της Ελίνας Γαληνού
Τελικά, κάθε προεκλογικό κλίμα, πάντοτε θα συνοδεύεται με τις ομορφότερες υποσχέσεις. Ακόμα και τώρα, που “λεφτά δεν υπάρχουν”, βρέθηκε άλλο δέλεαρ. Η περίφημη αντιμνημονιακή καμπάνια, που τόσο χαλαρά ευαγγελίζονται κάποιοι. Αυτοί οι κάποιοι, ενδεχομένως να ξεσήκωσαν ένα ρεύμα υπέρ τους, που φάνηκε στις πρόσφατες εκλογές σαν απροσδόκητος θρίαμβος.
Ομως αποκαλύφθηκε πολύ σύντομα, ότι ούτε τόσο σίγουροι ήταν για όσα υπόσχονταν, ούτε είχαν σταθμίσει τα δεδομένα προσεκτικά. Το αμέσως επόμενο διάστημα μετά τις εκλογές της 6ης Μαίου, έδωσε αρκετά εναύσματα για αυτές τις αποκαλύψεις. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα λοιπόν… Βεβαίως, όσον αφορά το Μνημόνιο και τις επιπτώσεις του, όλοι συμφωνούμε ότι χρειάζεται αναθεώρηση. Οφείλει όμως ο κάθε επίδοξος ηγέτης, που ξεσηκώνει τον κόσμο με τους ενθουσιασμούς, να σταθμίζει τα δεδομένα με μεγάλη προσοχή.
Πρώτα απ΄όλα, να πεί την αλήθεια στον κόσμο, όσον αφορά τις πιθανότητες και δυνητικές που υπάρχουν, για κάποιες τροποποιήσεις όρων του Μνημονίου και ποιές είναι αυτές.
Επειτα, να διερευνήσει επακριβώς κατά πόσο είναι διατεθειμμένοι οι ξένοι δανειστές μας, να δεχτούν οποιαδήποτε τέτοια σχετική συζήτηση. Γιατί απ΄ότι δείχνουν μέχρι στιγμής, προτιμάνε έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, από την παραβίαση των συμφωνηθέντων που συνδέονται με την δανειοδότηση της χώρας μας…Βλέπουμε ότι οι προειδοποιήσεις για διακοπή χρηματοδότησης εάν φτάσουμε σε ακραίες καταστάσεις κόβοντας τις γέφυρες συνεννόησης, είναι σαφείς. Αυτές τις ημέρες, τα ξένα ΜΜΕ και διεθνείς αναλυτές-οικονομολόγοι, εξήγησαν τι θα συμβεί εάν διακοπεί η δανειοδότηση της Ελλάδας ως προς τις εσωτερικές της ανάγκες και τι θα επακολουθήσει στη συνέχεια. Η έξοδος από το ευρώ και η αναγκαστική εκ μέρους μας επιστροφή στη δραχμή, θα απαλλάξει τους εταίρους μας από τις ευθύνες της αδιαλλαξίας τους, ενώ θα ρίξει τη χώρα σε μεγάλη οικονομική αταξία, η οποία άγνωστο πότε και πώς θα μπορέσει να ξεπεραστεί. Εκτός εάν, οι φερόμενοι ως “έτοιμοι για όλα”, έχουν υπόψη τους να προσφύγουν σε άλλους δανειστές…
Εχουν βέβαια κυκλοφορήσει πολλά σενάρια ως προς τον ρόλο του διεθνούς παράγοντα για ενδεχόμενη αποσταθεροποιητική κίνηση κατά της Ελλάδας, μέσω της οποίας θα ασκηθεί πίεση στην αδιάλλακτη Γερμανία για το θέμα π.χ των ευρωομολόγων ή μιας στροφής στην χρηματοπιστωτική πολιτική της ΕΚΤ. Τώρα όμως που έπεσε και το φρούριο της Ισπανίας, τα πράγματα ίσως αλλάξουν αν η Γερμανία αναθεωρήσει κάπως, για το καλό της ευρωζώνης. Εάν γίνει αυτό, μάλλον δεν χρειάζεται πια να κάνει η Ελλάδα το πειραματόζωο προς αυτόν τον σκοπό. Οντας όμως μια χώρα με τεράστιο γεωπολιτικό και γεωλογικό ενδιαφέρον, ενδέχεται να σκέφτονται να μας αξιοποιήσουν διαφορετικά, εξασφαλίζοντάς μας πρώτα απ΄όλα σταθερότητα, εν μέσω επίβουλων γειτόνων με πρωταγωνιστή….την Τουρκία. Και δεν έχουν διόλου άδικο όσοι επιμένουν ότι το πρώτο βήμα σταθερότητας που μας χρειάζεται, είναι η τακτοποίηση της ΑΟΖ μας και της συνεργασίας μας με Κύπρο και Ισραήλ που ήδη έχουν συνδέσει τις δικές τους από τον περασμένο χρόνο.
Ομως, αυτό είναι βέβαιο ότι δεν θ΄αρέσει καθόλου στην Τουρκία η οποία κάνει ό,τι μπορεί, είτε με λυκοφιλίες είτε με επίδειξη δυνάμεων, να δημιουργήσει εμπλοκή για να μην μπορέσουμε να προχωρήσουμε σ΄αυτό…Οπότε, μια πιθανή άτακτη χρεωκοπία μας, εν συνδυασμώ με ρήγμα Ελλάδας-ΕΕ, θα ήταν το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να κάνει κάποιος στην Τουρκία, τώρα μάλιστα που και η Κύπρος βρίσκεται στα πρόθυρα ανάγκης οικονομικής στήριξης. Και θα της ερχόταν πολύ βολικό να μας το ανταποδώσει με μερικά δάνεια χαμηλότοκα, πουλώντας ταυτόχρονα και μάθημα “αλληλεγγύης” στην ζόρικη Ευρώπη!
Ο κίνδυνος λοιπόν, ακόμα κι΄αν δεν κρύβεται πίσω από το τετριμμένο πλέον “λεφτά υπάρχουν”, μπορεί να κρύβεται πίσω από πολλές άλλες “επαναστατικές λύσεις” και για καθέναν που τις ευαγγελίζεται με τόση σιγουριά, όταν γύρω μας υπάρχουν τόσες νάρκες. Εξήγηση υπάρχει για όλα βέβαια, αλλά σκοπός είναι να μην την μάθουμε κατόπιν εορτής πάλι…