Weather Icon

Ο επικεφαλής του ΔΝΤ παγιδεύτηκε με μέλι

του Mike Whitney, Centre de recherche sur la mondialisation
Δεν έχω τη δυνατότητα να γνωρίζω αν η 32-χρονή καμαριέρα η οποία ισχυρίζεται ότι υπήρξε θύμα επίθεσης και αναγκάστηκε να κάνει στοματικό έρωτα στο επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στράους-Καν λέει την αλήθεια ή όχι. Θα αφήσω αυτό το θέμα στην ουρλιαχτή ορδή των μέσων ενημέρωσης που έχει ήδη αναλάβει το ρόλο της ως δικαστής, ένορκος και δήμιος των υψηλών έργων. 

Θα σας έλεγα απλά ότι όλη αυτή η υπόθεση είναι σκοτεινή, όπως ήταν η περίπτωση Spitzer. 


Ο Spitzer, αν το θυμάστε, ήταν ο μεγαλύτερος αντίπαλος της Wall Street και ο κορυφαίος υποψήφιος για να διευθύνει το SEC (σημείωση μεταφραστή: Η επιτροπή ασφάλειας των συναλλαγών της Wall Street, ο ρυθμιστής των συναλλαγών, ο σερίφης της Wall Street), μια θέση που θα του ταίριαζε σαν γάντι.
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για μένα ότι, εαν ο Spitzer είχε οριστεί να διευθύνει την SEC, οι περισσότεροι από τους μεγαλύτερους τραπεζίτες επενδυτές  της Wall Street θα έκαναν, στην σημερινή ημέρα,   πινακίδες κυκλοφορίας και παπούτσια με σόλες από σχοινί στα ομοσπονδιακά σωφρονιστικά ιδρύματα.  
Υπήρχαν λοιπόν πολλοί λόγοι για να παρακολουθούν τον Spitzer, να γνωρίζουν τα πάντα για ό,τι έκανε και να δουν τι είδος λάσπης ήταν δυνατόν να χρησιμοποιηθεί εναντίον του. 

Ο πρώην κυβερνήτης της Νέας Υόρκης έκανε εύκολο το έργο των εχθρών του με την  πρόσληψη μιας πόρνης πολυτελείας που ονομάζεται Ashley Dupre για ένα πάρτυ τα πόδια τους στον αέρα στο Mayflower Hotel. 
Όταν τα νέα διαδόθηκαν, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κατέβασαν τον Spitzer σαν ένα σύννεφο από ακρίδες διαδίδοντας κάθε  λεπτομέρεια του θέματος με θέρμη. 
Εν τω μεταξύ, οι απατεώνες της Γουόλ Στριτ μπορούσαν να πάρουν ανάσα ανακούφισης και να επιστρέψουν σε αυτό που κάνουν με αριστεία: να θερίσουν τους επενδυτές και να ληστέψουν τις αποταμιεύσεις των ιδιωτών που τις συσσώρευσαν κατά τη διάρκεια μιας ολόκληρης ζωής.

Ο Στρος-Καν έχει επίσης εχθρούς σε υψηλές θέσεις, έτσι ώστε όλη αυτή η υπόθεση βρωμάει στους ουρανούς. 

Πρώτον, ο Στρος-Καν ήταν ο πιθανός υποψήφιος για το γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, και θα μπορούσε πιθανώς να αντιμετωπίσει τον Σαρκοζί στις προεδρικές εκλογές που έρχονται. 
Ο επικεφαλής του ΔΝΤ είχε χωρίς καμία αμφιβολία ένα πλεονέκτημα σε σχέση με τον Σαρκοζί, ο οποίος έχει μειωθεί λόγω μιας σειράς από προσωπικά σκάνδαλα και μιας πτώσης στις δημοσκοπήσεις.

Αλλά εάν ο Στρος-Καν παγιδεύτηκε, αυτό έγινε μάλλον από μέλη του συνασπισμού των δυτικών τραπεζών, αυτή η ομάδα χοίρων στη σκιά που αυτοδιαχειρίζεται και οι πολιτικές των οποίων έχουν κρατήσει το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας σε διάφορες καταστάσεις φτώχειας και απόγνωσης στη διάρκεια αυτών των τελευταίων αιώνων. 

Ο Στρος-Καν είχε κάπως χειραφετήθηκε από την «κομματική γραμμή» τον τελευταίο καιρό αλλάζοντας την κατεύθυνση του ΔΝΤ. 

Η μετάλλαξη του στο δρόμο προς τη Δαμασκό είχε την οπισθογράφηση από τον προοδευτικό οικονομολόγο Ιωσήφ Στίγκλιτς σε ένα πρόσφατο άρθρο με τίτλο: «Η αλλαγή του ωραρίου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου», από το οποίο ακολουθεί ένα απόσπασμα :

«Η ανοιξιάτική ετήσια συνάντηση του ΔΝΤ ήταν αξιοσημείωτη στο σημείο όπου σημειωθήκαν οι προσπάθειες του Ταμείου να αποστασιοποιηθεί από τα παλιά δόγματα για τον έλεγχο των κεφαλαίων και της ευελιξίας στην αγορά εργασίας.  Φαίνεται ότι ένα νέο ΔΝΤ έχει αναδειχθεί σταδιακά, προσεκτικά, με επικεφαλής τον Ντομινίκ Στρος-Καν.

Λίγο περισσότερο από 13 χρόνια νωρίτερα, στη συνεδρίαση του ΔΝΤ στο Χονγκ Κονγκ το 1997, το Ταμείο είχε επιχειρήσει να τροποποιήσει τον καταστατικό χάρτη του για να αποκτήσει μεγαλύτερο περιθώριο ελιγμών για να ωθήσει τις χώρες για φιλελευθεροποίηση της αγοράς κεφαλαίων. Η χρονική στιγμή δεν θα μπορούσε να ήταν χειρότερη: η κρίση στη Νοτιοανατολική Ασία είχε αρχίσει να βράσει στη φωτιά, μια κρίση η οποία ήταν κυρίως αποτέλεσμα της απελευθέρωσης της αγοράς του κεφαλαίου στην περιοχή αυτή, που σύμφωνα με το υψηλό ποσοστό των αποταμιεύσεων της, δεν χρειαζόταν καθόλου.
Αυτή η απότομη αύξηση υποστηρίχθηκε από τις δυτικές χρηματοπιστωτικές αγορές, και τα υπουργεία οικονομικών τους που τις εξυπηρετούν τόσο πιστά. 
Η χρηματοοικονομική απορρύθμιση στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν η κύρια αιτία της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που εξερράγη  το 2008. Η χρηματοδοτική απελευθέρωση και της αγοράς κεφαλαίων παντού αλλού βοήθησε να διαδοθεί αυτός ο τραυματισμός «Made in USA» σε όλο τον κόσμο. 
Η κρίση απέδειξε ότι ανεξέλεγκτές ελεύθερες αγορές δεν είναι ούτε αποτελεσματικές ούτε σταθερές». (« Η αλλαγή του ωραρίου του ΔΝΤ», Ιωσήφ Στίγκλιτς, Project Syndicate)

Έτσι, ο Στρος-Καν προσπαθούσε να κινήσει τις τράπεζες σε μια πιο θετική κατεύθυνση, μια κατεύθυνση που δεν θα ζητούσε από τις χώρες να αφήνουν τις οικονομίες τους ανοικτές σε όλους τους ανέμους των καταστροφών από το ξένο κεφαλαίο που πλημυρίζει ταχεία, διογκώνοντας τις τιμές και δημιουργώντας οικονομικές φούσκες, και που φεύγει πολύ γρήγορα, τόσο γρήγορα όσο ήρθε, αφήνοντας πίσω του, την ερήμωση της αυξανόμενης ανεργίας, την κατακόρυφη πτώση της εγχώριας ζήτησης, ανάπηρες βιομηχανίες και μια βαθιά οικονομική ύφεση.

Ο Στρος-Καν είχε μετακινηθεί σε «μαλακότερη, απαλότερη τροχιά»,  μια πορεία που δεν θα ανάγκαζε τους ξένους ηγέτες να ιδιωτικοποιήσουν τις κρατικές βιομηχανίες ή να συντρίψουν τα εργατικά συνδικάτα τους. Φυσικά, οι ενέργειές του δεν έτυχαν θερμής υποδοχής από τους τραπεζίτες και βιομηχάνους που θεωρούν το ΔΝΤ ως νομιμοποίητης της λεηλασίας τους του υπόλοιπου κόσμου. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι οι ισχύουσες πολιτικές «είναι πάρα πολύ καλά έτσι που είναι» διότι παράγουν τα αποτελέσματα που περιμένουν, ήτοι: μεγαλύτερα κέρδη για τους ίδιους και περισσότερη φτώχεια για τους άλλους.

Εδώ είναι ένα ακόμη απόσπασμα από τον Στίγκλιτς, αυτή τη φορά δίνοντας το «φιλί του θανάτου» στο φίλο του Στρος-Καν:

«Ο Στρος-Καν είναι στο δρόμο να αποδείξει ότι είναι ένα έξυπνο αφεντικό του ΔΝΤ… Όπως συμπεραίνει ο Στρος-Καν στην ομιλία του στο Ινστιτούτο Brookings λίγο πριν από την πρόσφατη συνεδρίαση του ΔΝΤ: «Εν τέλει, η απασχόληση και οι μετοχές οικοδομούν μπλοκ σταθερότητας και οικονομικής ευημερίας, μια πολιτική σταθερότητα και την ειρήνη. Αυτό είναι η καρδιά της εντολής του ΔΝΤ και πρέπει να τεθεί στο επίκεντρο της πολιτικής ατζέντας».

Πολύ καλά. 

Τότε, και τώρα, το ΔΝΤ θα γίνει πράκτορας της αναδιανομής του πλούτου … «για την ενίσχυση της συλλογικής εμπορικής συναλλαγής, για την αναδιάρθρωση των δάνειων, την αναδιάρθρωση των φορολογικών πολιτικών και των δαπανών, για την τόνωση της οικονομίας μέσω μακροπρόθεσμων επενδύσεων και για την εφαρμογή των κοινωνικών μέτρων που θα εξασφαλίζουν μια πραγματική ευκαιρία για όλους»; (σύμφωνα με τον  Στίγκλιτς)

Καλή τύχη!

Μπορείτε να φανταστείτε για ένα δευτερόλεπτο σε ποιο βαθμό αυτό το είδος ομιλίας εκνευρίζει τους οπαδούς του «χρήματος με όλα τα μέσα»; Πόσο καιρό νομίζετε ότι θα κάτσουν χωρίς να κάνουν τίποτα μπροστά σε αυτή τη αρουραιοπαγίδα, πριν να αποφασίσουν ότι ο Στρος-Καν χρειάζεται οριστικές διακοπές;
Όχι για πολύ, είμαι σίγουρος.

Αναλύστε αυτό από την Παγκόσμια Εκστρατεία (World Campaign) και κρίνετε μόνοι σας εάν ο Στρος-Καν έγινε «βαρίδι» που πρέπει να εξαλειφθεί έτσι ώστε η επιχείρηση της εξόρυξης του πλούτου από τους φτωχότερους ανθρώπους της Γης να μπορεί να συνεχιστεί με ειρήνη:

«Για δεκαετίες, το ΔΝΤ συνδέθηκε από τους ακτιβιστές για την καταπολέμηση της φτώχειας, της πείνας και για την ανάπτυξη του τρίτου κόσμου, σαν τη βιτρίνα του ό, τι είναι χειρότερο με τη δημοσιονομική διαχείριση του κόσμου από τους πλουσιότερους, ιδιαίτερα στις φτωχότερες χώρες με ό, τι φαίνεται να είναι μια μονοδιάστατη άποψη της δημοσιονομικής πολιτικής της σύσφιξης της ζώνης να είναι η τιμή της απόκτησης των δανείων τους και μια οικονομική φιλοσοφία του σταγονόμετρου που έχει βοηθήσει παραδοσιακά  τις πλούσιες και ισχυρές ελίτ να διατηρήσουν το status quo, ενώ μια συντριπτική αυξανόμενη πλειοψηφία παρέμεινε φτωχή και ανίσχυρη. 
Με ένα κόσμο ολοένα και πιο επαναστατημένος, λόγω αυτών των πραγματικοτήτων, μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, με εγκαταλειμμένες κατά μεγάλο μέρος την ρύθμιση και άλλες πολιτικές που λειτούργησαν κατά τη τελευταία μεγάλη ύφεση, ο γενικός διευθυντής του ΔΝΤ, ο Ντομινίκ Στρος-Καν έκανε εξαιρετικές παρατηρήσεις σχετικά με το πώς το ΔΝΤ και ο κόσμος θα πρέπει να αλλάξουν την πολιτική τους.

Σε ένα άρθρο του στην σημερινή Ουάσινγκτον Ποστ, ο Χάουαρντ Σνείντερ γράφει ότι μετά τη συντριβή του 2008, που έφερε πάλι πίσω κάποια ρύθμιση των χρηματοπιστωτικών εταιρειών και τη συμμετοχή του κράτους στην οικονομία, για τον Στρος-Καν «η δουλεία μισό-έγινε», ενώ οδήγησε το ΔΝΤ να αναθεωρήσει ριζικά την οικονομική θεωρία του. Σε πρόσφατες δηλώσεις του, έδωσε ένα ευρύτερο όραμα για τα σχετικά πορίσματα: Η ρύθμιση των αγορών από τα κράτη θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη, οι πολιτικές της παγκοσμιοποίησης πρέπει να είναι τέτοιες ώστε να  δημιουργήσουν μια πιο δίκαιη κατανομή του πλούτου. Οι κεντρικές τράπεζες πρέπει να κάνουν περισσότερα για την αποφυγή υπερβολικά ταχεία αύξηση του κόστους δανεισμού και των ιδιοκτησιών. 

 «Η κίνηση θα στραφεί από τις αγορές προς τα κράτη», είπε ο Στρος-Καν σε ομιλία του στο πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον την περασμένη εβδομάδα. 
«Η παγκοσμιοποίηση έχει φέρει πολλά, αλλά έχει και μια σκοτεινή πλευρά, ένα μεγάλο ρήγμα που διευρύνεται όλο και περισσότερο μεταξύ των πλούσιων και των φτωχών. Είναι σαφές ότι χρειαζόμαστε μια νέα μορφή παγκοσμιοποίησης για να αποφευχθεί αυτό το «αόρατο χέρι της αγοράς», στο οποίο αφήσαμε πολύ ελευθερία, να γίνει μια «αόρατη γροθιά».

Επανάληψη:

«… να ξανασκεφτούμε θεμελιωδώς την οικονομική θεωρία … (μια δικαιότερη) κατανομή των εισοδημάτων … (περισσότερος) έλεγχος των χρηματοπιστωτικών εταιρειών … Οι κεντρικές τράπεζες πρέπει να κάνουν περισσότερα για την αποφυγή μιας υπερβολικά ταχείας αύξησης του κόστους δανεισμού και των περιουσιών …»

Πλάκα μου κάνετε; Ξαναδιαβάστε το απόσπασμα αυτό ξανά και ξανά, και νομίζω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι ο Στρος-Καν είχε υπογράψει τη δική του θανατική καταδίκη.

Δεν θα υπάρξει καμία επανάσταση στο ΔΝΤ. Είναι μ@@@@ς. 
Το ίδρυμα ιδρύθηκε με τη σαφή πρόθεση να εξαπατήσει τους ανθρώπους και έκανε εξαιρετική καλή δουλειά στον τομέα αυτό μέχρι τώρα. Ούτε θα υπάρξει καμία αλλαγή στην πολιτική. 

Γιατί; Για να δούμε τους τραπεζίτες και τα παχύσαρκα ποντίκια της βιομηχανίας ξαφνικά να αναπτύξουν μια συνείδηση ​​και να αποφασίσουν να δώσουν μια χείρα βοηθείας στα δεινά της ανθρωπότητας που υποφέρει για τόσο πολύ καιρό;

 Έλα, έλα, ας είμαστε ρεαλιστές!

Ο Στρος-Καν έσπασε το καταστημένο και προχώρησε σε άγνωστο έδαφος. 

Γι ‘αυτό παγιδεύτηκε  και στραπατσαρίστηκε σαν έντομο.

(Σημείωση του συγγραφέα: ο Στρος-Καν αντικαταστάθηκε στη κορυφή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με τον αριθμό 2 του, τον Τζον Λίπσκι, τον πρώην αντιπρόεδρο της επενδυτικής τράπεζας JP Morgan. Πώς βρίσκετε αυτήν την «αλλαγή στην οποία μπορούμε να πιστέψουμε»; …)
 
Mondialisation.ca                                                             17.05.2011

Πρωτότυπο άρθρο στα αγγλικά:  http://www.globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=24784


var _wau = _wau || []; _wau.push([“small”, “wvg1ie6mi5ta”, “m3y”]);
(function() {var s=document.createElement(“script”); s.async=true;
s.src=”http://widgets.amung.us/small.js”;
document.getElementsByTagName(“head”)[0].appendChild(s);
})();

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Facebook

Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Facebook

Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Twitter

Εγγραφείτε στο κανάλι του infognomonpolitics.gr στο Youtube

Εγγραφείτε στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη στο Youtube