Του Ben Barry

Η επίθεση της Ουκρανίας στην περιφέρεια Κουρσκ της Ρωσίας έχει επιπτώσεις τόσο από την άποψη των διδαγμάτων από τον πόλεμο όσο και για τη ρωσική στρατιωτική στρατηγική. Πολλά ακόμη δεν είναι γνωστά για το πώς το Κίεβο πέτυχε την προέλασή του που έχει ντροπιάσει τόσο τη Μόσχα και εξέπληξε τον υπόλοιπο κόσμο. Ωστόσο, αυτό που είναι γνωστό υποδηλώνει ότι η επιτυχία της Ουκρανίας εγείρει ερωτήματα που έχoυν δημιουργηθεί σε πολλούς δυτικούς αναλυτές, στρατιωτικούς αξιωματούχους και την αμυντική βιομηχανία.

Η πλήρους κλίμακας εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022 οδήγησε σε μια αυξανόμενη υπόθεση ότι η άμυνα είναι ισχυρότερη από την επίθεση και ότι η πανταχού παρουσία UAV σημαίνει ότι το πεδίο της μάχης έχει γίνει διαφανές. Αυτό έχει προκαλέσει μεγάλο σκεπτικισμό ότι οι ελιγμοί εδάφους με συμβατικά συνδυασμένα όπλα είναι πλέον εφικτός, τόσο στη σύγκρουση στην Ουκρανία όσο και ευρύτερα.

Ωστόσο, η εξαιρετικά επιτυχημένη ουκρανική αντεπίθεση του φθινοπώρου του 2022 ανατολικά του Χάρκοβο, όπου η Ουκρανία πέτυχε τον αιφνιδιασμό και πραγματοποίησε γρήγορο ελιγμό εδάφους για να απωθήσει τις ρωσικές δυνάμεις, ήταν μια προηγούμενη εξαίρεση στον νέο κανόνα. Το ίδιο, μέχρι στιγμής, ισχύει και για την προέλαση του Κουρσκ.

Η Ουκρανία μπορεί να έχει βοηθηθεί από λεπτομερή συλλογή πληροφοριών. Και ορισμένες από τις ουκρανικές δυνάμεις που προσδιορίστηκαν από τα μέσα ενημέρωσης, όπως η 82η Ταξιαρχία Αεροπορικής Εφόδου, φαίνεται ότι είχαν προηγουμένως επισημανθεί ως στρατιωτικά αποτελεσματικές – ενώ οι ρωσικές δυνάμεις που αντιμετώπισαν φέρεται να ήταν σε μεγάλο βαθμό άπειρες. Αυτό μπορεί κάλλιστα να είναι μια άλλη περίπτωση που το Κίεβο διδάσκεται από την εμπειρία του πεδίου μάχης και προσαρμόζεται με νέες τακτικές και διαδικασίες, που ίσως περιλαμβάνουν στενό συντονισμό UAV και προωθούμενων δυνάμεων εδάφους.

Το μερικό εμπάργκο ειδήσεων της Ουκρανίας σχετικά με την επιχείρηση σημαίνει ότι υπάρχει κίνδυνος υπερβολικής εικασιών για τις επιχειρήσεις. Ωστόσο, ορισμένες από τις εκτιμήσεις που τόνιζαν προηγουμένως την υπεροχή της άμυνας, τη διαφάνεια του πεδίου μάχης και τη μεγάλη δυσκολία ελιγμών εδάφους μπορεί να χρειαστεί τουλάχιστον να βαθμονομηθούν εκ νέου.

Υψηλά ρίσκα, υψηλοί κίνδυνοι

Είναι ακόμη νωρίς σε αυτή τη νέα φάση των μαχών. Η Ουκρανία φαίνεται να έχει επιτύχει στρατηγικό, επιχειρησιακό και τακτικό αιφνιδιασμό. Είναι πιθανό ότι, όπως και με την αιφνιδιαστική επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ τον Οκτώβριο του 2023, αυτό επιτράπηκε από ένα πολύ υψηλό επίπεδο επιχειρησιακής ασφάλειας, πιθανώς συμπεριλαμβανομένης της σιωπής ραδιοφώνου, ηλεκτρονικών και κινητών τηλεφώνων, καθώς και διασποράς fake news. Φαίνεται επίσης ότι υπήρχε έλλειψη ρωσικών πληροφοριών, παρακολούθησης και αναγνώρισης. Η Ουκρανία έχει διατηρήσει υψηλό επίπεδο ελέγχου των μέσων ενημέρωσης και η πρόσβαση των διεθνών δημοσιογράφων φαίνεται να περιορίζεται σε κυβερνητικές δηλώσεις και συνεντεύξεις με στρατεύματα που αναχωρούν. Υπάρχουν πολλά για την επίθεση που παραμένουν αβέβαια.

Ακόμα κι έτσι, υπάρχουν ενδείξεις ότι οι αραιά τοποθετημένες άμυνες των ρωσικών συνόρων κατακλύζονταν γρήγορα και, σε ορισμένες περιπτώσεις, παρακάμπτονταν από ουκρανικά τάγματα και ταξιαρχίες, πολλοί που κινούνταν με θωρακισμένα οχήματα μάχης Marder και Stryker. Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι η Ουκρανία συγκέντρωσε μονάδες ηλεκτρονικού πολέμου για να εμποδίσει τις ρωσικές επικοινωνίες και ανέπτυξε μονάδες αεράμυνας για να προστατεύσει τις επίγειες δυνάμεις της. Αλλά όλα αυτά εγκυμονούν σημαντικό κίνδυνο, ιδιαίτερα εάν μια προσπάθεια υπερβολικής επέκτασης των ρωσικών δυνάμεων έχει ως αποτέλεσμα την υπερβολική επέκταση των μικρότερων ουκρανικών δυνάμεων.

Ταυτόχρονα, η επιτυχία της ουκρανικής επίθεσης έχει στρατηγικές επιπτώσεις για τη Ρωσία. Μέχρι στιγμής φέτος, το Κρεμλίνο έχει επιμείνει με αιχμηρές επιθέσεις φθοράς στην ανατολική Ουκρανία που επέτρεψαν στη Ρωσία να αποκτήσει έδαφος πολύ αργά, αλλά με πολύ υψηλό επίπεδο απωλειών σε προσωπικό και εξοπλισμό. Αυτό συνδυάστηκε με έντονες επιθέσεις από πυραύλους και UAV μονόδρομης επίθεσης σε ουκρανικές πολιτικές και στρατιωτικές υποδομές, συμπεριλαμβανομένης της ηλεκτρικής ενέργειας και της αμυντικής βιομηχανίας. Η Ρωσία εκμεταλλεύτηκε την προσωρινή αναστολή των παραδόσεων όπλων από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Όλα αυτά φαινόταν να έχουν ως στόχο να ξεπεράσουν τις αντοχές τόσο της Ουκρανίας όσο και των εξωτερικών υποστηρικτών της.

Από την επίθεση του Αυγούστου, η επίθεση της Ρωσίας στην ανατολική Ουκρανία φαίνεται πως συνεχίζεται αμείωτη. Εάν η Ρωσία αναδιατάσσει στρατεύματα από εκεί στην περιφέρεια Κουρσκ, το έχει κρατήσει κρυφό τουλάχιστον από την κοινή θέα. Και δεν υπάρχουν δημόσια στοιχεία για την ανάπτυξη οποιουδήποτε συνεκτικού ρωσικού στρατηγικού εφεδρικού σχηματισμού καλά εξοπλισμένων και καλά εκπαιδευμένων στρατευμάτων. Αντίθετα, οι προσπάθειες της Μόσχας να αντιμετωπίσει τη νέα ουκρανική επίθεση φαίνεται να περιορίζονται στην αποστολή μονάδων από όλη τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένου ενός ποσοστού πολιτοφυλακής και παράτυπων δυνάμεων. Πολλοί από αυτούς φαίνεται να έχουν υψηλό ποσοστό στρατευσίμων – στρατιωτικών τους οποίους ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είχε προηγουμένως αποκλείσει από τις μάχες στην Ουκρανία. Οι απώλειες στρατευσίμων θα αυξήσουν την εσωτερική πίεση στον Πούτιν.

Επί του παρόντος, το αναφερόμενο επίπεδο ρωσικών δυνάμεων που συγκεντρώνονται στην περιφέρεια Κουρσκ φαίνεται ανεπαρκές για μια επιτυχημένη αντεπίθεση. Η Ουκρανία μπορεί να αντιμετωπίσει αυτές τις μονάδες που πλησιάζουν. Θα μπορούσε να μειώσει περαιτέρω τη δύναμη του εχθρού διαταράσσοντας την κίνηση και τις αμυντικές προετοιμασίες, προκαλώντας απώλειες και συλλαμβάνοντας αιχμαλώτους.

Η Ρωσία μπορεί να σχεδιάσει να ολοκληρώσει την τρέχουσα επίθεσή της στην ανατολική Ουκρανία προτού συγκεντρώσει μια ισχυρή δύναμη επαρκή για να πραγματοποιήσει μια αποφασιστική αντεπίθεση στην ουκρανική επίθεση. Αυτό μπορεί να πετύχει. Οι στρατιωτικοί στόχοι της Ουκρανίας για την επίθεση παραμένουν σε μεγάλο βαθμό άγνωστοι. Αλλά ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι μίλησε για τη δημιουργία μιας “ζώνης προστασίας”, ίσως ως διαπραγματευτικό στοιχείο. Και αν η Ουκρανία εμβαθύνει και σχεδιάσει μια αμυντική μάχη, η ρωσική τριβή σε μια αντεπίθεση μπορεί να είναι υψηλή. Η Ρωσία θα χρειαστεί πιθανώς να συγκεντρώσει μια χερσαία δύναμη μεγέθους σώματος τριών ισχυρών μεραρχιών για να το πετύχει αυτό. Θα πρέπει επίσης να αξιολογήσει και να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο η αναδιάταξη σημαντικών δυνάμεων από την ανατολική Ουκρανία να δημιουργήσει ευκαιρίες στο Κίεβο να ανακτήσει εκεί την πρωτοβουλία. Το διακύβευμα για το Κίεβο είναι σίγουρα μεγάλο, αλλά το Κρεμλίνο βρίσκεται εμπρός σε ένα δίλημμα.

Διαβάστε το άρθρο στην αρχική του δημοσίευση εδώ.  

Απόδοση-Επιμέλεια: Νικόλας Σαπουντζόγλου

Αναδημοσίευση από το capital.gr