Γιάννης Μαρίνος

Το δημογραφικό έχει εξελιχθεί σε μείζον πρόβλημα και δυστυχώς η ριζική αντιμετώπισή του δεν περιλαμβάνεται στις προτεραιότητες των πολιτικών μας

«Αιγύπτιος απειλούσε να σφάξει τη βουλγάρα φίλη του». «Συμμορίες γεωργιανών ληστών λυμαίνονται την Αττική». «Αλβανοί κα- κοποιοί επανδρώνουν το οργανωμένο έγκλημα». Το ότι αλλοδαποί κυριαρχούν στα καθημερινά δελτία εγκληματικότητας είναι μια οδυνηρή πραγματικότητα. Συνιστά όμως και απόδειξη της πληθυσμιακής αλλοίωσης στη χώρα μας, που οφείλεται στην τραγική υπογεννητικότητα των Ελλήνων, η οποία οδηγεί σε βαθμιαία εξαφάνιση της ελληνικότητας των κατοίκων της. Τα τελευταία χρόνια είναι ασταμάτητες η μείωση γεννήσεων και η γήρανση του ελληνικού πληθυσμού.

Στις μέρες μας έχουμε πλέον φτάσει οι θάνατοι να είναι ετησίως 36.000 περισσότεροι σε σχέση με τις γεννήσεις. Η δε τάση αυτή προβλέπεται να συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια, με αποτέλεσμα το έτος 2050, όπως αναμένεται, ο πληθυσμός της Ελλάδας να έχει μειωθεί στα 8 εκατομμύρια (έναντι 10 εκατομμυρίων σήμερα). Και από αυτά τα 8 εκατομμύρια τα 2.800.000 θα είναι γέροντες. Ας σημειωθεί επίσης ότι τη νεανικότητα του ελληνικού πληθυσμού αποδεκατίζει, εκτός από την υπογεννητικότητα, και η φυγή των νεανικότερων ηλικιών, που μεταναστεύουν σε αναζήτηση καλύτερης τύχης.

Και θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι εκείνοι οι νέοι μας που μεταναστεύουν είναι οι διαθέτοντες πτυχία, ταλέντο και υψηλή εξειδίκευση. Με αποτέλεσμα οι ελληνικές επιχειρήσεις μάταια να αναζητούν πια προσωπικό με αυξημένα προσόντα.

Σε σχετικό άρθρο του στην «Καθημερινή» (24/12) ο καθηγητής κ. Νίκος Μαραντζίδης αναφέρει ότι ακόμα και στο μικροσκοπικό Λουξεμβούργο έχουν ήδη εγκα- τασταθεί 4.000 Ελληνες. Περπατάς στους δρόμους του και ακούς να συνομιλούν ελληνικά, επισημαίνει. Ανάλογη εισροή παρατηρείται και στην άλλοτε φτωχή Τσεχία. Ηδη η άλλοτε ακμάζουσα Ελλάδα έχει περι- έλθει στις τάξεις των φτωχότερων χωρών της ΕΕ και μόνο η Βουλγαρία βρίσκεται σε δυσμενέστερη θέση. Και όπως διαπιστώνει ο αρθρογράφος, οι περισσότερες ελληνικές οικογένειες, ανεξαρτήτως βιοτικού επιπέδου, είναι πια εξαγωγείς παιδιών. Στο παρελθόν πολλοί νέοι μας σπούδαζαν στο εξωτερικό αλλά επέστρεφαν αισιόδοξοι ότι θα βρουν απασχόληση ανάλογη με τα προσόντα τους και με αντίστοιχες υψηλότερες αποδοχές. Κανένας δεν έφευγε από την Ελλάδα με την ιδέα ότι δεν θα ξαναγύριζε, όπως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια που είχε σημειωθεί μαζική μετανάστευση ιδίως στη Γερμανία, κυρίως ανειδίκευτων νέων. Φυσικά δεν είναι κακό να φεύγει κανείς από τη χώρα του αναζητώντας καλύτερη τύχη και άλλο να εξαναγκάζεται επειδή δεν βρίσκει θέση ανάλογη με τα προσόντα του..

για τη συνέχεια  ΟικονομικόςΤαχυδρόμος