Όταν οι ιστορικοί θα ανατρέχουν στη σύγχρονη ανάκαμψη της Ασίας, θα εστιάζουν στη άνοδο των μεγαλύτερων οικονομικών της περιοχής: την Κίνα, την Ιαπωνία, την Ινδία. Αλλά αν υπάρχει αυτό που αποκαλούμε «ασιατικό καπιταλισμό», τότε η σπίθα του, ο πιο έξυπνος υποστηρικτής του και το πιο αμφιλεγόμενο σύμβολό του ήταν ο ιδρυτής της μικρότερης χώρας της περιοχής: ο Lee Kuan Yew της Σιγκαπούρης, ο οποίος πέθανε τη Δευτέρα σε ηλικία 91 ετών.

Λίγοι θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν πως αυτό που πέτυχε ο Lee στην πόλη-κράτος ήταν ένα οικονομικό θαύμα. Αυτή η επιτυχία, μαζί με τους σαφείς στόχους του και την ισχυρή προσωπικότητά του, επηρέασε την πορεία των γιγάντων της Ασίας.

Μεταξύ 1960 και 2011, το κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της Σιγκαπούρης αυξήθηκε κατά περισσότερο από 100 φορές. Φτάνει σήμερα τα 55.000 δολάρια. Η πόλη θεωρείται μια από τις πιο προηγμένες οικονομίες στον πλανήτη, μια υπερφυσικά καθαρή και πράσινη όαση που φημίζεται για τους ισχυρούς θεσμούς και τις ορθάνοιχτες αγορές σε μια περιοχή εξακολουθεί να βαρύνεται με χρηματισμούς, ευνοιοκρατία και γραφειοκρατία.
Η μεγάλη διορατικότητα του Lee ήταν να αναγνωρίσει ότι η Σιγκαπούρη, μετά τον αποκλεισμό της από την Ομοσπονδία της Μαλαισίας το 1965, χρειαζόταν να κοιτάξει πέρα ​​από την εχθρική -τότε- γειτονιά της και να εξάγει προϊόντα υψηλότερης τεχνολογίας στις προηγμένες οικονομίες της Δύσης και στην Ιαπωνία. Μαζί με τους άλλους λεγόμενους Ασιατικούς Τίγρεις, η Σιγκαπούρη εστίασε στα σωστά οικονομικά θεμελιώδη -ενθάρρυνση της αποταμίευσης και των επενδύσεων, διατήρηση του πληθωρισμού και των φόρων σε χαμηλό επίπεδο και σταθερό νόμισμα, αλλά και έμφαση στην υψηλής ποιότητας εκπαίδευση.

Για περισσότερα Capital