Με την έλευση της κρίσης, παραδοσιακά ισχυρά κόμματα κατέρρευσαν, νέα δημιουργήθηκαν και σοβαρές ανακατατάξεις επήλθαν εντός άλλων. Τα μνημόνια υποκατέστησαν τις εθνικές αποφάσεις και οι εθνικές πολιτικές υποκαταστάθηκαν από τα μέτρα και τις δράσεις που περιλαμβάνονταν σ’ αυτά. Στα τρία μνημόνια «συνεργασίας» περιλήφθηκαν πολλές προτάσεις εκσυγχρονισμού των κοινωνικών υποσυστημάτων και των δημόσιων πολιτικών (δημοσιονομική διαχείριση, εισοδηματική πολιτική, υγεία, πρόνοια, κοινωνική ασφάλιση, δημόσιες συμβάσεις κλπ). Άλλες εξ αυτών εφαρμόστηκαν, άλλες εγκαταλείφθηκαν και άλλες παραπέμφθηκαν στις καλένδες. Άλλες παρήγαγαν σημειακά και χρονικά οριοθετημένα αποτελέσματα, άλλες δεν μπόρεσαν να έχουν εκροές επειδή ήταν λάθος σχεδιασμένες και άλλες υπονομεύθηκαν από τις ελληνικές κυβερνήσεις, επειδή τα αποτελέσματά τους έπλητταν εδραιωμένα πελατειακά δίκτυα και συμφέροντα.

για τη συνέχεια AthensVoice