“Ενώ η κοινωνία βιώνει, καθημερινά, τις συνέπειες της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, με τις δραματικές αυξήσεις στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, η Κυβέρνηση προωθεί τα σχέδιά της για την ιδιωτικοποίηση της Ε.Υ.Δ.Α.Π. και των εταιρειών Αστικών Συγκοινωνιών, όπως ο Ο.Α.Σ.Α., η ΣΤΑ.ΣΥ. και η Ο.Σ.Υ., αδιαφορώντας για τις συνέπειες από την κερδοσκοπική ασυδοσία που θα υπάρξουν για το μέγιστο αγαθό, το νερό και τις Αστικές Συγκοινωνίες…”.

Τούτα, μεταξύ άλλων υποστηρίζει η ανακοίνωση των εργαζομένων στις δημόσιες συγκοινωνίες, με την οποία προανήγγειλαν την  αιφνιδιαστική απεργία σε βάρος της κοινωνίας.

Η ανακοίνωση ξεκινά με ένα ψέμα και τούτο δεν είναι διόλου τυχαίο γιατί ολόκληρη είναι ένα ψέμα.

Ακόμη και οι λειτουργικά αναλφάβητοι σε αυτή τη χώρα (όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο) γνωρίζουν πως η αύξηση στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος οφείλεται στην αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου διεθνώς και όχι στις κερδοσκοπικές προθέσεις της ΔΕΗ.

Όπως γράφαμε και προχθές η ΔΕΗ το 2019 ήταν έτοιμη να κατεβάσει ρολά και να βυθίσει τη χώρα στο σκοτάδι αφού είναι η εταιρεία με το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς.

Η ιδιωτικοποίηση των κρατικών μονοπωλίων όταν και όπου γίνεται στοχεύει στη βελτίωση των υπηρεσιών προς τους πολίτες καταναλωτές.

Αν η ΔΕΗ είχε ιδιωτικοποιηθεί π.χ. την ίδια περίοδο που ιδιωτικοποιήθηκε ο ΟΤΕ είναι βέβαιο πως σήμερα θα βρισκόταν σε καλύτερη κατάσταση, από αυτή που βρίσκεται.

Το ίδιο συμβαίνει και με τις δημόσιες συγκοινωνίες. Ο μόνος που έχει να χάσει από την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων συγκοινωνιών είναι οι συνδικαλιστές και όσοι από τους εργαζόμενους συμπεριφέρονται στην εργασία τους σαν αργόσχολοι…

Θα σας αναφέρω μια ιστορία προκειμένου να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του οφέλους μιας κοινωνίας και μιας οικονομίας από την ιδιωτικοποίηση ενός κρατικού μονοπωλίου.

Την ίδια στιγμή από την παραλία έριξα μια ματιά στις υπηρεσίες και τα κόστη των 2-3 μεγαλύτερων εταιρειών και συμπλήρωσα τις σχετικές φόρμες ενδιαφέροντος για μια οικονομική προσφορά.

Μέχρι την επόμενη μέρα είχαν 2 προσφορές, η μια από τις οποίες ήταν πολύ καλύτερη και σχεδόν στο 50% του συνολικού κόστους που κατέβαλα μέχρι εκείνη τη στιγμή.

Πριν από δυο χρόνια, πάλι η προσφορά που είχαν ήταν αρκετά φθηνότερη από τη συνολική δαπάνη που κατέβαλα μέχρι τότε.

Στην παραλία λοιπόν όπου έκανα διακοπές συμπλήρωσα τα απαραίτητα έγγραφα τα  οποία ήρθαν με “κούριερ”, παρέλαβα τις κάρτες sim και σε μια εβδομάδα είχα αλλάξει τηλεπικοινωνιακό πάροχο. Όταν γύρισα στην Αθήνα παρέλαβα το καινούριο “ρούτερ” κάνοντας μια παράκαμψη καθ΄οδόν προς το σπίτι και λίγη ώρα μετά τη σύνδεση είχα πρόσβαση στο διαδίκτυο και μπορούσα να εργαστώ.

για τη συνέχεια Capital