Ο νομπελίστας οικονομολόγος (και μέλος του συμβουλίου του HumanProgress.org) Angus Deaton, επανέλαβε πρόσφατα την πεποίθησή του ότι συνολικά ο κόσμος πηγαίνει προς το καλύτερο – μολονότι όχι, όπως παραδέχθηκε, παντού ή για τον καθένα ταυτόχρονα. Ίσως δεν προκαλεί έκπληξη ότι η ιδέα πως ο κόσμος βελτιώνεται σε ό,τι αφορά τη φτώχεια είναι μια βαθιά αντιδημοφιλής άποψη.

Αν ρωτήσετε τους περισσότερους ανθρώπους για την παγκόσμια φτώχεια, το πιθανότερο είναι να σας πουν ότι δεν αλλάζει ή ότι επιδεινώνεται. Μια έρευνα που δημοσιεύθηκε πέρσι, βρήκε ότι το 92% των Αμερικανών πιστεύει πως το ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού που ζει υπό συνθήκες ακραίας φτώχειας είτε έχει αυξηθεί είτε παραμένει το ίδιο τις δύο τελευταίες δεκαετίες.

Και οι Αμερικάνοι δεν είναι οι μόνοι που το πιστεύουν αυτό. Σε όλες τις χώρες που έγινε η ίδια έρευνα, το ποσοστό όσων πιστεύουν ότι η ακραία φτώχεια έχει αυξηθεί ή ότι παραμένει ανεξέλεγκτη είναι απλώς λίγο μικρότερο – 87%.

Υπάρχουν διάφοροι πολιτιστικοί και ψυχολογικοί λόγοι που εξηγούν το γιατί αυτή η απαισιοδοξία είναι τόσο ανθεκτική. Τα άσχημα νέα κάνουν πετυχημένα πρωτοσέλιδα και συνήθως κυριαρχούν στον τρόπο με τον οποίο τα μέσα ενημέρωσης καλύπτουν την επικαιρότητα. Ψυχολογικά, οι άνθρωποι έχουν την τάση να εξιδανικεύουν το παρελθόν και να θυμούνται δραματικά και ασυνήθιστα γεγονότα πολύ πιο εύκολα απ’ ό,τι σταθερές μακροπρόθεσμες τάσεις. Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιούν την απαισιοδοξία ως ένα μέσο για να δείξουν πως είναι ενάρετοι.

Πράγματι, ακόμη και μεταξύ των λίγων εκείνων ανθρώπων που αντιλαμβάνονται ότι η ακραία φτώχεια έχει μειωθεί, σχεδόν όλοι υποεκτιμούν την έκταση αυτής της μείωσης. Στην πραγματικότητα, τα τελευταία είκοσι χρόνια η παγκόσμια φτώχεια έχει μειωθεί στο μισό – αλλά μόνο ένας στους εκατό ανθρώπους θα απαντήσει σωστά αν ερωτηθεί σχετικά.

Δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι οι άνθρωποι που ζουν την πιο εντυπωσιακή μείωση της φτώχειας είναι πιθανότερο να συνειδητοποιούν καλύτερα το τι ακριβώς συμβαίνει. Ακόμα και στην Κίνα όμως, όπου εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ξεφύγει από την εξαθλίωση τα τελευταία σαράντα χρόνια, ο μισός πληθυσμός δεν συνειδητοποιεί την ευρύτερη κατάρρευση της παγκόσμιας φτώχειας που έχει συμβεί κατά τη διάρκεια της ζωής τους.

Για τη συνέχεια Liberal