«Η Αλβανία, για τη σωματική μου υπόσταση ήταν μια περιπέτεια αβάσταχτη, αλλά για την ψυχική μου ιστορία, μια τομή βαθιά».

Η Αλβανία διατρέχει το Άξιον Εστί του Οδυσσέα Ελύτη. Στο Ανάγνωσμα Πρώτο, «Η Πορεία προς το Μέτωπο», διαβάζει κανείς «από Χιμάρα μέχρι Τεπελένι», στο Ανάγνωσμα Δεύτερο, «Οι Ημιονηγοί», «Δέλβινο, Άγιοι Σαράντα, Κορυτσά». Ο Εγγονόπουλος έγραψε «Ένα ταξίδι στο Ελμπασσάν». Ο Σεφέρης τόσο στην ζωή του όσο και στο έργο έκανε αναφορές στην θητεία του το ’36-’37 ως Προξένου στην Κορυτσά. Ο Παλαμάς έγραψε την «Χειμάρρα Ολόρθη», ο Βαλαωρίτης «Αν δε σεισθεί η Χειμάρρα, φύγε, πουλί μου, γρήγορα κι είναι Θεού κατάρα!». Ο Καββαδίας τον Μάρτιο του 1941 στο Κούδεσι, ορεινό χωριό της Χειμάρρας, σκαρφαλωμένο στα Ακροκεραύνια, γράφει «Στο Άλογό μου». «Τα χέρια μου έχουνε σκληρύνει από τα λουριά σου, κι η ψυχή μου από άλλη αιτία. Όμως πρέπει. Αισθάνομαι την ανάγκη. Γι’ αυτό θα σου γράψω. Ίσως για πρώτη φορά έβλεπα άλογο από τόσο κοντά». 

Για τη συνέχεια Kathimerini