Η αρνητική θέση των ΗΠΑ αναφορικά με το μέλλον του East-Med έχει πυροδοτήσει μια νέα αντιπαράθεση στο εσωτερικό μέτωπο, η οποία αγγίζει την ίδια την ουσία του Κυπριακού προβλήματος. Η εντύπωση που δίνεται, από την πλευρά των αρνητών του αγωγού, στο εσωτερικό, είναι ότι περίπου αυτή η εξέλιξη δικαιώνει όσους ήταν εξ αρχής αρνητικοί, ή επιφυλακτικοί ή ακόμα είχαν διαφορετική άποψη όπως π.χ. τη μεταφορά του φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας.

Προσωπικά έχω τη γνώμη, όσον αφορά τον East-Med, ότι τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμα, εφόσον βρίσκεται σε εξέλιξη έρευνα και μελέτη χρηματοδοτημένη από την Ε.Ε. αναφορικά με την οικονομική βιωσιμότητα του έργου και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Ακόμα, δεν υπάρχει προς το παρόν ολοκληρωμένη εικόνα του όγκου των αποθεμάτων τόσο της Ανατολικής Μεσογείου όσο και της Ελλάδας.

Δεν πρέπει επίσης να μας διαφεύγει ότι οι ΗΠΑ ως προμηθευτής φυσικού αερίου προς την Ευρώπη έχουν τα δικά τους συμφέροντα, τα οποία ασφαλώς και τα υπολογίζουν. Όπως ασφαλώς και την απόσταση μεταφοράς. Ταυτόχρονα δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν απολακτίσει την Τουρκία, την οποία σ’ αυτή τη φάση χρειάζονται ειδικά για το ουκρανικό, έστω και αν η Άγκυρα παίζει σε δύο ταμπλό.

Η Ε.Ε. όμως όσο κι αν είναι ακόμα δεμένη στις ΗΠΑ, έχει τα δικά της συμφέροντα που δεν ταυτίζονται κατ΄ ανάγκην με εκείνα της Ουάσιγκτον. Ο Nord Stream 2 είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της τάσης χειραφέτησης της Ευρώπης, το δε ενδιαφέρον της Γαλλίας για την Ανατολική Μεσόγειο και τη στρατιωτική αυτονόμηση της Ένωσης από την Αμερική είναι μια ισχυρή ένδειξη αυτής της τάσης. Συνεπώς, σ΄ ό,τι αφορά τον East-Med τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα.

Όμως και αν τελικά ο East-Med δεν πραγματοποιηθεί και από αγωγός γίνει όνειρο (East Dream κατά το ΑΚΕΛ) και τότε ακόμα δεν τελειώνει το θέμα για το μέλλον του φυσικού μας αερίου. Διότι ούτως ή άλλως θα γίνουν-γίνονται οι ηλεκτρικοί αγωγοί Euro-Asia Interconnector και Euro-Africa Interconnector. Και σε τέτοια περίπτωση η Κύπρος και το Ισραήλ και πιθανώς και η Ελλάδα θα γίνουν εξαγωγείς ηλεκτρικής ενέργειας είτε με βάση την ηλιακή ενέργεια είτε το φυσικό αέριο.

Και παραπέρα ας μην ξεχνάμε ότι στην Αίγυπτο υπάρχουν ήδη δύο μονάδες υγροποίησης φυσικού αερίου προς τις οποίες ποσότητες δικού μας αερίου θα διοχετεύονται με αγωγούς, που ουδεμία σχέση θα έχουν ή θα μπορεί να επικαλεσθεί ότι έχει η Τουρκία. Και εκτός τούτου να μην ξεχνάμε ότι η Αίγυπτος είναι μια τεράστια αγορά (100 εκ. κόσμος) την οποίαν δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τα δικά της αποθέματα.

Γιατί τα γράφω αυτά; Για τον απλούστατο λόγο ότι κάποιοι προσπαθούν να μας υποβάλουν ότι αδυναμία πραγματοποίησης του έργου του East-Med θα πρέπει (;) να μας οδηγήσει προς τον άλλο δρόμο που περνά από την Τουρκία. Αυτό δηλαδή που προσπαθεί με όλες της τις δυνάμεις να καταφέρει η Άγκυρα.

Αυτοί που απερίσκεπτα με ελαφρά καρδίαν, ή για άλλους λόγους, υπερασπίζονται αυτή τη λύση θα πρέπει να σκεφτούν πολύ σοβαρά και πολύ πατριωτικά τι θα γίνει αυτός ο τόπος όταν και εφόσον το κράτος μας θα είναι μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία με την Τουρκία επικυρίαρχο, και το φυσικό μας αέριο να διοχετεύεται στους αγωγούς της επικυρίαρχης χώρας. Προτεκτοράτο της Τουρκίας θα γίνουμε. Και αργά ή γρήγορα θα τουρκοποιηθεί η πατρίδα μας. Εμείς λέμε ότι γίνει δεν γίνει ο East-Med δεν πρόκειται να ανατρέψει την πολιτική μας για ανεξάρτητη κυρίαρχη Κυπριακή Δημοκρατία. Στώμεν καλώς.

 * Πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης