Ελλάδα
, Οικονομική Κρίση
4 Μαρτίου 2017
Μπορούσαμε να αποφύγουμε το 1ο Μνημόνιο;
Ακόμη και με υπεύθυνη δημοσιονομικά διαχείριση τη διετία 2008-2009 πάλι δεν θα αποφεύγαμε το 1ο Μνημόνιο. Αυτό που θα αποφεύγαμε είναι η δριμύτητα των Μνημονίων, το μέγεθος της απαιτούμενης λιτότητας
Το ερώτημα του τίτλου επανέρχεται στο δημόσιο διάλογο ακόμα και επτά χρόνια μετά την είσοδο της Ελλάδας στα Μνημόνια. Διότι, λέγοντας πως ο Γιώργος Παπανδρέου μάς έβαλε στα Μνημόνια σημαίνει ότι με ένα άλλο πρόσωπο, μια άλλη κυβέρνηση, μια άλλη πολιτική θα ήταν δυνατό να αποφευχθεί ο αποκλεισμός μας από τις αγορές και η ένταξή μας στα Μνημόνια. Κανονικά το ερώτημα χρειάζεται μια εικόνα (διάγραμμα Ι, στοιχεία Eurostat εδώ) και λίγες σειρές για να απαντηθεί.
Η Ισπανία το 2007 είχε λόγο χρέους προς ΑΕΠ 36% και εκτινάχτηκε σε 86% του ΑΕΠ το 2012. Η Πορτογαλία το 2007 είχε λόγο χρέους προς ΑΕΠ 68% και εκτινάχτηκε σε 126% του ΑΕΠ το 2012. Η Ελλάδα το 2007 είχε λόγο χρέους προς ΑΕΠ 103%. Πού θα έφτανε το 2012; Ακόμη και με τους πιο επιεικείς υπολογισμούς θα έφτανε στο 160%, άρα η Ελλάδα θα έπρεπε να καταβάλει για τόκους το 7,5% του ΑΕΠ ετησίως. Ποιος θα δάνειζε τη χώρα με αυτά τα δεδομένα; Κανείς! Οι αγορές θα είχαν κλείσει για την Ελλάδα πολύ νωρίτερα (όπερ και εγένετο).
Για τη συνέχεια Protagon