1.   Διαβάζουμε εκφράσεις όπως «οι δυο πλευρές συμφώνησαν να οικοδομήσουν πάνω στην ήδη υπάρχουσα θετική ατμόσφαιρα» και «οι δυο πλευρές επιβεβαίωσαν τον κοινό τους στόχο να παραγάγουν απτά αποτελέσματα» και ακόμη «προκειμένου να εντοπιστούν πεδία συμφωνίας και συνεργασίας»

   και μια αυθόρμητη ερώτηση έρχεται στο νου: αλήθεια, αυτοί οι τύποι ποιον κοροϊδεύουν; ποιος κοροϊδεύει ποιον;

   Είναι τώρα πάνω από μισό αιώνα που μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας «διεξάγονται» ακριβώς αυτά που μόλις τώρα διαβάσαμε μέσα σε εισαγωγικά, διαδικασίες για ατελείωτα και ουδέποτε εφαρμοσμένα «Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης»(!!), που μπαίνουν σε όλες τις σάλτσες, και για γελοίες «διερευνητικές/συμβουλευτικές συνομιλίες»  και «διάλογο με σκοπό την επίτευξη συναντίληψης» μεταξύ έναν που θέλει να πάρει ό, τι δεν του ανήκει και έναν που έδωσε κιόλας πολλά και περιμένει τον κατάλληλο εκβιασμό για να δώσει τα υπόλοιπα,

   και οι διάφοροι «πληρεξούσιοι» τους έχουν  συναντηθεί πάνω από εκατό φορές και δεν έλειψαν επίσης οι γελοιωδέσταες  συναντήσεις «κορυφής» των δυο ηγετών  για να μας πουν το μακρύ τους και το κοντό τους,

   και μιλάμε ακόμη για Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης;!

   ακόμη συναντιόμαστε, πίνουμε και τρώμε ωραία «εις υγεία» των «διερευνητικών» συνομιλιών και της «επίτευξης συναντίληψης»;!

   Και πάλι, ποιος κοροϊδεύει ποιον;

   Με τέτοια λοιπόν τα καραγκιοζλίκια φτάσαμε τελικά (το κατορθώσαμε!) να μιλάμε για «θετικές ατζέντες», «κοινά σχέδια δράσης», «θετικές ατμόσφαιρες» κι άλλα τόσα θαυμαστά: ένας κανονικός βομβαρδισμός από όλα τα ελληνικά ΜΜΕ (εφημερίδες συστημικές, τηλεοράσεις συστημικές, ιστολόγια συστημικά) ώστε να οδηγηθεί η σκέψη και η συνείδηση των Ελλήνων πολιτών στο συμπέρασμα και στην πεποίθηση ότι οι Τούρκοι «άλλαξαν ριζικά», έγιναν παλιόφιλοι και μέσα στο βαθύ κλίμα της ελληνοτουρκικής φιλίας που έχει εγκατασταθεί όλα όσα κάνουν οι Έλληνες πολιτικοί ταγοί είναι προς όφελος της πατρίδας Ελλάδας,    

    γιατί αλλιώς – και εδώ υπεισέρχεται και υφέρπει ο εγκληματικός  εκβιασμός! – εάν σήμερα δεν «επωφεληθούμε» από τη «χείρα φιλίας» που μας τείνει η καλή Τουρκία και δεν συμφωνήσουμε μαζί τους, «αύριο» τα πράγματα θα είναι απείρως πιο αντίξοα και δυσμενή και η Ελλάδα «θα χάσει πολλά», εννοώντας «περισσότερα απ’ όσα σίγουρα θα χάσει σήμερα»!!

   Κι όλη αυτή η «αναζωπύρωση» ελληνοτουρκικών «συναντήσεων» προετοιμάζει την «ύψιστη» συνάντηση των «ηγετών» που θα επισφραγίσουν μεγαλοπρεπώς τον ελληνοτουρκικό γάμο με τη πλούσια «προίκα» που θα δώσει η Ελλάδα στον Τούρκο «γαμπρό» της!;

2. Ταυτόχρονα όμως άρχισε ήδη να συγκεκριμενοποιείται το αντικείμενο της «προετοιμασίας» των Ελλήνων πολιτών μέσα στο διασαλπιζόμενο μοναδικά ευνοϊκό ψυχολογικό πλέον κλίμα φιλίας και αγάπης Ελλήνων και Τούρκων κυβερνητών και παρακυβερνητών (βλ. iEpikaira 4/5.10.2023 O A. Συρίγος εκ νέου σε ρόλο λαγού…):

   και έτσι ο γνωστός και μη εξαιρετέος  Α. Συρίγος, κιόλας έγινε  «μπροστάρης» για να μας δώσει μια «ιδέα» αυτού του αντικειμένου, να μας προϊδεάσει τί μέλλει γενέσθαι ως συνέπεια και απτό αποτέλεσμα του τόσο καλού ελληνοτουρκικού κλίματος που, λένε, πως επικρατεί και από το οποίο πρέπει οπωσδήποτε να επωφεληθούμε για «να τελειώνουμε [μια για πάντα, εννοούν], ως πρώτο βήμα της ελληνοτουρκικής «εξομάλυνσης»,  με το θέμα των χωρικών υδάτων»,

   όχι βέβαια της Τουρκίας, αλλά της Ελλάδας(!) – χωρικά ύδατα που η Ελλάδα θα πρέπει να θέσει σε διαπραγμάτευση και να τα «αλλάξει» με τον τρόπο που απαιτεί η Τουρκία!

   Και όταν ο καλός Συρίγος μας λέει να «τελειώνουμε» [οριστικά πλέον] με τη σκοτούρα των ελληνικών χωρικών υδάτων, εννοεί χωρίς καμία ντροπή: «να δεχθούμε το αμερικανοτουρκικό diktat, δηλαδή τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας να είναι ακριβώς στα μέτρα που συμφέρουν στη Τουρκία, δραματικά πολύ πιο περιορισμένα από τα σημερινά 6 ν.μ. που είναι ήδη τα πιο περιορισμένα σε όλο τον πλανήτη!!

   Βεβαίως ο καλός Συρίγος μας λέει επίσης πως «θεωρεί δεδομένο» ότι επιπλέον ο ελληνικός εναέριος χώρος (ΕΕΧ) θα ταυτίζεται με τα χωρικά ύδατα, δηλαδή έρχεται ένας Έλληνας (τουλάχιστον έτσι αυτοχαρακτηρίζεται) «κυβερνητικός ειδήμονας» να ομολογήσει ξεδιάντροπα και με τουπέ το ξεπούλημα των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στις ορέξεις της Τουρκίας!!

   Τρομερό! Και αυτός που τα λέει και εκείνος του οποίου αυτός που τα λέει είναι πειθήνιο όργανο, φερέφωνο, μεταφραστής.

   Οι «μικροί» λένε τις «άσχημες αλήθειες» ανοίγοντας τον δρόμο στους «μεγάλους» που μετά εκφράζουν τις «εθνικές ‘ιστορικές’ συμφωνίες».

   Τα «καλά» του Συρίγου όμως δεν τελειώνουν εδώ γιατί εκεί που μας προδιαθέτει πως «ο ΕΕΧ θα ταυτιστεί με τα χωρικά ύδατα», δηλαδή θα περιοριστεί στα 6 ν.μ., ίσως ή μάλλον και λιγότερα(!), «για να μπορούν τα [καημένα τα] τουρκικά πλοία να πηγαίνουν στα λιμάνια τους χωρίς να περνάνε από τα χωρικά μας ύδατα», γιατί αλλιώς θα αναγκάζονται να στριφογύριζουν επ’ άπειρον στο Αιγαίο χωρίς λιμενικό αποκούμπι»(!!),

   μας λέει, ή καλύτερα αντιλέει στη συνέχεια πως «αυτό δεν σημαίνει μείωση του ΕΕΧ όμως»!!

   Από σοφιστείες πάντως πάμε καλά. Ποιος ξέρει όμως τί θέλει να μας πει ο ποιητής;

   Βεβαίως, όπως γνωρίζουμε όλοι, σήμερα και με τα 6 ν.μ. χωρικών υδάτων, τα τουρκικά πλοία δεν χρειάζεται καθόλου να περάσουν από ελληνικά χωρικά ύδατα: διαθέτουν όλη την κατάλληλη ανοιχτή θάλασσα. Με 12 ν.μ. τα πράγματα αλλάζουν.

   Τότε; Χρειάζεται κι άλλος χώρος για να περνάνε τα τουρκικά πλοία; Και πόσος χώρος ακόμη χρειάζεται για τους Τούρκους; Και πόσος χώρος θα απομείνει για τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου; Τρία μίλια; Δύο μίλια; Και το υπόλοιπο «ανοιχτή θάλασσα» για να περνούν τα τουρκικά καράβια «με όλη τους την άνεση», όπως έλεγε κάποτε κάποιος, ποιητής κι αυτός;

3. Ωστόσο, για «να είμαστε δίκαιοι», κάτι θα πρέπει να κάνουν και οι Τούρκοι ως αντάλλαγμα για ετούτη τη «παραχώρηση από πλευράς μας», μας επισημαίνει πάλι ο καλός Συρίγος (και οι πίσω απ’ αυτόν): ακόμη μια άλλη στο διηνεκές ελληνική «παραχώρηση»!

   Ωστόσο υπάρχει, κατά τον ίδιο, κάτι καλό για την Ελλάδα γιατί αυτός «θα περίμενε» οι Τούρκοι «ρητώς» να «αποδεχθούν», λ.χ. ούτε λίγο ούτε πολύ «την επαναστρατιωτικοποίηση των Ανατολικών νησιών του Αιγαίου»!!

   Να ‘τη λοιπόν η βόμβα! Επιτέλους μας την έριξε ο αθεόφοβος. Μας είπε εκείνο που η κυβέρνηση έκρυβε ως τώρα ψευδόμενη. Τα ελληνικά ανατολικά νησιά έχουν αφεθεί ανυπεράσπιστα γιατί οι κυβερνήτες μερίμνησαν να αφαιρέσουν απ’ αυτά την αμυντική θωράκισή τους!. Μια αποτρόπαια  ομολογία ότι απομάκρυναν απ’ τα νησιά όποια ικανά αμυντικά όπλα αφήνοντάς τα «γυμνά» ή το πολύ-πολύ  αντικαθιστώντας τα από μερικές οπλικές σαχλαμάρες, έτσι όπως ζητούσαν οι Αμερικανότουρκοι και όπως είδαμε όλοι με τα τέσσερα βλακώδη οχήματα που έστειλαν οι Γερμανοί.

   Τώρα, εκτός από τους εκεί νησιώτες, όλοι οι άλλοι Έλληνες πολίτες  γνωρίζουν πως εκείνα τα ελληνικά νησιά έγιναν πανεύκολη λεία των Τούρκων; Αμφιβάλλουμε σφόδρα. Ποιος τους πληροφόρησε; Κανείς.

    Πιστοποιήθηκε με το παραπάνω έτσι, τρανά, ότι αυτά τα νησιά έχουν αποστρατιωτικοποιηθεί, εξ ολοκλήρου ή στο μεγαλύτερο, τραγικό βαθμό, στα μουλωχτά ή φανερά, σιγά-σιγά ή μεμιάς, έμειναν ανοχύρωτα., ελεύθερα σε όποια τουρκική εισβολή, έκθετα στη παραμικρή «φαντασία» κατάληψης των Τούρκων, οι οποίοι δήθεν πήγαν (πήγαν;!) πιο εσωτερικά απ’ τα παράλια, μερικά χιλιόμετρα τα οποία όμως αυτοί μπορούν να καλύψουν μέσα σε λίγη, ελάχιστη ώρα, το αντίθετο με τους Έλληνες που θα πρέπει να υπερβούν μεγάλη απόσταση και χρόνο μέχρι να φτάσουν να «υπερασπιστούν» (τρόπος του λέγειν) τα ήδη καταληφθέντα ελληνικά ανατολικά νησιά έως το Καστελόριζο!  

   Κι αν επιπλέον το Αιγαίο καταληφθεί από τους Τούρκους με τη συρρίκνωση των χωρικών υδάτων των ελληνικών νησιών, όπως σχεδιάζουν και οι ίδιοι οι Έλληνες, τότε και η όποια στρατιωτική διάβαση του Αιγαίου για τους Έλληνες θα γίνει απαγορευτική, όπως όλοι αντιλαμβανόμαστε.

4. Σ’ αυτό το σημείο, ας θυμηθούμε τους αρχαίους Εφιάλτες (μόνο ελληνικό «φρούτο» είναι η λέξη «Εφιάλτης») κάνοντας μια σύγκριση με τους σύγχρονους Εφιάλτες. Απογοήτευση! Οι αρχαίοι Εφιάλτες «εξέδιδαν» την πατρίδα τους χωρίς να εμφανιστούν δημόσια οι ίδιοι, κρυμμένοι, ίσως και ντροπιασμένοι, ενώ οι σημερινοί Εφιάλτες βγαίνουν στη TV, στο ραδιόφωνο, στο ίντερνετ και «εκδίδουν» τη χώρα τους φανερά, άμεσα, με δημόσια λόγια και δημόσιες υπογραφές, ίσως και να καυχιόνται κιόλας, να το θεωρούν χρέος και επίτευγμα.

    Δεν τα είδαμε αυτά στα τελευταία χρόνια ’90;

    Οι σημερινοί άλλωστε χρησιμοποιούν όλες τις «εκδοχές» του ρήματος «δίδω»: «εκδίδω», «παραδίδω», «προδίδω», «καταδίδω» και ό, τι άλλο παρόμοιο υπάρχει. Αυτή κι αν είναι «πρόοδος» σε σχέση με τους αρχαίους Εφιάλτες. Ή κάνουμε λάθος1

   Και τότε έρχονται στο νου οι στίχοι του μεγάλου Μίκη Θεοδωράκη, αποκαλυπτικοί αλλά και βαθιά οδυνηροί:

                                   Ποιος δεν ξέρει τον Εφιάλτη.

                                     Ο Εφιάλτης ήταν ο πρώτος προδότης!

                                     Τότε ακόμη η προδοσία ήταν αμάρτημα!

                                     Θεοί και άνθρωποι τιμωρούσαν σκληρά τον προδότη.

                                     Ποιος δεν ξέρει τον Εφιάλτη        

                                   Αργότερα η προδοσία έγινε επάγγελμα!

                                     Οι προδότες πηγαίναν στη δουλειά τους

                                     όπως οι μαγαζάτορες στα μαγαζιά τους.

                                     Πουλούσαν την πραμάτεια τους

                                     και παίρναν το μισθό τους τακτικά.

                                     Παντρεύονταν ανάμεσά τους

                                     να μην προδώσουν της ράτσας τη σειρά!

                                     Κι όμως όλος ο κόσμος θυμόταν ακόμα

                                     την ιστορία του Εφιάλτη τόσα χρόνια!

                                    ΄Ωσπου η προδοσία γίνηκε αρετή!

                                     Έγινε καθήκον

                                     και για τους προδότες

                                     θεσπίστηκε εύφημος μνεία ειδική!

                                     «Στο σεμνό προδότη

                                     τη μεγάλη προδοσία πιστοποιούσα

                                     η πατρίς ευγνωμονούσα».

                                     Ποιος θυμάται πια τον Εφιάλτη;

5. Τώρα, η εξαφάνιση όποιας χωρικής επήρειας του τόξου νησιών από Λήμνο έως Καστελόριζο και πολύ πιθανόν η ολική απομόνωσή τους από την ηπειρωτική ελληνική επικράτεια με τις τρομαχτικές συνέπειες για όλους τους εκεί νησιώτες δεν μπορεί να μην επηρεάσει εξαιρετικά δυσμενώς και όλα τα άλλα ελληνικά νησιά του Αιγαίου, κυρίως τις Κυκλάδες, έως τα νησιά κοντά στη Κρήτη.

    Στην πραγματικότητα, ένας αληθινός αρμαγεδδών σε ολόκληρο τον αιγαιακό χώρο που θα διαλύσει κυριολεκτικά την ελληνική παρουσία και μοναδικά θα ωφελήσει τους Τούρκους που καμία σχέση δεν έχουν με το Αιγαίο!!!

    Τα πάντα στη μεταβολή προς το χειρότερο των ελληνικών χωρικών υδάτων φαίνεται πως είναι υπολογισμένα σε άμεση συνάρτηση με την εκτενέστερη έννοια και έκταση της ΑΟΖ. Οι Αμερικανογερμανότουρκοι τα έχουν υπολογίσει όλα.

   Με βάση τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, σήμερα η ελληνοτουρκική ΑΟΖ στο Αιγαίο είναι μοιρασμένη ως εξής: Ελλάδα 93%, Τουρκία 7%, έχοντας υπόψη ότι αυτό το 7% αντιπροσωπεύεται από τα τρία στενά θαλάσσια περάσματα/σύνορα που η Τουρκία έχει με την Ελλάδα μεταξύ Λήμνου και Λέσβου, Λέσβου και Χίου και Χίου και Σάμου, σε όλη την υπόλοιπη θάλασσα η Τουρκία  μη έχοντας απολύτως καμία δυνατότητα «εξόδου»/ΑΟΖ στο Αιγαίο ως τη Ρόδο και εν μέρει στην ανατολική Μεσόγειο ως το Καστελόριζο.

   Οι Αμερικανογερμανότουρκοι θεωρούν – με το δικό τους δίκιο! – πως αυτό το 7% για μια Τουρκία με την τόσο μεγάλη ακτογραμμή (βέβαια κάνουν πως ξεχνούν που η Ελλάδα συνολικά έχει μεγαλύτερη ακτογραμμή!!), όπως εξάλλου και οι ίδιοι Έλληνες πολιτικοί έχουν το θράσος να παραδεχθούν, είναι απαράδεκτα πολύ μικρό και πρέπει να γίνει κάτι ώστε να αναλογεί με την «μεγαλοσύνη» της Τουρκίας!

   Δύο  είναι οι λύσεις: ή με απ’ ευθείας διμερείς συμφωνίες ή ζητώντας απ’ το Δικαστήριο της Χάγης να το ορίσει, κάτι που έτσι κι αλλιώς παραπέμπει σε μια προηγούμενη ελληνοτουρκική «συναντίληψη»!

   Το ζητούμενο πάντως είναι ένα και μοναδικό: ο δραματικός, δρακόντειος ακρωτηριασμός της ελληνικής ΑΟΖ στο Αιγαίο-ανατολική Μεσόγειο η οποία ΑΟΖ από το σημερινό βάση UNCLOS 93% θα πρέπει να «κοπεί» αρκετά βάση του αποκλειστικού τουρκικού οφέλους  (στο 50%, 60%;), με ό, τι αυτό συμπαρασέρνει εις βάρος των ελληνικών νησιών του Αιγαίου με κυριολεκτική εξάλειψη του συμπλέγματος του Καστελόριζου και κυριολεκτική εξαφάνιση οποιασδήποτε επαφής με τη Κύπρο, που απομονώνεται τραγικά με αποτέλεσμα να «την πληρώνει», οριστικά και αμετάκλητα, ο εκεί κυπριακός Ελληνισμός ευρισκόμενος μεταξύ σφύρας (η τουρκοκρατούμενη ΤΔΒΚ στο βορρά) και άκμονος (οι δύο αγγλικές βάσεις και μια προσεχής αμερικανική το νότο).

6. Μένει να δούμε λοιπόν εάν η απειλούμενη δραστική μείωση της ελληνικής θαλάσσιας επικράτειας (δηλαδή των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων) θα πραγματοποιηθεί με την συναίνεση των Ελλήνων κυβερνώντων (που έτσι θα «συμπληρώσουν επάξια» τα  ξεπουλήματα των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων του Κ. Σημίτη πριν από 30 χρόνια και γι’ αυτό συνεχίζει να περιφέρεται θριαμβευτικά) ή θα γίνει νομολογία του ΔΔΧ με δικαστική απόφαση την οποία πολύ δύσκολα θα μπορούσε ποτέ να προσβάλλει όποια ελληνική κυβέρνηση στο μέλλον ή να ακυρώσει.

   Καλά τα λέει πάλι ο πολύς Α. Συρίγος που θέλει να «τελειώνουμε» μια για πάντα με τα χωρικά ύδατα πριν ενδεχομένως «προχωρήσουμε» με την Χάγη για την ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου. Έτσι κι αλλιώς, για την αν. Μεσόγειο ήδη  ο «χάρτης Μπάιντεν» προβλέπει καταστροφικές συνέπειες και για Ελλάδα και για Κύπρο.

   Και καλά τα λένε  οι διάφοροι πρωθυπουργικοί εξουσιαστές και υποτακτικοί τους που μιλούν για «θαλάσσιες ζώνες» παραμυθιάζοντας τους Έλληνες πολίτες πως «αναφέρονται [δήθεν] μόνο σε ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα»(!!), σαν να είναι οι πολίτες ηλίθιοι και δεν καταλαβαίνουν.

    Αλλά και να μιλάμε πάλι μόνο για ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα, μη νομίζει κανείς πως η Ελλάδα θα βγει κερδισμένη, όπως εμφατικά μας λένε χωρίς αιδώ οι διάφοροι Παυλόπουλοι και άλλοι «συντεχνίτες».

    Όχι! Η Ελλάδα πάλι θα χάσει, γιατί η όποια συζήτηση και να γίνει για ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου  ασφαλώς δεν θα αφορά την Τουρκία που έχει  μόνο το 7% ΑΟΖ και 0% υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο, επομένως δεν έχει τίποτα να χάσει, αλλά μόνο την Ελλάδα, με συνέπεια η δική της και μόνο η δική της 93% ΑΟΖ και η 100% υφαλοκρηπίδα της να κατακερματιστούν και να μειωθούν!

   Για ποια «συζήτηση» λοιπόν «μόνο» για ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα μιλάμε και μας προτείνουν οι «έξυπνοι» Έλληνες πολιτικοί;

   Έτσι, με τοιουτοτρόπως «τακτοποιημένα» τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια των νέων χωρικών υδάτων σαν ένα είδος «γεωγραφικού ζουρλομανδία» που θα τα φυλακίσει στον αιώνα τον άπαντα, το βήμα προς τον διαμοιρασμό με τη Τουρκία του 93%  της ελληνικής ΑΟΖ και του 100% της ελληνικής υφαλοκρηπίδας είναι πολύ μικρό για το Δικαστήριο της Χάγης που δεν θα έχει παρά πολύ απλά να επικυρώσει την μοιρασιά που οι ίδιοι Έλληνες κυβερνώντες θα έχουν συνομολογήσει με τους Τούρκους.

7. Η «ιστορία» όμως δεν τελειώνει εδώ. Μόλις τώρα «βγήκε» ο ΥΠΕΞ Γεραπετρίτης και μας «διαβεβαιώνει» (βλ. indicator.gr 20.10.2023 και HellasJournal 20.20.2023, Γ. Γεραετρίτης Ζητήματα εθνικής κυριαρχίας… ) ότι «δεν υφίσταται καμία κρυφή η φανερή συμφωνία με την Τουρκία για την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών», απαντώντας σε ερώτηση στη Βουλή από τον βουλευτή Α. Ζέρβια. Επαυξάνει  μάλιστα ο Γεραπετρίτης λέγοντας πως «ζητήματα εθνικής κυριαρχίας δεν μπορεί να είναι αντικείμενο του διαλόγου με την Τουρκία».

     Και όχι μόνο, γιατί πηγαίνει παραπέρα: με μια πολύ παράξενη διατύπωση «διαβεβαιώνει» επίσης ότι «η διάταξη των ελληνικών Ε.Δ. δεν μπορεί να είναι αντικείμενο οποιασδήποτε συμφωνίας»! Και επιμένει λέγοντας το κρίσιμο: «δεν υπάρχει καμία μείωση της στρατιωτικής μας ισχύος στα νησιά μας».

     Άλλη μια «βόμβα» λοιπόν που πάει να «ζευγαρώσει» e contrario με την «βόμβα» του Συρίγου που  είδαμε πιο πάνω. Ο Γεραπετρίτης επομένως διαψεύδει παταγωδώς τον Συρίγο! Πάνε να μας τρελάνουν. Σωστά όμως: ο ένας «μαύρο», ο άλλος «άσπρο», η συνηθισμένη «πολιτική» των «πολιτικών» και οι πολίτες δεν ξέρουν τι να σκεφτούν, τί να πιστέψουν, γι’ αυτό καλύτερα να μη σκεφτούν, οπότε αμφιβάλλουν έως τότε που θα οριστικοποιηθεί το «θέμα» και θα είναι πια πολύ αργά για να διορθωθεί.

     Κανονικά τώρα ο Συρίγος θα πρέπει να «βγει» και να διαψεύσει τον Γεραπετρίτη ή να φάει τη γλώσσα του και να ζητήσει συγγνώμη για ό, τι είπε στην εκπομπή FOCUS δηλώνοντας πως όσα είπε ήταν ψέματα για να παραπλανήσει τον κόσμο, ή αλλιώς πως τα είπε σωστά γιατί έχει τις δικές του «καλές πηγές» και είναι ο Γεραπετρίτης που ψεύδεται. Ή ο Γεραπετρίτης να αυτοδιαψευστεί και να παραιτηθεί.

    Ο Γεραπετρίτης όμως ξεστόμισε και κάτι άλλο εξαιρετικά σοβαρό και επικίνδυνο. Είπε πως η όποια τοποθέτηση των ελληνικών Ε.Δ. δεν εξαρτάται από καμία συμφωνία. Τί εννοούσε;

    Είναι αδιανόητο να εννοούσε πως η οποιαδήποτε διάταξη του ελληνικού στρατού εξαρτάται από κάποια συμφωνία με την Τουρκία. Κάτι τέτοιο θα ήταν τόσο παρανοϊκό που από μόνο του αυτοαναιρείται.

    Γι’ αυτό έχουμε την εντύπωση ότι σημαίνει κάτι άλλο, εξίσου σοβαρό και επικίνδυνο, το οποίο αφορά την διακριτική εξουσία της ελληνικής κυβέρνησης.

    Ήθελε λοιπόν να μας πει ο υπουργός ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν δίνει σε κανέναν, μέσα στην Ελλάδα,  λογαριασμό για το πού θα βάλει ή δεν θα βάλει ή θα βγάλει στρατό και αμυντικά στοιχεία;

    Αλλά πού «κολλάει» αυτό; Μα πολύ απλά στο «θεώρημα» ότι οι κυβερνώντες δικαιούνται, «εάν θεωρούν πως πρέπει να αφαιρέσουν κάποιες ή τις Ε.Δ. από ορισμένα όπου κι αν βρίσκονται  νησιά, να το κάνουν χωρίς να χρειάζεται να το συμφωνήσουν απολύτως με κανένα!

    Κατάλαβες; Και μάλλον με αυτή τη «λογική» θα πρέπει να έχει πραγματοποιηθεί εκείνο που εμμέσως αποκάλυψε ο Συρίγος στο FOCUS, το οποίο ο Γεραπετρίτης έσπευσε να διαψεύσει, χωρίς καμία αντίδραση του Συρίγου, απ’ ό, τι ξέρουμε, έτσι κι αλλιώς ξέροντας πως οι Έλληνες πολίτες πολύ δύσκολα ή και αδύνατον θα είναι να ελέγξουν τη μια ή την άλλη «εκδοχή.

    Βέβαια, αν ο Συρίγος σωπάσει, μάλλον θα «δείξει» πως είναι αφερέγγυος στις εκφράσεις του. Να δούμε.

    Ακόμη, τέλος, επισημαίνουμε πως ο Γεραπετρίτης ξανα-πιπίλησε τη καραμέλα του «διεθνούς δικαίου» στο οποίο η Ελλάδα  μένει πιστή και αναφέρθηκε στις Συμβάσεις της Λοζάνης, του Μοντρέ, των Παρισίων.

    Επιδεικτικά όμως «ΞΕΧΑΣΕ» την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας(!) που δίνει στην Ελλάδα την ΑΟΖ με τη Κύπρο, θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο και, το βασικότερο απ’ όλα, αποκλείει την Τουρκία από την ανατολική Μεσόγειο!! Στο διεθνές δίκαιο της UNCLOS λοιπόν η Ελλάδα δεν μένει πιστη;!

    Τί να (του) πεις!

8. Τελικά όμως, για να έχουμε καλό ρώτημα, είναι σωστό να μη ξεχνάμε πως θα πρέπει να μας πει κάποιος τί θα γίνει με την ελληνικό λαό, με το σύνολο των Ελλήνων πολιτών στην ορισμένη περίπτωση.

   Όπως ξέρουμε, τα χωρικά ύδατα, η ΑΟΖ, η συνορεύουσα ζώνη,  η υφαλοκρηπίδα όπως και ολόκληρη η χερσαία και νησιώτικη επικράτεια, εκτός από φυσικές καταστάσεις και νομικές έννοιες και συμβάσεις, είναι προπαντός και κτήσεις και ιδιοκτησίες της χώρας όπου βρίσκονται, όπου χώρα = Ελλάδα = έθνος = σύνολο πολιτών/λαού, και επομένως είναι κτήσεις/ιδιοκτησίες του λαού και των πολιτών κατοίκων της χώρας,  ανήκουν γενικά στον λαό που τις κατοικεί, είναι το εθνικό του σπίτι.

    Κατά συνέπεια  κανείς δεν μπορεί να νομίζει ή να πιστεύει πως ειδικά τα χωρικά ύδατα, η συνορεύουσα ζώνη, η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα είναι κτήσεις/δικαιώματα, περιουσία/ιδιοκτησία των εκάστοτε πρωθυπουργών ή εν γένει κυβερνητών που δήθεν τα «διαχειρίζονται» κατά το δοκούν!!

   Οπότε τί κάνουμε με τους Έλληνες πολίτες; τους «τη φέρνουμε» ακόμη μια φορά και μετά… τρέχα να βρεις άκρη;

   Αυτοί δεν έχουν λόγο στην «υπόθεση»; Δεν δικαιούνται να εκφράσουν την θέλησή τους; Να πουν εάν θέλουν, εάν δέχονται ή όχι να ακρωτηριαστούν οι ιδιοκτησίες τους ως «κυρίαρχου λαού», όπως λέει και το άρθρο 1 του Συντάγματος,  για να δοθούν σε ξένους, επιπλέον εχθρούς που μηχανεύονται τα πάντα για να εκμηδενίσουν την Ελλάδα;

   Τώρα εάν δυστυχώς συμβεί το χειρότερο (προς τα εκεί το πάνε;), θα συμβεί δυστυχώς επίσης κάτι το μοναδικό στα παγκόσμια χρονικά, αποκαλυπτικό μιας απαράδεκτης αναξιοπιστίας: δηλαδή οι ίδιοι οι .Έλληνες που υπέγραψαν την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας(UNCLOS) να «τρώνε» την υπογραφή τους και να αποκηρύττουν ρητώς και δημόσια εκείνο που επισήμως και δημόσια είχαν δεχθεί και υπογράψει! Μόνο και μόνο για να ευνοήσουν και ικανοποιήσουν φίλους και εχθρούς  καταργώντας οι ίδιοι την δική τους κυριαρχία. Απίστευτο αλλά αληθινό.

   Απόδειξη  απέραντης υποτέλειας και υπαγωγής που κανείς σε καμία χώρα δεν θα έχει ποτέ συναντήσει.

    Είναι θλιβερό, πολύ θλιβερό. Ας κάνουμε όμως κάτι για να πάψει, επιτέλους!

     `

                                                                          Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

                                                                                Ελληνιστής

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΟ ΥΣΤΕΡΟΓΓΡΦΟ

Θέλουμε να έχουμε μιαν απάντηση.

     Ρώτησε κανείς τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη, τον ΥΠΕΞ Γεραπετρίτη, τον υφυπουργό Κ. Φραγκογιάννη, την πρέσβυ Α. Παπαδοπούλου στις συναντήσεις που έχουν για την «ελληνοτουρκική ‘συμφιλίωση’» σε ποιο διεθνές δίκαιο βασίζονται; ποιο διεθνές δίκαιο ακολουθούν και θέλουν να εφαρμόσουν; ποιο διεθνές δίκαιο διέπει την ουσία και την θεματολογία των ελληνοτουρκικών διαβουλεύσεων τους;

     Οι Συμβάσεις της Λοζάνης, του Μοντρέ, των Παρισίων, η Χάρτα του ΟΗΕ(αρθρ.51), η UNCLOS και άλλα ανάλογα νομικο-συμβατικά κείμενα;

     ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΔΗΛΩΣΟΥΝ ΜΕ ΣΑΦΗΝΕΙΑ διότι απ’ ό, τι γνωρίζουμε και όλοι το βλέπουν στην συμπεριφορά της, η Τουρκία είναι κάθετα αντίθετη σε όλο αυτό το διεθνές δίκαιο.

     Τότε ποιο δίκαιο ακολουθούν; Μήπως «οδηγός» τους είναι το τουρκικό δίκαιο, δηλαδή οι τουρκικές απαιτήσεις, και οι γερμανο-αμερικανικές «φιλικές παραινέσεις»;!

    ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΚΑΘΑΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ, έτσι δεν είναι;    

        ……………………………………………………………………………………………….