Ο τοπικός πρωθυπουργός μας ανακοίνωσε ότι από την 1η Ιουνίου σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες του Land (Βαυαρία εν προκειμένω) θα πρέπει να υπάρχει υποχρεωτικά αναρτημένος ο Σταυρός.
Ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι δεν θα νοείται ως θρησκευτικό σύμβολο αλλά ως ταυτοτικό. Όσοι έχουν αντίρρηση να προσφύγουν (προσέφυγαν και παλιά και έχασαν – ας ξαναπροσφύγουν).
Ο κόσμος τά έχει πάρει πλέον στο κρανίο, αλλά επειδή η Γερμανία αποτελεί Γκούλαγκ πολιτικής ορθότητας φοβάται να μιλήσει. Οι πολιτικοί όμως αντιλαμβάνονται την σωρευμένη αγανάκτηση και προσπαθούν να προλάβουν το κακό.
CSU λοιπόν, και τα μυαλά στα κάγκελα, διότι ο πολιτικός οργανισμός φαίνεται να αντιδρά, έστω και αν το κάνει υποκριτικά για λόγους συσπείρωσης των αγανακτισμένων. Ακόμη και υποκριτικός να είναι ο δημόσιος λόγος πάντα κάτι αφήνει πίσω του. Πάντα δημιουργεί μια νέα δυναμική. Βλέπουμε. Στο κάτω κάτω στις συντηρητικές ρίζες μας επιστρέφουμε, δεν βουτάμε σε αχαρτογράφητα νερά, μετά από τις άγονες περιπλανήσεις.