Ο ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ αγώνας για αποτίναξη του αποικιακού ζυγού αποτέλεσε κορυφαία στιγμή για τον ελληνισμό της Κύπρου. Το κυπριακό έπος, αποτέλεσε ένα μεγάλο σταθμό για τον λαό μας.  Η σημερινή επέτειος της 1^ης Απριλίου 1955, τιμάται με μνημόσυνα και πανηγυρικούς λόγους, αλλά προβαίνοντας και σε μια ολοκληρωμένη  αξιολόγηση εκείνων των αποφάσεων και δράσεων και στη βάση αυτή να επανακαθορίσουμε τις κινήσεις μας και σήμερα.

Η ΕΝΑΡΞΗ του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα από την ΕΟΚΑ ήταν προφανώς μια δύσκολη απόφαση, αλλά πολύ σημαντική. Τότε, το 1955, σύσσωμος σχεδόν ο λαός είχε στρατευθεί σε ένα αγώνα για την αποτίναξη του αποικιακού ζυγού. Με στόχο την Αυτοδιάθεση και Ένωση, αγωνιστές επέλεξαν να αναμετρηθούν με την τότε μεγάλη αυτοκρατορία, τη Μεγάλη Βρετανία. Η αναμέτρηση ήταν δύσκολη, σχεδόν αδύνατη. Αλλά αυτού του χαρακτήρα οι αγώνες δεν διεξάγονται με βάση τους μικροϋπολογισμούς. Βέβαια, στην πορεία ο στόχος για την Ένωση αντικαταστάθηκε από αυτόν για την Ανεξαρτησία. Αυτό είναι, όμως, ένα άλλο, μεγάλο ζήτημα, που δεν είναι της παρούσης.

Ο ΑΓΩΝΑΣ της ΕΟΚΑ, ο αγώνας του λαού μας, διεξήχθη με όλες τις δυνάμεις του Ελληνισμού για την απαλλαγή από τον αποικιακό ζυγό. Η ιστορία παρακολούθησε νέους να ανεβαίνουν στην αγχόνη τραγουδώντας για την Ελλάδα, την Ελευθερία, την Αξιοπρέπεια. Η ιστορία παρακολούθησε αγωνιστές να πέφτουν στο πεδίο των μαχών.

ΟΙ θυσίες έγιναν για ένα σκοπό, στόχο. Προφανώς και ο στόχος δεν ήταν η δημιουργία ενός εξαρτημένου κράτους από τρίτους. Με προδιαγεγραμμένη την πορεία του. Ο στόχος δεν ήταν η δημιουργία ενός κράτους, που θα ήταν αιχμάλωτο της κάθε λογής πολιτικής και οικονομικής διαπλοκής.

ΣΗΜΕΡΑ, 1^η Απριλίου, ο Ελληνισμός της Κύπρου, ο απανταχού Ελληνισμός, τιμά τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα 1955-1959. Η μεγαλύτερη τιμή στους αγωνιστές, είναι ο επανακαθορισμός της τακτικής και των οραμάτων μας. Αυτό θα είναι το καλύτερο μνημόσυνο. Το οφείλουμε σε αυτούς που θυσιάστηκαν.  Σε αυτούς που αγωνίστηκαν.

ΜΟΝΟ στην πορεία για ελευθερία και απαλλαγή από την κατοχή και τις ξένες εξαρτήσεις μπορούμε να βαδίσουμε. Δεν υπάρχει άλλη οδός. Κι αυτό είναι το μεγάλο μήνυμα της επετείου και των αγωνιστών, που συμμετείχαν σε εκείνον τον παλλαϊκό αγώνα για την απελευθέρωση της Κύπρου. Θα πρέπει να το επαναλάβουμε: Ο αγώνας που διεξάγει σήμερα ο κυπριακός λαός πρέπει να είναι απελευθερωτικός και όχι προσαρμογής στα κατοχικά δεδομένα.