Γιώργος Κοντογιώργης: Αυτό είναι το πρόβλημα της πατρίδας μας. Το πολιτικό προσωπικό αποτελεί ξένο σώμα. Ολοταχώς προς την καταβαράθρωση! Ολική καταστροφή του πολιτικού συστήματος

Ο Γιώργος Κοντογιώργης Ομότιμος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και πολυγραφότατος διανοητής, ακτινογραφεί στις 14 Ιουνίου 2024 με την οπτική του τις πολλαπλές αναγνώσεις των αποτελεσμάτων στις Ευρωεκλογές για την Ε.Ε. και τις ηγεσίες της, τις ηγεσίες των πρωταγωνιστών κρατών-μελών αλλά και την πολιτική και κοινωνική προέκταση της εκλογικής συμπεριφοράς του ελληνικού εκλογικού σώματος και τον ουσιαστικό αντίκτυπο στο πολιτικό σύστημα της χώρας. Όπως σημειώνει το ευρωιερατείο αλλά και οι ηγέτες των κρατών μελών της Ε.Ε. έχουν υποστεί ένα σοκ από την εκλογική συμπεριφορά εκατομμυρίων ευρωπαίων πολιτών, έχοντας ουσιαστικά για πρώτη φορά ηττηθεί και απονομιμοποιηθεί η αντίληψη της αφ υψηλού περιφρόνησης των κοινωνιών. Το γεγονός πως ότι έκρυβαν από τις κοινωνίες σε αγαστή σύμπνοια με την διεθνή των αγορών στα γεωπολιτικά, οικονομικά και στρατηγικά παιχνίδια τους, ήρθε στην επιφάνεια και αποδοκιμάστηκε ηχηρά, δεν σημαίνει και αλλαγή στην πλεύση τους. Στην Ελλάδα, όπως λέει καταδείχτηκε και με την αποχή και με την καταψήφιση του συγκεκριμένου πολιτικού συστήματος που συγκροτεί , όπως λέει, μία εκφυλισμένη εκλόγιμη μοναρχία, τα όρια πλέον του συγκεκριμένου συστήματος . Το θέμα δεν είναι μόνο η κρίση και παρακμή του πολιτικού συστήματος, το οποίο με αλλαγές κυβερνητικών σχημάτων ή πολιτικών ηγεσιών ή άθροισμα εκλογικών δυνάμεων , δεν μπορεί να υπερβεί την παρακμή του πλέον, αλλά κατά τον ίδιο πλέον υπάρχει και πολιτειακό ζήτημα.

Ο κ. Κοντογιώργης προχωρά και σε σοβαρές επισημάνσεις για τα εθνικά θέματα, σημειώνοντας εμφατικά, πως 50 χρόνια από την τραγωδία-προδοσία της Κύπρου , με την Τουρκική εισβολή και κατοχή, αλλά και 50 χρόνια από την μεταπολίτευση στην Ελλάδα που “πάτησε” πάνω στη τραγωδία της Κύπρου, η Κύπρος κινδυνεύει με πλήρη τουρκοποίηση της και η Ελλάδα με “Ιμιοποίηση” , χωρίς στρατηγική και κουλτούρα ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή , έναντι μιας απροκάλυπτα αναθεωρητικής Τουρκίας με στρατηγική βάθους όμως και διακομματική συμφωνία σε αυτό.