Τώρα που γινόμαστε μάρτυρες του σχεδόν πανίσχυρου παράγοντα  που επηρεάζει  την εξωτερική πολιτική μιας χώρας, αυτό του οικονομικού συμφέροντος, είναι χρήσιμο να κάνουμε και εμείς τους δικούς μας σχεδιασμούς πολιτικής.Ο μέχρι χθες απόλυτος και αυθαίρετος  νεοσουλτάνος Ταγίπ Ερτογάν, έχει βάλει «την ουρά στα σκέλια του» και αναζητά συμβιβαστικές διευθετήσεις και αμοιβαίες συμφωνίες με το Ισραήλ και με τη Ρωσική Ομοσπονδία. Είναι φανερό ότι η επιδίωξη συμφωνίας με το Ισραήλ αποβλέπει κυρίως στο να εξασφαλίσει το αέριο των πλουσίων κοιτασμάτων της Ανατολικής Μεσογείου και η σχεδόν ταπεινωτική απολογία προς τη Ρωσία για την κατάρριψη του πολεμικού αεροσκάφους και τον θάνατο των Ρώσων  πιλότων επιδιώκει  κυρίως  να επανακτήσει τα απολεσθέντα εισοδήματα από τον τουρισμό  και τις εξαγωγές γεωργικών προϊόντων. Επομένως, αν προσδοκούμε και εμείς να δούμε μια πιο πρόθυμη, θετική και αποτελεσματική χειρονομία της Τουρκίας του Ερτογάν για την επίλυση του χρονίζοντος Κυπριακού,  θα πρέπει να εντάξουμε εκ των προτέρων στην όλη στρατηγική των διαπραγματεύσεων μας και την οικονομική διάσταση της αμοιβαίας ωφέλειας που θα μπορούσε να προκύψει από μια τέτοια διευθέτηση.
Είναι γνωστό ότι για την υλοποίηση των σχεδιασμών για μεταφορά του αερίου του Ισραήλ (και των άλλων χωρών της περιοχής, π.χ. της Κύπρου και του Λιβάνου), η μόνη ασφαλής και οικονομική διέλευση είναι είτε μέσω της Κύπρου είτε μέσω της θαλάσσιας περιοχής στα ανατολικά της Κύπρου. Με άλυτο το Κυπριακό αυτές οι λύσεις είναι ανέφικτες/προβληματικές εκτός αν προκύψει λύση με διχοτόμηση της Κύπρου σε βόρειο και σε νότιο κρατίδιο. Είναι επομένως απαραίτητο για την μελλοντική μας ύπαρξη ως «Κύπρος- Κράτος»  να συμφωνηθεί και να εφαρμοσθεί η μόνη αποδεκτή λύση από όλους όσοι ασχολούνται με το Κυπριακό, αυτή της ΔΔΟ για μια Ομόσπονδη Κυπριακή Δημοκρατία. Αν χειρισθούμε το θέμα με σοβαρότητα και υπευθυνότητα και με συναίσθηση των συνεπειών  από μια μη-λύση, τότε θα μπορούσαμε να προσδοκούμε και σε μια σύντομη συναίνεση της Τουρκίας για μια γρήγορη και θετική κατάληξη. Απλώς χρειάζεται να μπούμε και στο παιχνίδι της «μυστικής διπλωματίας»  όπως περίπου έκανε η Τουρκία με το Ισραήλ. Η υλοποίηση μιας συμφωνίας για μια μόνιμη και ειρηνική επίλυση του Κυπριακού θα είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να ανοίξει το δρόμος και για την υλοποίηση της  Τουρκό- Ισραηλινής συμφωνίας για ένα αγωγό αερίου προς την Τουρκία από τα κοιτάσματα του Λεβιάθαν  (καθώς και από το Αφροδίτη και από τα άλλα τεμάχια που έχομε αδειοδοτίσει) και, εξίσου σημαντικό, για να γίνουν οι επενδύσεις δισεκατομμυρίων ευρώ  από τις εταιρείες των υδρογονανθράκων που ανάλαβαν την επιχειρηματική υλοποίηση της εξόρυξης και της διάθεσης των κοιτασμάτων της περιοχής.
Και τώρα ερχόμαστε στην σχετική με αυτό το θέμα αναπτυξιακή στρατηγική του αγωγού. Προσφέρονται διάφορες επιλογές, όπως ένας δια θαλάσσης προς τις ανατολικές ακτές της Τουρκίας, ή ένας αγωγός  μέσω Κύπρου προς τη Μύρτου  για να ακολουθήσει τη διαδρομή των αγωγών του νερού προς τις νότιες-κεντρικές ακτές της Τουρκίας. Εκτός από το ότι η δεύτερη αυτή επιλογή είναι η πιο σύντομη, καθώς και πιο οικονομική, σημειώνεται ότι από αναπτυξιακής άποψης και για το καλό και των δυο Κοινοτήτων και της Κύπρου ως συνόλου, ένας αγωγός μέσω της Κύπρου παρέχει και τη σημαντική δυνατότητα για εγκατάσταση και κάποιων σημείων  εκροής εντός της Κύπρου για χρήση του αερίου  για την παραγωγή ηλεκτρισμού,  για τη βιομηχανία και για οικιακούς σκοπούς καθώς και για νέες επενδύσεις για την εντόπια παραγωγή χημικών και άλλων υποπροϊόντων από τους υδρογονάνθρακες. Είναι γνωστό αξίωμα για τους οικονομολόγους ότι οι παραγωγικές δραστηριότητες που συνεπάγονται και την  δημιουργία προστιθέμενης  αξίας είναι πιο προσοδοφόρες  παρά η απλή πώληση της εμπορεύσιμης ποσότητας. Ασφαλώς, βέβαια,  την όλη διευθέτηση τόσο για τη διέλευση του Ισραηλινού αγωγού μέσω Κύπρου, όσο και για τη διασύνδεσή του με αγωγούς από τα δικά μας οικόπεδα θα την έχει υπό τον έλεγχό της η Κυβέρνηση μας, η Κυβέρνηση της Ομόσπονδης Κυπριακής Δημοκρατίας που θα προκύψει από τη λύση.
Μιλάμε επομένως για ένα πολιτι-οικονομικό «παιχνίδι αμοιβαίου οφέλους» (win-win) που θα εμπλέκει ως στρατηγικούς εταίρους  την Κύπρο, το Ισραήλ, την Τουρκία την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Ηνωμένα Έθνη καθώς και τους οικονομικούς κολοσσούς, τις εταιρείες εξόρυξης και εμπορικής διάθεσης του αερίου. Να λοιπόν ένα δίκτυο εμπλεκομένων που θα μπορούσαν να μπουν σε μια διαδικασία μυστικής συνεχούς διαπραγμάτευσης με ένα αξιόπιστο και ενεργό διαμεσολαβητή που θα ασχοληθεί με θέματα που σχετίζονται με την τελική διευθέτηση  του Κυπριακού και τον σχεδιασμό του αγωγού από τα διάφορα κοιτάσματα αερίων προς την Τουρκία διά και μέσω Κύπρου. Η έναρξη της τέτοιας πρόσθετης διαδικασίας θα μπορεί να αρχίσει αφού και μόλις οι διαπραγματευτικές Ομάδες υπό τον  Πρόεδρο Αναστασιάδη και τον  εκπρόσωπο της Τ/Κ Κοινότητας Ακκιντζί συμφωνήσουν σε όλες τις πτυχές του Κυπριακού συμπεριλαμβανομένων του εδαφικού και της ασφάλειας.  Για όλους τους εταίρους μιας τέτοιας συμφωνίας σημαντικότατο είναι να διασφαλισθεί ότι η λύση θα είναι δίκαιη για όλους, θα φέρει μόνιμη ειρήνη και θα είναι διαρκής. Θα είναι προς το συμφέρον όλων να καταστεί η Κύπρος μια «Ελβετία της Ανατολικής Μεσογείου» στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.