Ο Σάββας Μασούρας εκφράζει την αγανάκτησή του, για την απαράδεκτη απόφαση της Κυβέρνησης.
Σάββας Μασούρας   
Μερικοί ερωτούν: Μα κύριοι πολεμιστές του ’74 αγωνιστήκατε για να πάρετε χρήματα από την πατρίδα σήμερα; Δεν γνωρίζετε το «ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα»; Καλό ερώτημα.
Σε όλους τους λαούς, τους πολιτισμούς, είθισται να τιμούνται, με διάφορους τρόπους, άνθρωποι που διέπραξαν εξαίρετες πράξεις, επέδειξαν αλτρουισμό και αγωνίστηκαν για τα ιδανικά ενός λαού, όπως η ελευθερία, η δικαιοσύνη, η κοινωνική αλληλεγγύη και άλλα. Έτσι ένας αστυνομικός ή ένας πυροσβέστης προάγεται «επ’ ανδραγαθία», διότι συνέλαβε έναν περιβόητο ληστή ή έσωσε τη ζωή κάποιου θέτοντας τη δική του ζωή σε κίνδυνο. Σε άλλες περιπτώσεις η τιμή αποδίδεται συλλογικά από την πολιτεία, (Λαό, Βουλή, Κυβέρνηση) με παράσημα, τιμητικά διπλώματα, τελετές, με ανέγερση μνημείων, ανδριάντων, και συνηθέστερα, με χρήματα για να είναι χρήσιμα και να διατεθούν όπως του κάθε τιμωμένου υποβάλλουν οι ανάγκες, αν ευρίσκεται εν ζωή.
Με τον τρόπο αυτό εκφράζεται η ευγνωμοσύνη της πατρίδας, δηλαδή ικανοποιείται η ψυχική ανάγκη των πολιτών της χώρας όπως εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους προς τους τιμώμενους για το σπουδαίο αγαθό που τους προσέφεραν. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει ανώτερο ιδανικό από το «αμύνεσθαι περί πάτρης», όπως μας έλαχε η μοίρα να πράξουμε αγόγγυστα το 1974. Είμαι σίγουρος ότι κανένας από τους σημερινούς 63ρηδες, 19 ετών τότε, οι οποίοι έμπαιναν στη μάχη δεν σκεπτόταν το τιμητικό επίδομα που, πιθανόν, να δινόταν μετά από 44 χρόνια, αν επιζούσε, βέβαια.
Σύμφωνα με πληροφορίες στον ημερήσιο Τύπο, πέντε χιλιάδες εκατό τριάντα οκτώ (5138) πολεμιστές του 1974 (από τις 17,000) θα πάρουν τιμητικό επίδομα 5,2 ευρώ τον μήνα. Άλλοι 2000 περίπου θα πάρουν από 6 ώς 9 ευρώ. Πολλοί λοιδορούν τους πολεμιστές ότι ζητούν χρήματα και μάλιστα η Κυβέρνηση του κ. Αναστασιάδη επαίρεται ότι πρώτοι αυτοί το σκέφτηκαν τον Αύγουστο του 2017 στο Τρόοδος (έξι μήνες πριν τις εκλογές, ένα εύηχο σύνθημα κατά την προεκλογική εκστρατεία!). Και για τι ποσό χρημάτων μιλούμε, παρακαλώ; Πέντε ευρώ!
Η ιστορία για κάποιο επίδομα είχε αρχίσει από αλλού, (θα αναφερθούμε σ’ αυτό κάποια άλλη φορά), αλλά η Κυβέρνηση για να πάρει τιμή παρά να δώσει, χωρίς ντροπή, προπαγανδίζοντας και καπηλευόμενοι το όνομα των πολεμιστών 1974, ανακοίνωσε άρον-άρον, μία εβδομάδα πριν τις προεδρικές 2018 και χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των πολεμιστών, τιμητικό επίδομα. Το 30% των πολεμιστών θα πάρει, λοιπόν, 5.2 ευρώ τον μήνα. Αναρωτιέμαι αν αυτοί που λοιδορούν τους πολεμιστές του 1974 ή οποιοδήποτε μέλος της Κυβέρνησης θα έδινε στο βαφτιστήρι του 5 ευρώ για χριστουγεννιάτικο δώρο ή αν θα έδιναν στον έφηβο γιο τους 5 ευρώ για τη νυκτερινή του έξοδο; Είμαι σίγουρος ότι τρέμουν να το πράξουν γιατί θα τους τα πετούσε στα μούτρα, αν δεν τους έβριζε κιόλας.
Έλεος! Η πατρίδα, δηλαδή οι πολίτες τούτου του τόπου και προπάντων η Κυβέρνηση, εξίσωσαν και εξαγόρασαν το σπουδαιότερο ιδανικό, την υπεράσπιση της πατρίδας, κερνώντας έναν καφέ τον μήνα, ίσως δύο! Και όπως είπαμε, ένα τιμητικό επίδομα είναι αντάξιο των πράξεων του τιμωμένου. Υπεράσπιση της πατρίδας = Πέντε ευρώ! Απογοήτευση. Κατάντια. Εξευτελισμός. Καταρράκωση της τιμής και του ηθικού των «τιμωμένων». Καλύτερα να ήταν αγνώμονες παρά τέτοιον εξευτελισμό. Δεν έχω εισήγηση πλέον. Δεν υπάρχουν πλέον λόγια. Αγανάκτηση και αηδία, μόνο.