Της Judy Dempsey

Το απροσδόκητο τηλεοπτικό διάγγελμα της Γερμανίδας Καγκελαρίου σχετικά με τον κορονοϊό στις 18 Μαρτίου, αντικατόπτριζε την τεράστια έκταση της κρίσης που αντιμετωπίζει η Γερμανία και ο κόσμος. Έδωσε έμφαση σε μια διπλή πρόκληση που είναι ιδιαίτερα οξεία για τις δημοκρατίες: πώς να σταθμίσει την ασφάλεια και τους περιορισμούς έναντι της διαφάνειας και της αλήθειας.

Μια πράξη ισορρόπησης

Η ομιλία της Merkel ήταν σημαντική από μόνη της. Σε σύγκριση με τους άλλους Ευρωπαίους ηγέτες, η Merkel σπανίως δίνει συνεντεύξεις ή συνεντεύξεις Τύπου. Στο πρώτο της τηλεοπτικό διάγγελμα από το Νοέμβριο του 2005 που έγινε Καγκελάριος (εκτός της ετήσιας ομιλίας της προς τους Γερμανοούς για το νέο έτος), η Merkel ουσιαστικά σηματοδότησε την βαρύτητα της κρίσης. Μέχρι τις 24 Μαρτίου, η Γερμανία ανακοίνωσε 27.436 κρούσματα και 114 θανάτους. 

Στα δελτία ειδήσεων των τηλεοράσεων λίγο πριν το διάγγελμα της Merkel, εμφανιζόταν πολλοί άνθρωποι -κυρίως νέοι- να κάθονται στα πάρκα της πόλης και να απολαμβάνουν τις θερμές καιρικές συνθήκες. “Η κατάσταση είναι σοβαρή. Να το πάρετε σοβαρά”, δήλωσε η Merkel. “Από την ενοποίηση της Γερμανίας -όχι, από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο- δεν υπήρξε καμία πρόκληση για το έθνος μας που να απαίτησε τέτοιον βαθμό κοινής και ενωμένης δράσης”.

Έχοντας μεγαλώσει την κομμουνιστική Ανατολική Γερμανία, η Merkel κατανοεί την ισορροπία μεταξύ ασφάλειας και διαφάνειας. “Για κάποιον όπως εγώ για τον οποίο η ελευθερία στις μετακινήσεις και στα ταξίδια ήταν δικαιώματα που αποκτήθηκαν με κόπο, τέτοιοι περιορισμοί μπορούν απλώς να δικαιολογηθούν όταν είναι απολύτως απαραίτητοι”, τόνισε στην ομιλία της. “Σε μια δημοκρατία, δεν θα πρέπει να θεσπίζονται (τέτοια μέτρα) ελαφρά την καρδία, και μόνο προσωρινά. Αλλά επί του παρόντος είναι απαραίτητα για να σωθούν ζωές”.

Η ίδια η Merkel έχει δώσει το παράδειγμα. Βρίσκεται τώρα σε καραντίνα δύο εβδομάδων, αφότου έμαθε στις 22 Μαρτίου ότι ένας γιατρός τον οποίο είχε δει προσφάτως, διαγνώστηκε θετικός στον ιό.

Για τη συνέχεια Capital