Σε άρθρο μου στη «Σημερινή» της 22ας Μαΐου 2015, με τίτλο «γιατί δεν ενημερώνονται οι πολίτες», έθεσα τρία αναπάντητα ερωτήματα, που κατά τη γνώμη μου είναι κρίσιμα για τις εξελίξεις στο κυπριακό πρόβλημα. Τις διμερείς συμφωνίες Τουρκίας-ψευδοκράτους, την ανάγκη απογραφής των παράνομων εποίκων και τη μη ύπαρξη συμφωνημένης βάσης για λύση του Κυπριακού.
Στην παρούσα φάση του Κυπριακού, που γίνεται η καταγραφή των συγκλίσεων και αποκλίσεων στις θέσεις των δύο πλευρών, και προβάλλεται η προοπτική τελικής διευθέτησης, δεν γίνεται καμία μνεία στα υπ’ όψιν θέματα και παραμένουν στο σκοτάδι οι πολίτες. Είναι θέματα που επιδέχονται διπλή ερμηνεία, προφανώς για να ικανοποιούνται και οι δύο πλευρές. Είναι εντεταγμένα σε ένα μηχανισμό παραπλάνησης, που λειτουργεί προς όφελος του ισχυρού, δηλαδή της Τουρκίας, όπως συνέβη στο σχέδιο Ανάν και συγκεκριμένα:

(1) Διμερείς Συμφωνίες Τουρκίας-ψευδοκράτους: Αν ενσωματωθούν στο σχέδιο λύσης, όπως συνέβη στο σχέδιο Ανάν, ουσιαστικά καταστρατηγούν τις έννοιες της μιας κυριαρχίας, διεθνούς προσωπικότητας και ιθαγένειας, που περιλαμβάνονται στο κοινό ανακοινωθέν της 11ης Φεβρουαρίου 2014, όπως ακριβώς ήσαν διατυπωμένες και στην ιδρυτική συμφωνία του σχεδίου Ανάν. Για παράδειγμα, η ενσωμάτωση διμερών συμφωνιών έρευνας-διάσωσης και ασφάλειας αυτών, που έδιδε το δικαίωμα παρουσίας στην Κύπρο αεροναυτικών δυνάμεων της Τουρκίας, χωρίς έγκριση του κυπριακού κράτους, παραβίαζε βάναυσα την έννοια της μιας κυριαρχίας.

(2) Απογραφή παράνομων εποίκων: Παρά τις προβλέψεις της Έκθεσης Κουκώ, για απογραφή των παράνομων Τούρκων εποίκων, που συνιστούν έγκλημα πολέμου, τίποτε δεν έγινε από τα ΗΕ και από αμέλεια των κυβερνήσεων της ΚΔ να επιμείνουν στην απαίτηση αυτή. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ψηφίσουν στο δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν και προφανώς στο επικείμενο, μιας λύσης του Κυπριακού. Πέραν της αλλοίωσης της λαϊκής βούλησης των πολιτών της Κύπρου, δημιουργείται σοβαρός κίνδυνος τουρκοποίησης ολόκληρης της νήσου και μετατροπής των Ελλήνων της Κύπρου σε μια θλιβερή και ανίσχυρη μειοψηφία. Ο κίνδυνος τουρκοποίησης λόγω των παράνομων Τούρκων εποίκων και της μη ύπαρξης μηχανισμού παρεμπόδισης της ανεξέλεγκτης ροής τους στο νησί, γίνεται ακόμα μεγαλύτερος από τις υποχωρήσεις μας στο θέμα της Ιθαγένειας.
Η κυβέρνηση Αναστασιάδη αποδέχθηκε, στο κοινό ανακοινωθέν της 11ης Φεβρουαρίου 2014, την έννοια της εσωτερικής ιθαγένειας και η κυβέρνηση Χριστόφια τις τέσσερεις βασικές ελευθερίες των Τούρκων υπηκόων (σελ. 68 του εγγράφου των συγκλίσεων Ντάουνερ 2008-2012 των ΗΕ). Το θέμα των Τούρκων εποίκων, υπηκόων και το δικαίωμα της εσωτερικής ιθαγένειας στο τ/κ κρατίδιο σε μια λύση είναι κομβικής σημασίας, για τη δημογραφική συνοχή και ισορροπία στην Κύπρο. Αν δεν αντιμετωπισθεί το θέμα αυτό, τότε η εμμονή μας για μη ύπαρξη αποκλίσεων από το ευρωπαϊκό κεκτημένο και τήρηση του χάρτη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ΕΕ, θα λειτουργήσει σε βάρος των Ελλήνων της Κύπρου, αφού οι Τ/κ (προστιθεμένων των υπαρχόντων εποίκων, αλλά και νέων που θα εισέρχονται ανεξέλεγκτα στο τ/κ κρατίδιο, θα λαμβάνουν αρχικά την εσωτερική τ/κ ιθαγένεια και ακολούθως θα απαιτούν την κυπριακή ιθαγένεια) θα γίνουν με μαθηματική ακρίβεια πλειοψηφία στο νησί, που θα αντανακλάται και στις τρεις εξουσίες του Κράτους (εκτελεστική, νομοθετική, δικαστική). Στην περίπτωση αυτή, η μη ύπαρξη εγγυημένων πλειοψηφιών κατοίκων – περιουσιών στα δύο κρατίδια θα ευνοεί τους Τ/κ σε βάρος των Ε/κ.

Για τον λόγο αυτόν, απαραίτητη προϋπόθεση της εμμονής μας σε τήρηση του ευρωπαϊκού κεκτημένου και του χάρτη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ΕΕ σε όλη την Κύπρο για όλους τους κατοίκους είναι η απαίτηση του αποκλεισμού παρανόμων Κυπρίων υπηκόων, που αλλοιώνουν τη δημογραφική συνοχή της Κύπρου.

(3) Μη ύπαρξη συμφωνημένης βάσης λύσης: Στο κοινό ανακοινωθέν της 11ης Φεβρουαρίου 2014 υπάρχει συμφωνία στον αγγλικό όρο «Constituent States». Οι Ε/κ τον αποδίδουν στην Ελληνική ως «Συνιστώσες Πολιτείες» και οι Τ/κ σε «Ιδρυτικά Κράτη – Curucu Devletem». Η διαφορά στην ερμηνεία και το γεγονός ότι οι Τ/κ καταθέτουν θέσεις για συνομοσπονδία και όχι ομοσπονδία, εκθεμελιώνουν την έννοια της συμφωνημένης βάσης λύσης. Οι συνομιλίες έχουν προχωρήσει σε ένα λαβύρινθο λεπτομερειών, κυρίως σε ό,τι αφορά τη διακυβέρνηση για την οποία ενδιαφέρονται κατ’ εξοχήν οι Τ/κ, παρά τη μη ύπαρξη συμφωνημένης βάσης λύσης. Η διαφορά στην ερμηνεία του όρου «Constituent States» ευνοεί τον ισχυρό (Τουρκία) που θα επιβάλει τελικά τη θέλησή του. Οι πολίτες παραμένουν στο σκοτάδι για τα υπ’ όψιν θέματα, που ευνοούν κατάφωρα την Τουρκία και θέτουν σε κίνδυνο την επιβίωση του Ελληνισμού στην Κύπρο. Είναι θέμα πολιτικής ευθύνης της Κυβέρνησης να ενημερωθούν οι πολίτες, αλλά και υποχρέωση όλων των κομμάτων να ασκήσουν πίεση στην Κυβέρνηση να το πράξει. Τα ΜΜΕ της πατρίδας μας γιατί δεν προβάλλουν το θέμα και ελάχιστα ασχολούνται με αυτό, παρά την κτηθείσα τραυματική εμπειρία του σχεδίου Ανάν;

ΦΟΙΒΟΣ ΚΛΟΚΚΑΡΗΣ
Αντιστράτηγος ε.α.
Σημερινή