Του ΝΑΣΙΜ ΑΛΑΤΡΑΣ
Και όμως το μάτι των ΗΠΑ δεν κοιτάει το Ιράν, αλλά τη Σαουδική Αραβία και συγκεκριμένα τις βορειοδυτικές της περιοχές, καθώς και τις δικές τους πλατείες και δρόμους, που γεμίζουν κάθε μέρα με νέους αγανακτισμένους Αμερικανούς.

Στο προηγούμενο άρθρο «Η μητέρα των πηγών και ο αποκλεισμός των σιιτών» (Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011), αναφερθήκαμε στους κινδύνους που απειλούν το βασίλειο των πετρελαίων. Μιλήσαμε για μια σε εμβρυακή μορφή εξέγερση στις πλούσιες σε πετρέλαιο βορειοδυτικές περιοχές, εκεί όπου ζει μια μεγάλη κοινότητα σιιτών. Η Σαουδική Αραβία ευθέως κατηγόρησε το Ιράν και ειδικά τη Χεζμπολάχ του Λιβάνου ως υποκινητές των εξεγερμένων νέων στο βασίλειο των πετρελαίων. Και όταν κινδυνεύουν δύο μόνο πράγματα στη Μέση Ανατολή, το πετρέλαιο και το κράτος του προφήτη Ισραήλ, οι ΗΠΑ κινητοποιούν όλους τους μηχανισμούς προστασίας τους. Ετσι κινητοποιήθηκαν για να προστατεύσουν το πετρέλαιο από τη «συνωμοσία του Ιράν».

Ολοι γνωρίζουμε ότι οι ΗΠΑ έχουν, εξαιτίας του μεγάλου όγκου των πληροφοριών και δυνατοτήτων, στο ίδιο επίπεδο την ευχέρεια να παρέχουν την απόλυτη αλήθεια και το απόλυτο ψέμα. Και έχουν επίσης τη δυνατότητα να προβάλλουν και τα δύο το ίδιο «πειστικά». Ετσι, διαβάζοντας τα λίγα μέχρι τώρα στοιχεία που έδωσαν στη δημοσιότητα οι ΗΠΑ σχετικά με την «απόπειρα δολοφονίας του Σαουδάραβα πρεσβευτή στις ΗΠΑ», μας προέκυψαν πολλά ερωτήματα και φαίνεται πως όσο περισσότερα στοιχεία δίνουν τόσο περισσότερα ερωτήματα θα μας προκύπτουν.

Το πρώτο μεγάλο ερώτημα είναι γιατί να θέλει το Ιράν να δολοφονήσει έναν πρεσβευτή και μάλιστα στις ΗΠΑ;

Το δεύτερο ερώτημα, γιατί πρέπει να δολοφονηθεί ο Σαουδάραβας; Εχει κάνει τόσο μεγάλη και μη αναστρέψιμη στρατηγική ζημιά στο Ιράν, που οι μουλάδες δεν είχαν άλλη επιλογή από το να τον δολοφονήσουν, και μάλιστα μέσα στις ΗΠΑ; Η δολοφονία θα σταματούσε τη ζημιά που προκαλούσε ο Σαουδάραβας πρεσβευτής; Ηδη κάποιοι άρχισαν να πλάθουν σενάρια για να απαντήσουν σε μερικά από τα ερωτήματα αυτά. Και έγραψαν ότι ο συγκεκριμένος πρεσβευτής ασκούσε αφόρητες πιέσεις σε όλους στις ΗΠΑ, ακόμη και στο εβραϊκό λόμπι, για να εμπλακούν στρατιωτικά οι ΗΠΑ στη Συρία. Ναι, καλά διαβάσατε. Τον πόλεμο εναντίον της Συρίας δεν τον θέλει όμως το λόμπι των πολέμων, γιατί θα προκαλέσει μεγάλη ζημιά στο Ισραήλ και μάλιστα μη αναστρέψιμη.

Δηλαδή, η Σαουδική Αραβία θέλει πόλεμο εναντίον της Συρίας που θα προκαλέσει τεράστια ζημιά στο Ισραήλ; Προφανώς και όχι. Γιατί όταν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ δεν θέλουν πόλεμο, δεν τον θέλει ούτε η Σαουδική Αραβία. Τότε γιατί ασκούσε ασφυκτικές πιέσεις ο Σαουδάραβας πρεσβευτής για να γίνει πόλεμος εναντίον της Συρίας; Μήπως ήθελε να βγάλει το καθεστώς της Συρίας από τη δύσκολη θέση;

Οχι βέβαια. Γιατί μόνο το Ιράν θέλει να βγάλει το καθεστώς της Συρίας από τη δύσκολη θέση. Και η καλύτερη πράξη αλληλεγγύης στον Ασαντ αυτή τη στιγμή είναι να στέλνει Ιρανούς εκτελεστές να δολοφονήσουν τον Ισραηλινό πρεσβευτή στις ΗΠΑ. Γιατί το Ισραήλ, ως γνωστόν, το έχει στο DNA του να κάνει πολέμους για ασήμαντες αφορμές. Και το παρελθόν είναι πλούσιο: έκανε τρεις πολέμους, το 1982 εναντίον του Λιβάνου με αφορμή μια απόπειρα δολοφονίας του Ισραηλινού πρέσβη στο Λονδίνο, το 2006 και το 2008 με αφορμή την αιχμαλωσία τριών στρατιωτών από τη Χεζμπολάχ και από οργανώσεις παλαιστινιακής αντίστασης αντίστοιχα.

Ο Σαουδάραβας πολιτικός αναλυτής Abdullah Al-Shammari είπε στο κανάλι Αλ-Αραμπίγιε ότι «η συνωμοσία της δολοφονίας του πρεσβευτή της Σαουδικής Αραβίας στις Ηνωμένες Πολιτείες θα ήταν μια μικρή “11η Σεπτεμβρίου” αν είχε πραγματοποιηθεί». Και ο Al-Shammari συνέχισε: «Ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα δεν έχει άλλη εναλλακτική λύση, πρέπει να υιοθετήσει τις απόψεις των γερακιών στην κυβέρνησή του». Τις απόψεις που θέλουν να απομονώσουν ακόμα περισσότερο το Ιράν, πολιτικά και οικονομικά, με νέες αφορμές, γιατί η παλιά αφορμή, «το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν», φαίνεται πως δεν μπορεί να φέρει νέες κυρώσεις.

Τις απόψεις που θέλουν να διατηρήσουν τον αποκλεισμό των 2.500.000 σιιτών της Σαουδικής Αραβίας από το πολιτικό και οικονομικό σύστημα. Και μάλιστα, όταν αυτό το πολιτικό μοναρχικό σύστημα ζει κρίση διαδοχής. Ο 86χρονος βασιλιάς Αμπντάλα έχει άλλα 20 αδέλφια εν ζωή από τα 36.

Στο βασίλειο των Σαούδ, σε αντίθεση με όλα τα άλλα βασίλεια αυτού του κόσμου, η διαδοχή εδώ και πενήντα χρόνια πέρασε από τον αδελφό στον αδελφό, και ποτέ στο γιο του βασιλιά, και εδώ βρίσκεται ακριβώς το πρόβλημα. Σήμερα όλα τα αδέλφια του βασιλιά Αμπντάλα, οι ισχυροί διάδοχοι, είναι πάνω από 80 χρόνων. Και όλοι τους έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας. Και όσο απομακρύνεται ο θρόνος από τους ισχυρούς υποψηφίους, στη δεύτερη κατηγορία διαδόχων οι κόντρες και οι συγκρούσεις αγριεύουν. http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=318243