώριζαν όμως πολύ καλά πως εκκρεμούσε ένα υπογραμμένο κι απ’ αυτούς Πρωτόκολλο, η υλοποίηση του οποίου θα έκοβε την όρεξή τους.

Για την ελάφρυνση του πονοκεφάλου αυτού βρήκαν τα αντίδοτα.

Έπρεπε πάσης θυσίας να εφαρμόσουν την πληθυσμιακή αφομοίωση κι άλλος τρόπος δεν υπήρχε από την αλλοίωση του πληθυσμού. Η πρώτη απόπειρα έγινε από το βασιλιά Ζώγκου όπου θέλησε να κατεβάσει κατά εκατοντάδες ορεσίβιους και να δημιουργήσει αλβανικά χωριά στον Βορειοηπειρωτικό χώρο. Διαμαρτυρήθηκε τότε η Ελλάδα και το σχέδιο δεν ολοκληρώθηκε.

Για τη συνέχεια Himara

Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ’ την Βόρειο ΉπειροΗιμαρα