Τῶν μεγάλων ἀδικημάτων μεγάλαι εἰσί
καὶ αἱ τιμωρίαι παρὰ τῶν θεῶν
ΗΡΟΔΟΤΟΣ, Ἱστορίαι ]
Ὁ Κυβερνήτης συνήθιζε νὰ λέει.
Οἱ ἐπιτροπὲς καὶ ἡ προσωρινότης κατέστρεψαν τὴν Ἑλλάδα.
Δύο αἰῶνες πέρασαν καὶ τὰ πράγματα ὄχι μόνον δὲν βελτιώθηκαν, ἀλλὰ παρουσιάζουν μία ἄνευ προηγουμένου ὀξύτητα.
Ὁ παρασιτισμός τῶν βαρβάρων στὴν γκρεμισμένη Πολιτεία δὲν εἶναι ἁπλῶς ἄλλη μία ἔκφραση τῆς βίας. Εἶναι ἡ προσωποποίηση τῆς βίας. Γέννημα τοῦ πρωτογονισμοῦ, ἄξεστοι καὶ ἀνεπίδεκτοι καλλιέργειας, χειμάζουν τὴν Πατρίδα.
Ζοῦμε μία ἀναπόδηση τῆς Ἱστορίας. Τὴν σύγκρουση ἀνάμεσα στὸν Ἀνθρωπισμό καὶ τὴν Βαρβαρότητα. Ἡ βία τοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ εἶναι τὸ μαστίγιο ποὺ ἐμφανίζεται ὅταν λοξοδρομοῦμε ἀπὸ τὴν πορεία τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ὅταν παραδιδόμαστε στὴν μέθη τῆς φθορᾶς καὶ τῆς λήθης.
Ζοῦμε στὰ πρόθυρα τῆς παράνοιας. Τὸ ὄνομά μας ταυτίζεται μὲ τὴν Ἐλευθερία καὶ τὸν Ἄνθρωπο, μὲ τὸν Ἡρωϊσμὸ καὶ τὴν Δημοκρατία. Καὶ συνυπάρχουμε μὲ τὴν αὐθαιρεσία καὶ τὸ ἔγκλημα;
Τὸ Ἑλληνικὸ Ἔθνος, τὸ συνυφασμένο μὲ τὴν μοῖρα τῆς Οἰκουμένης Ἔθνος, ἐδῶ καὶ 188 συναπτὰ ἔτη, ἐκπροσωπεῖται ἀπὸ ἕνα κράτος ποὺ συνειδητὰ ἐπιλέγει νὰ καταρρακώνει κάθε ἀνθρώπινη ἀξία. Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἔχουμε Ἐθνικὸ μας Ποιητὴ τὸν Διονύσιο Σολωμό, πατέρα μας τὸν Κάλβο, καὶ ταυτόχρονα νὰ ἔχουμε συναλλαγὲς μὲ βαρβάρους;
Τὸ ἐρώτημα δὲν εἶναι ρητορικό.
Διαθέτουμε Ἦθος ἢ ὄχι; Καὶ ἂν διαθέτουμε, ποιὸ εἶναι τὸ Ἦθος ποὺ ὑπαγορεύει ἡ Ἐθνικὴ μας Συνείδηση;
Εἶναι τὸ Ἦθος τοῦ Σωκράτη ἢ ἐκεῖνο τοῦ Ἐφιάλτη; Κοινωνοῦμε τὸν Τρόπο τοῦ Καποδίστρια ἢ τοῦ Μέττερνιχ;
Αὐτὴ τὴν φορὰ δὲν ἔχουμε οὔτε τὴν πολυτέλεια, οὔτε τὴν ἀφέλεια νὰ ἐπιτρέψουμε στὸ αἴσθημα τῆς αὐτοσυντήρησης νὰ μᾶς ὁδηγήσει στὸν τέλειο ἐξευτελισμό ἀπὸ κόμματα καὶ φατρίες, συμφέροντα καὶ μπαξίσια.
Ἡ πολιτικὴ ὡς κομματικὴ πρακτική, ὡς συμβιβασμός, ὡς ἀγελαῖα ἐκδήλωση, δὲν συνάδει μὲ τὸ πολιτικὸ καὶ κοινωνικὸ ἦθος ποὺ ἐπιβάλλουν οἱ καιροί.
Ἡ Συνείδηση δὲν ἐκχωρεῖται.
Φίλτατε Ἀναγνώστη.
Κράτη μισάνθρωπα καὶ ἀλλότριες δυνάμεις ἀγωνίζονται γιὰ νὰ μᾶς ὁδηγήσουν στὸν τέλειο ἀφανισμό. Ἀποβλέπουν στὴν πτώχευση καὶ ἐξαθλίωσή μας. Πιστοὶ πρὸς αὐτὴ τὴν κατεύθυνση, ποτὲ δὲν ντράπηκαν νὰ πράξουν τὶς αἰσχρότερες ἀδικίες. Ποτὲ δὲν ἔπαψαν νὰ καταπατοῦν Νόμους καὶ συνθῆκες, νὰ διαρρηγνύουν δεσμοὺς φιλίας, νὰ εἰσβάλουν μὲ στρατεύματα κατοχικὰ, δάνεια καὶ μνημόνια.
Πιστοὶ στὴν βαρβαρότητα, θυσιάζουν τὸν Ἄνθρωπο καὶ τὴν Ἐλευθερία.
Στήν ὁμώνυμη Τραγωδία, ὁ Οἰδίπους Τύραννος ρωτᾶ τὸν Κρέοντα.
-Ποίῳ καθαρμῷ; Τίς ὁ τρόπος τῆς ξυμφορᾶς;
Καὶ ὁ Κρέων ἀπαντᾶ.
-Ἀνδρηλατοῦντας, ἢ φόνῳ φόνον πάλιν λύοντας, ὡς τόδ᾽ αἷμα χειμάζον πόλιν.
Ἀνέκαθεν ὁ Ἑλληνισμὸς ἔσκαπτε ἔνδον γιὰ νὰ βρεῖ τὴν Λευτεριἀ. Καὶ τὸ σκάψιμο θὰ γίνεται ἀκόμη πιὸ βασανιστικὸ ὅσο ἡ Ἐλευθερία παραμένει στὰ χέρια τοῦ δυνάστη.
Ἡ πεῖρα ποὺ γεννήθηκε ἀπὸ τὶς ματωμένη μας Ἱστορία εἶναι σκληρὴ, ἀλλὰ ἔντιμη. Τὸ μόνο ποὺ μᾶς ἔχει ἀπομείνει εἶναι ἡ Ἐθνικὴ μας Ἀρετή.
Ἐὰν εἴμαστε ἄξιοι τοῦ Ἐθνικοῦ Μυστηρίου, θὰ τηρήσουμε τὸν Ὅρκο.
.
Μὲ Ἀγάπη καὶ Σεβασμὸ,
Ἰωάννα Γ. Καραγκιούλογλου
10 Ἰουλίου 2021