Ο επικεφαλής του ΔΝΤ παγιδεύτηκε με μέλι
Ο Spitzer, αν το θυμάστε, ήταν ο μεγαλύτερος αντίπαλος της Wall Street και ο κορυφαίος υποψήφιος για να διευθύνει το SEC (σημείωση μεταφραστή: Η επιτροπή ασφάλειας των συναλλαγών της Wall Street, ο ρυθμιστής των συναλλαγών, ο σερίφης της Wall Street), μια θέση που θα του ταίριαζε σαν γάντι.
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για μένα ότι, εαν ο Spitzer είχε οριστεί να διευθύνει την SEC, οι περισσότεροι από τους μεγαλύτερους τραπεζίτες επενδυτές της Wall Street θα έκαναν, στην σημερινή ημέρα, πινακίδες κυκλοφορίας και παπούτσια με σόλες από σχοινί στα ομοσπονδιακά σωφρονιστικά ιδρύματα.
Υπήρχαν λοιπόν πολλοί λόγοι για να παρακολουθούν τον Spitzer, να γνωρίζουν τα πάντα για ό,τι έκανε και να δουν τι είδος λάσπης ήταν δυνατόν να χρησιμοποιηθεί εναντίον του.
Ο Στρος-Καν έχει επίσης εχθρούς σε υψηλές θέσεις, έτσι ώστε όλη αυτή η υπόθεση βρωμάει στους ουρανούς.
Ο επικεφαλής του ΔΝΤ είχε χωρίς καμία αμφιβολία ένα πλεονέκτημα σε σχέση με τον Σαρκοζί, ο οποίος έχει μειωθεί λόγω μιας σειράς από προσωπικά σκάνδαλα και μιας πτώσης στις δημοσκοπήσεις.
Αλλά εάν ο Στρος-Καν παγιδεύτηκε, αυτό έγινε μάλλον από μέλη του συνασπισμού των δυτικών τραπεζών, αυτή η ομάδα χοίρων στη σκιά που αυτοδιαχειρίζεται και οι πολιτικές των οποίων έχουν κρατήσει το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας σε διάφορες καταστάσεις φτώχειας και απόγνωσης στη διάρκεια αυτών των τελευταίων αιώνων.
Ο Στρος-Καν είχε κάπως χειραφετήθηκε από την «κομματική γραμμή» τον τελευταίο καιρό αλλάζοντας την κατεύθυνση του ΔΝΤ.
«Η ανοιξιάτική ετήσια συνάντηση του ΔΝΤ ήταν αξιοσημείωτη στο σημείο όπου σημειωθήκαν οι προσπάθειες του Ταμείου να αποστασιοποιηθεί από τα παλιά δόγματα για τον έλεγχο των κεφαλαίων και της ευελιξίας στην αγορά εργασίας. Φαίνεται ότι ένα νέο ΔΝΤ έχει αναδειχθεί σταδιακά, προσεκτικά, με επικεφαλής τον Ντομινίκ Στρος-Καν.
Έτσι, ο Στρος-Καν προσπαθούσε να κινήσει τις τράπεζες σε μια πιο θετική κατεύθυνση, μια κατεύθυνση που δεν θα ζητούσε από τις χώρες να αφήνουν τις οικονομίες τους ανοικτές σε όλους τους ανέμους των καταστροφών από το ξένο κεφαλαίο που πλημυρίζει ταχεία, διογκώνοντας τις τιμές και δημιουργώντας οικονομικές φούσκες, και που φεύγει πολύ γρήγορα, τόσο γρήγορα όσο ήρθε, αφήνοντας πίσω του, την ερήμωση της αυξανόμενης ανεργίας, την κατακόρυφη πτώση της εγχώριας ζήτησης, ανάπηρες βιομηχανίες και μια βαθιά οικονομική ύφεση.
Ο Στρος-Καν είχε μετακινηθεί σε «μαλακότερη, απαλότερη τροχιά», μια πορεία που δεν θα ανάγκαζε τους ξένους ηγέτες να ιδιωτικοποιήσουν τις κρατικές βιομηχανίες ή να συντρίψουν τα εργατικά συνδικάτα τους. Φυσικά, οι ενέργειές του δεν έτυχαν θερμής υποδοχής από τους τραπεζίτες και βιομηχάνους που θεωρούν το ΔΝΤ ως νομιμοποίητης της λεηλασίας τους του υπόλοιπου κόσμου. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι οι ισχύουσες πολιτικές «είναι πάρα πολύ καλά έτσι που είναι» διότι παράγουν τα αποτελέσματα που περιμένουν, ήτοι: μεγαλύτερα κέρδη για τους ίδιους και περισσότερη φτώχεια για τους άλλους.
Εδώ είναι ένα ακόμη απόσπασμα από τον Στίγκλιτς, αυτή τη φορά δίνοντας το «φιλί του θανάτου» στο φίλο του Στρος-Καν:
«Ο Στρος-Καν είναι στο δρόμο να αποδείξει ότι είναι ένα έξυπνο αφεντικό του ΔΝΤ… Όπως συμπεραίνει ο Στρος-Καν στην ομιλία του στο Ινστιτούτο Brookings λίγο πριν από την πρόσφατη συνεδρίαση του ΔΝΤ: «Εν τέλει, η απασχόληση και οι μετοχές οικοδομούν μπλοκ σταθερότητας και οικονομικής ευημερίας, μια πολιτική σταθερότητα και την ειρήνη. Αυτό είναι η καρδιά της εντολής του ΔΝΤ και πρέπει να τεθεί στο επίκεντρο της πολιτικής ατζέντας».
Πολύ καλά.
Καλή τύχη!
Αναλύστε αυτό από την Παγκόσμια Εκστρατεία (World Campaign) και κρίνετε μόνοι σας εάν ο Στρος-Καν έγινε «βαρίδι» που πρέπει να εξαλειφθεί έτσι ώστε η επιχείρηση της εξόρυξης του πλούτου από τους φτωχότερους ανθρώπους της Γης να μπορεί να συνεχιστεί με ειρήνη:
Σε ένα άρθρο του στην σημερινή Ουάσινγκτον Ποστ, ο Χάουαρντ Σνείντερ γράφει ότι μετά τη συντριβή του 2008, που έφερε πάλι πίσω κάποια ρύθμιση των χρηματοπιστωτικών εταιρειών και τη συμμετοχή του κράτους στην οικονομία, για τον Στρος-Καν «η δουλεία μισό-έγινε», ενώ οδήγησε το ΔΝΤ να αναθεωρήσει ριζικά την οικονομική θεωρία του. Σε πρόσφατες δηλώσεις του, έδωσε ένα ευρύτερο όραμα για τα σχετικά πορίσματα: Η ρύθμιση των αγορών από τα κράτη θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη, οι πολιτικές της παγκοσμιοποίησης πρέπει να είναι τέτοιες ώστε να δημιουργήσουν μια πιο δίκαιη κατανομή του πλούτου. Οι κεντρικές τράπεζες πρέπει να κάνουν περισσότερα για την αποφυγή υπερβολικά ταχεία αύξηση του κόστους δανεισμού και των ιδιοκτησιών.
Επανάληψη:
Πλάκα μου κάνετε; Ξαναδιαβάστε το απόσπασμα αυτό ξανά και ξανά, και νομίζω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι ο Στρος-Καν είχε υπογράψει τη δική του θανατική καταδίκη.
Δεν θα υπάρξει καμία επανάσταση στο ΔΝΤ. Είναι μ@@@@ς.
Το ίδρυμα ιδρύθηκε με τη σαφή πρόθεση να εξαπατήσει τους ανθρώπους και έκανε εξαιρετική καλή δουλειά στον τομέα αυτό μέχρι τώρα. Ούτε θα υπάρξει καμία αλλαγή στην πολιτική.
Γιατί; Για να δούμε τους τραπεζίτες και τα παχύσαρκα ποντίκια της βιομηχανίας ξαφνικά να αναπτύξουν μια συνείδηση και να αποφασίσουν να δώσουν μια χείρα βοηθείας στα δεινά της ανθρωπότητας που υποφέρει για τόσο πολύ καιρό;
Έλα, έλα, ας είμαστε ρεαλιστές!
Γι ‘αυτό παγιδεύτηκε και στραπατσαρίστηκε σαν έντομο.
(Σημείωση του συγγραφέα: ο Στρος-Καν αντικαταστάθηκε στη κορυφή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με τον αριθμό 2 του, τον Τζον Λίπσκι, τον πρώην αντιπρόεδρο της επενδυτικής τράπεζας JP Morgan. Πώς βρίσκετε αυτήν την «αλλαγή στην οποία μπορούμε να πιστέψουμε»; …)
Mondialisation.ca 17.05.2011
Πρωτότυπο άρθρο στα αγγλικά: http://www.globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=24784
var _wau = _wau || []; _wau.push([“small”, “wvg1ie6mi5ta”, “m3y”]);
(function() {var s=document.createElement(“script”); s.async=true;
s.src=”http://widgets.amung.us/small.js”;
document.getElementsByTagName(“head”)[0].appendChild(s);
})();