Γενικά θέματα
, Ενεργειακά-Αγωγοί
29 Νοεμβρίου 2019
Μία «συμφωνία» με συνέπειες
Δεν είναι σαφές τι ακριβώς υπεγράφη μεταξύ του Τούρκου προέδρου Ερντογάν και του επικεφαλής της λιβυκής «κυβερνήσεως εθνικής ενότητας» Φαγέζ αλ Σαράζ. Οι πληροφορίες μιλούν για ένα «μνημόνιο συνεργασίας» (Memorandum of Understanding). Στο διεθνές δίκαιο το σημαίνον είναι το περιεχόμενο της συμφωνίας και όχι το πώς αυτή περιγράφεται. Πάντως, ποτέ έως σήμερα μια συμφωνία θαλάσσιας οριοθετήσεως δεν έχει ονομαστεί «μνημόνιο συνεργασίας», διότι δεν έχει δεσμευτική ισχύ. Απομένει να μάθουμε τις επόμενες ημέρες τι ακριβώς συμφωνήθηκε.
Η εξέλιξη δεν προξενεί έκπληξη. Η Λιβύη έχει δύο διαφορετικές κυβερνήσεις που βρίσκονται σε εμφύλιο. Η «κυβέρνηση εθνικής ενότητας» με τον Φαγέζ αλ Σαράζ έχει έδρα την Τρίπολη και αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ. Στην ανατολική Λιβύη, με έδρα το Τομπρούκ, είναι ο στρατάρχης Χαλίφα Χαφτάρ που υποστηρίζεται από τη Γαλλία, την Αίγυπτο, τα Εμιράτα, τη Ρωσία και εμμέσως από τις ΗΠΑ. Η Τουρκία (μαζί με το Κατάρ) είναι εδώ και μήνες ο σημαντικότερος υποστηρικτής της κυβερνήσεως του Αλ Σαράζ. Στέλνει στην κυβέρνηση της Τριπόλεως μισθοφόρους τζιχαντιστές από τη Συρία, πολεμοφόδια και μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Σε αντάλλαγμα, ζήτησε την υπογραφή συμφωνίας οριοθετήσεως θαλασσίων ζωνών μεταξύ Λιβύης και Τουρκίας.
Για τη συνέχεια Kathimerini