Αφορμή για την εκπόνηση του παρόντος άρθρου στάθηκε ο διορισμός δύο νέων προσώπων στην ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Τουρκίας, έπειτα από την επικράτηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο δεύτερο γύρο των Προεδρικών εκλογών που έλαβαν χώρα στις 28 Μαΐου 2023 και την ορκωμοσία του στις 3 Ιουνίου 2023.i Σκοπός του άρθρου είναι να παρουσιάσει –σύμφωνα με τις επίσημες ιστοσελίδες των εν λόγω Υπουργείων– τα βιογραφικά στοιχεία των δύο αυτών Υπουργών και να εκτιμήσει με ποιο τρόπο ο διορισμός τους ενδέχεται να επηρεάσει την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας.

Ο λόγος που το άρθρο εστιάζει στα δύο αυτά Υπουργεία είναι αφενός το γεγονός ότι το Υπουργείο Εξωτερικών είναι ο καθ’ ύλην αρμόδιος φορέας της Τουρκικής κυβέρνησης –όπως και της κυβέρνησης κάθε κράτους– μέσω του οποίου πραγματοποιούνται οι επαφές με τα άλλα κράτη για την επίλυση κάθε διμερούς ζητήματος, και αφετέρου ότι το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας –λόγω του συνεχιζόμενου casus belliii που εξέδωσε η Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση το 1995– αποτελεί εν δυνάμει απειλή για τη χώρα μας, αλλά και επειδή οι Ένοπλες Δυνάμεις της γείτονας χώρας αποτελούν διαχρονικά ένα ισχυρό παράγοντα διαμόρφωσης της τουρκικής πολιτικής.

Υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας

Σύμφωνα λοιπόν με τη νέα σύνθεση του Υπουργικού Συμβουλίου που βρίσκεται αναρτημένη στην ιστοσελίδα της Προεδρίας της Δημοκρατίας της Τουρκίας,iii νέος Υπουργός Εξωτερικών έχει αναλάβει ο Hakan Fidan (Χακάν Φιντάν) (Εικόνα 1).

Ποιο είναι όμως το επαγγελματικό και ακαδημαϊκό του υπόβαθρο;

Ακολούθως –ενώ βρισκόταν σε αποστολή του ΝΑΤΟ στο εξωτερικό– απέκτησε πτυχίο (bachelor’s degree) στην Πολιτική και Διοικητική Επιστήμη από το Πανεπιστήμιο του Maryland και λίγο αργότερα μεταπτυχιακό και διδακτορικό τίτλο σπουδών από το Τμήμα Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Bilkent (Άγκυρα). Μετά την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων επικεντρώθηκε στην ακαδημαϊκή του καριέρα δίνοντας διαλέξεις στον τομέα των Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Hacettepe (Άγκυρα) και στο Πανεπιστήμιο Bilkent, ενώ αργότερα διορίστηκε σε κρίσιμες θέσεις στην κρατική διοίκηση, στους τομείς της εξωτερικής πολιτικής και της ασφάλειας.