γράφει ο   Γιώργος Καλλινίκου   

Τα χρόνια πέρασαν. Οι ταγοί διαδέχτηκαν ο ένας τον άλλον. Η κατάσταση όμως δεν άλλαξε. Η μικρή αλλά λατρεμένη πατρίδα παραμένει χωρισμένη στα δυο. Πώς να εορτασθεί η ανεξαρτησία; Όσο εφαρμόζεται μόνο στη μισή πατρίδα… Ακόμη και το ελεύθερο κομμάτι, φροντίζουν τιποτένιοι ηγετίσκοι και πολιτικάντηδες της κακιάς ώρας να συνεχίζει την αδιάκοπη πορεία προς τον όλεθρο. Το «Νησί πικρό, νησί γλυκό, νησί τυραγνισμένο» του Ρίτσου αντανακλάται στα χέρια ευτελών. Λαμόγια, μιζαδόροι, εξουσιομανείς, άπληστοι, διαπλεκόμενοι, διεφθαρμένοι, απατεώνες… Αυτό κατάντησε το σύγχρονο «όνειρο» πολλών, στα χέρια των οποίων, δυστυχώς, βρίσκονται οι τύχες της ταλαίπωρης Κυπριακής Δημοκρατίας. Κυνηγοί του παράνομου πλούτου. Την ξεφτίλισαν, την πλήγωσαν, την διέσυραν…

Σήμερα, 1η Οκτωβρίου, βιώνουμε τη συνέχιση του ολέθρου. 62 χρόνια μιας κολοβής ανεξαρτησίας. 62 χρόνια διχόνοιας. 62 χρόνια θλιβερής πορείας. 62 χρόνια δολοφονίας αρχών, αξιών και ιδανικών. Σε 62 χρόνια μίκρυναν όλα. Μίκρυνε η πατρίδα, μίκρυναν οι πολιτικοί, μίκρυναν οι αξίες, μίκρυναν οι ιδέες, μίκρυναν τα όνειρα, μίκρυναν οι ελπίδες…

Συνένοχος, όμως, και ο λαός. Συνένοχοι και οι πολίτες. Για την πολύχρονη παθητική ανοχή την οποία επιδεικνύουν. Παρακολουθούν το κυπριακό καράβι να ακολουθεί πορεία ολοταχώς προς τα βράχια. Και δεν αντιδρούν. Δεν προσπαθούν να αλλάξουν την πορεία.

Συνένοχοι, όμως, και πολλοί από αυτούς που υπηρετούν την πατρίδα στο δημόσιο. Αντί για υπηρεσία ευθύνης και χρέους απέναντι στο κράτος, αντιμετωπίζουν την εξασφάλιση θέσεων ως βόλεμα. Αράζουν στο βάλτο της ευθυνοφοβίας, της υποτυπώδους απόδοσης και της εγκληματικής αμέλειας. Έτσι πλήττεται το κράτος και εκ των έσω. Έτσι υπονομεύεται η ανάπτυξη και η ευημερία του. Που θα μπορούσαν να ήσαν ισχυρά όπλα στον αγώνα υπεράσπισης της Κ.Δ. Όσο πιο ισχυρή εμφανίζεται διεθνώς η Κ.Δ. τόσο πιο δύσκολη είναι η προσπάθεια εκείνων που εποφθαλμιούν την υπονόμευσή της.

Αμέτρητα τα παραδείγματα. Όπως πολλές φορές η στήλη επισήμανε, το κράτος είναι διάσπαρτο από δεκάδες μικρά και μεγάλα «Μαρί». Η έκρηξη σε κάποιο από αυτά είναι θέμα χρόνου. Θα επισημάνουμε το πιο πρόσφατο παράδειγμα. Κλασσικότατο της γενικότερης ευθυνοφοβίας και ανικανότητας, που χαρακτηρίζει πρωτοκλασάτους στο δημόσιο. Εξαιτίας των οποίων το κράτος συνεχίζει να βουλιάζει…

Πριν από μερικούς μήνες, αποκαλύφθηκε ένα μεγάλο οικολογικό έγκλημα στην Αλυκή Ακρωτηρίου, έναν από τους σημαντικότερους υδροβιότοπους της ανατολικής Μεσογείου. Η μανία με τις μεγάλες αναπτύξεις κατά ανεξέλεγκτο τρόπο έχει προκαλέσει φοβερή ζημιά. Η Αλυκή αντί να αποξηρανθεί το καλοκαίρι και να στραγγίσει από το αλμυρό νερό, καλύπτεται από μεγάλο όγκο γλυκού νερού, το οποίο κατέληξε εκεί από τις μεγάλες αναπτύξεις που κατασκευάζονται στην περιοχή του καζίνο. Μάλιστα, όπως αναφέρουν ειδικοί, το πρόβλημα όχι μόνο εκτιμάται ότι θα συνεχίσει αλλά και θα διογκωθεί περισσότερο εξαιτίας της συνεχιζόμενης κατασκευής αναπτύξεων στην περιοχή. Ως εκ τούτου, το υδάτινο νερό θα συνεχίσει να καταλήγει στην Αλυκή, απειλώντας έως και τον πλήρη αφανισμό της.

Όσο σοκαριστική είναι η θλιβερή είδηση, άλλο τόσο σοκαριστική είναι και η συνειδητοποίηση ότι το έγκλημα αυτό είχε προβλεφθεί, ο κίνδυνος είχε δημοσιοποιηθεί αλλά οι αρμόδιοι επαναπαύτηκαν στις προειδοποιήσεις. Ουδέν μέτρο ελήφθη. Ακόμη χειρότερη είναι η συνέχεια. Τρεις μήνες μετά την αποκάλυψη, δεήθηκαν να συγκαλέσουν σύσκεψη όλων των αρμοδίων υπηρεσιών για να αποφασιστεί ο τρόπος αντιμετώπισης της καταστροφής. Στη σύσκεψη της περασμένης Τετάρτης συμμετείχαν υπό τον υπουργό Μεταφορών, περισσότερες από δέκα υπηρεσίες της Κ.Δ. και των Βάσεων.

Τόσοι σοφοί γύρω από ένα τραπέζι, μια λύση δεν θα βρισκόταν βρε αδελφέ; Και όμως… Η εξέλιξη ήταν εξωφρενική. Ούτε και σε κάποιο τριτοκοσμικό κράτος δεν θα συνέβαινε. Καθίστε αγαπητοί αναγνώστες και συγκρατηθείτε. Δεν συμφώνησαν ποια από τις δέκα υπηρεσίες είναι αρμόδια να αναλάβει τη μελέτη και την επίβλεψη επίλυσης των προβλημάτων που επέφεραν την οικολογική καταστροφή! Και θα πράξουν τι; Θα ζητήσει ο Καρούσος γνωμάτευση (ναι, καλά διαβάζετε) από τον Γενικό Εισαγγελέα για το ποιος είναι ο αρμόδιος!

Αν έχετε αποφύγει το εγκεφαλικό, αναλογιστείτε το μέγεθος της ανευθυνότητας. Εύκολα θα καταλήξετε στο συμπέρασμα γιατί η Κ.Δ. πνίγεται ολοένα και περισσότερο. Όσοι θα πάμε σήμερα στην παρέλαση, όταν θα αντικρύσουμε την κυπριακή σημαία, μπορούμε να αφήσουμε τα δάκρυα να τρέξουν. Θα είναι το δίκαιο αποτέλεσμα της αυτοκριτικής, για την ανοχή μας σε ηγετίσκους και για την παθητικότητά μας στην εκ των έσω υπονόμευση του κύρους της Κυπριακής Δημοκρατίας.

ΠΗΓΗ: Φιλελεύθερος