O ρατσιστικός εθνικισμός και ο φασισμός έχουν βαθειές ρίζες στην τουρκική κοινωνία

του Σάββα Καλεντερίδη
Έγκαιρα και διεξοδικά αναφερθήκαμε στην υπόθεση της παρακρατικής φασιστικής-τρομοκρατικής οργάνωσης ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, η οποία οργάνωση, σημειωτέον, είναι υπεύθυνος φορέας υλοποίησης για μια σειρά ζητημάτων που αφορούν την πολιτική που ασκεί η Τουρκία απέναντι στην Ελλάδα, την Κύπρο και το Πατριαρχείο (προώθηση λαθρομεταναστών, οργάνωση σε παρακρατική βάση των μουσουλμάνων της Θράκης, διοργάνωση διαδηλώσεων και άσκηση τρομοκρατίας στους αντιπολιτευόμενους στην Κύπρο, παρακολούθηση Πατριαρχείου, δολοφονίες χριστιανών κλπ).
Ο τουρκικός στρατός, όταν αντιλήφθηκε ότι η πολιτική των ΗΠΑ στο Ιράκ και συγκεκριμένα στο Νότιο Κουρδιστάν (Βόρειο Ιράκ), οδηγεί νομοτελειακά στην ανάδειξη και του “δικού” της Κουρδικού, ανάδειξη που είναι δυνατόν να οδηγήσει στο διαμελισμό της, προχώρησε στην αναμόρφωση των μηχανισμών του βαθέος κράτους με βάση τα νέα δεδομένα και δημιούργησε μια σύγχρονη και πανίσχυρη παρακρατική-τρομοκρατική οργάνωση, την ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, για να αντιπαλέψει με βίαια μέσα την πολιτική των ΗΠΑ.
Όταν ο στρατός είδε ότι η κυβέρνηση Ερντογάν δεν αντιμάχεται αποτελεσματικά το σχέδιο των Αμερικανών για το Νότιο Κουρδιστάν, δια της οργάνωσης ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ επιχείρησε αλεπάλληλες φορές την ανατροπή της.
Τελικά, ο Ερντογάν, όταν αντιλήφθηκε την κρισιμότητα της κατάστασης για τον ίδιον, το κόμμα του και την κυβέρνησή του, προχώρησε στην αποκάλυψη μέρους της οργάνωσης και σε συλλήψεις στελεχών, ανάμεσα στους οποίους και ορισμένοι στρατιωτικοί.
Όταν το παρακράτος και το βαθύ κράτος, με διατεταγμένη άσκηση δίωξης από τον αρχιεισαγγελέα, προχώρησε στη διαδικασία απαγόρευσης της λειτουργίας του κόμματος ΑΚΡ και της πολιτικής δράσης του ίδιου του Ερντογάν, ο Τούρκος πρωθυπουργός έκανε ρελάνς και προχώρησε και αυτός στη σύλληψη των δυο αντιστρατήγων (Τολόν και Ερουιγκούρ), οι οποίοι ήσαν οι σύνδεσμοι του ΓΕΕΘΑ με την τρομοκρατική οργάνωση ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα προχωρήσει και στους εν ενεργεία ανωτάτους αξιωματικούς, εμπλεκομένους στην υπόθεση (Μπουγιούκανιτ και Μπάσμπουγ, νυν αρχηγός ΓΕΕΘΑ), για των οποίων τη συμμετοχή στην οργάνωση και σε εγκληματικές πράξεις (δολοφονίες, βομβιστικές ενέργειες εναντίον Κούρδων “τρομοκρατών” κλπ) υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία.
Ακριβώς σε εκείνη τη φάση, που κινδύνευαν και οι δυο αντίπαλες πλευρές, η μια από το μένος της άλλης, γράφτηκε στον τουρκικό τύπο και συζητήθηκε ευρέως ότι βρέθηκε ο αμοιβαίος συμβιβασμός. Δηλαδή, αποφασίστηκε από τη μια πλευρά να μην κλείσει το κόμμα του Ερντογάν και από την άλλη η κυβέρνηση να μην προχωρήσει σε συλλήψεις άλλων υψηλόβαθμων στελεχών.
Ενώ ο φημολογούμενος συμβιβασμός Ερντογάν-στρατηγών ήταν κάτι που είχε απλά γραφεί και συζητηθεί, πριν από λίγες μέρες επισκέφθηκε τους προφυλακισμένους αντιστρατήγους, Τολόν και Ερουιγκούρ, ένας εν ενεργεία αντιστράτηγος, ο Galip Mendi, διοικητής του 15ου Σώματος Στρατού και ταυτόχρονα άτομο με μακρά και γνωστή δράση στους μηχανισμούς του βαθέος κράτους (υπηρέτησε και στην Κύπρο, σε νευραλγική θέση του βαθέος κράτους και κατηγορήθηκε για τη δολοφονία του δημοσιογράφου Κουτλού Ανταλί). Ο εν ενεργεία αντιστράτηγος, μάλιστα, δήλωσε ότι η επίσκεψή του είναι επίσημη και γίνεται εξ ονόματος του τουρκικού ΓΕΕΘΑ και των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.
Χθες, τουρκικό δικαστήριο αποφάσισε την απελευθέρωση του προφυλακισμένου αντιστατήγου ε.α. Σενέρ Ερουιγκούρ, ο οποίος, σημειωτέον, από προχθές βρίσκεται στο νοσοκομείο, με εγκεφαλικό, σύμφωνα με ανακοίνωση των γιατρών.
Να σημειωθεί ότι η αποφυλάκιση του Ερουιγκούρ από πολλούς δημοσιογραφικούς και πολιτικούς κύκλους στην Τουρκία χαρακτηρίστηκε ως ένα πρακτικό βήμα, που κινείται στο πλαίσιο της συμβιβαστικής συμφωνίας Ερντογάν-στρατηγών.
Η εξέλιξη αυτή έχει μια διάσταση που αφορά και τον Ελληνισμό, δηλαδή την Ελλάδα, την Κύπρο και το Πατριαρχείο, αφού η πολιτική μας τα τελευταία χρόνια στηρίχτηκε στην υπόθεση ότι ο Ερντογάν θα υπερισχύσει των στρατηγών, η Τουρκία, δια της ευρωπαϊκής της προοπτικής, θα γίνει πιο δημοκρατική και θα διανοιχτούν ευοίωνες προοπτικές για την λύση των Ε-Τ προβλημάτων.
Με βάση τις εξελίξεις που αναφέρθηκαν παραπάνω, μπορούμε να πούμε ότι ο αμοιβαίος συμβιβασμός ίσως αποδυναμώνει τον κεμαλικό φασισμό, ανοίγει όμως διάπλατα τις πόρτες για τον διάδοχό του, τον ισλαμικό φασισμό, αφού μπολιάζεται πλέον η “μετριοπαθής” ισλαμική ιδεολογία του Ερντογάν και του ΑΚΡ με τη ρατσιστική-φασισιτκή ιδεολογία του τουρκικού ΓΕΕΘΑ, που έχει πολύ βαθειές ρίζες στο τουρκικό κράτος, αλλά και στην ίδια την τουρκική κοινωνία.
Μετά από τις εξελίξεις αυτές, ας πιάσουν και πάλι τα μολύβια τους εκείνοι που διαλογίζονται, εμπνέονται και σχεδιάζουν την ελληνική εξωτερική πολιτική.