Ενεργές και υπαρκτές οι διεκδικήσεις

Με πρωτοβουλία του πρέσβη ε.τ. κ. Λεωνίδα Χρυσανθόπουλου, που είναι ένας εκ των 15 προσωπικοτήτων που υπέγραψαν τη Διακήρυξη της “Επιτροπής για την Εθνική Κυριαρχία και την Κύπρο”, έγινε έκκληση για συγκέντρωση πολιτών στις πρεσβείες της Γερμανίας στην Αθήνα και την Ουάσιγκτον και στο Γενικό Προξενείο της Γερμανίας στην Οττάβα.

Η έκκληση αφορούσε συγκέντρωση τις 12:00 το μεσημέρι της 6ης Απριλίου, επέτειο της γερμανικής εισβολής στην Ελλάδα, το 1941.

Στην Αθήνα συγκεντρώθηκαν περίπου 120 άτομα, ανάμεσα στους οποίους οι πρέσβεις ε.τ. κ.κ. Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος, Γεώργιο Αϊφαντής και Κωνσταντίνος Τσαμαδός και η πρώην Πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας κα Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη.

Στην Ουάσιγκτον συγκενρώθηκε αριθμός ομογενών, ενώ αναμένονται στοιχεία για την συγκέντρωση στο Τορόντο.

Η συγκέντρωση είχε έναν και μοναδικό σκοπό: Οι πολίτες της Ελλάδας δεν δέχονται καμία παραγραφή, οι επανορθώσεις και το αναγκαστικό δάνειο που πήρε η Γερμανία από την Ελλάδα, είναι ενεργές και απαιτητές.

Ακολουθεί το Υπόμνημα που επιδόθηκε στον Γερμανό πρέσβη στην Αθήνα, την Ουάσιγκτον και την Οττάβα:

                 YΠΟΜΝΗΜΑ

              ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΕΣΒΗ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ κ. Αντρέα Κιντλ

Στις 6 Απριλίου του 1941 η Γερμανία εισέβαλε στην Ελλάδα. Η Κατοχή κράτησε μέχρι τον Οκτώβριο του 1944 και είχε τα εξής αποτελέσματα για τη χώρα μας και το λαό της:

• Με την επίσχεση και την κατάσχεση τροφίμων 300.000 Έλληνες πέθαναν από την πείνα τον χειμώνα του 1941-1042 ενώ ακολούθησαν μέχρι το τέλος της Κατοχής κι άλλοι 000 θάνατοι επίσης από πείνα, ασθένειες, σφαγές κι εκτελέσεις. Ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε κατά 13,5%.
• Οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις κατέστρεψαν 1770 πόλεις και χωριά με 131 ολοκαυτώματα. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά τα παρακάτω έξι ολοκαυτώματα:

1. Το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων (13 Δεκεμβρίου 1943). Οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις εκτέλεσαν 1460 αμάχους (άντρες μεταξύ 12-90 ετών) και κατεδάφισαν την πόλη.
2. Το ολοκαύτωμα του Διστόμου (10 Ιουνίου 1944). Οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις έσφαξαν 117 γυναίκες, 111 άντρες και 53 παιδιά. Μαρτυρία του Σουηδού καθηγητή Sture Linner, που συμμετείχε σε αντιπροσωπεία του Ερυθρού Σταυρού και που μπήκε στο Δίστομο στις 14 Ιουνίου, αναφέρει: «Μπήκα σε ένα φλεγόμενο χωριό, άδειο από ζωή, ολοσχερώς κατεστραμμένο… Πτώματα με κομμένα τα γεννητικά τους όργανα και βαλμένα στο στόμα τους. Γυναίκες με κομμένο το στήθος τους και θρυμματισμένα τα γεννητικά τους όργανα…»
3. Το ολοκαύτωμα της Βιάννου (14-16 Σεπτεμβρίου 1943). Οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις σκότωσαν 461 κατοίκους, έκαψαν 10 χωριά και ανατίναξαν 980 σπίτια.
4. Το ολοκαύτωμα του Κομμένου (16 Αυγούστου 1943). Οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις κατέσφαξαν 317 κατοίκους (ανάμεσά τους 97 βρέφη και παιδιά και 119 γυναίκες).
5. Το ολοκαύτωμα της Κανδάνου (3 Ιουνίου 1941). Οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις εκτέλεσαν 300 άντρες και ισοπέδωσαν το χωριό.
6. Το ολοκαύτωμα των Ανωγείων (Αύγουστος 1944). Οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις ανατίναξαν 940 σπίτια και έσφαξαν 24 ηλικιωμένους κι αναπήρους. Η καταστροφή διήρκεσε 22 μερόνυχτα.

Α. Από τις παραπάνω φρικαλεότητες προκύπτει η πρώτη γερμανική οφειλή προς την Ελλάδα. Πρόκειται για τις αποζημιώσεις για τα θύματα εγκλημάτων πολέμου και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας που επιδικάστηκαν στη Διάσκεψη των Παρισίων του 1946. Η ελληνική Διακομματική Κοινοβουλευτική Επιτροπή υπολόγισε το 2016 ότι το χρέος γι’ αυτές τις αποζημιώσεις ανέρχεται σε 107 δις ευρώ χωρίς τους τόκους. Με ένα επιτόκιο 3% το ποσόν φτάνει σήμερα το 1 τρις ευρώ. Στον υπολογισμό έχουν ληφθεί υπόψιν  τα 115 εκατ. μάρκα που έχει καταβάλει η Γερμανία σε ορισμένες κατηγορίες θυμάτων.

Β. Η δεύτερη γερμανική οφειλή προς την Ελλάδα είναι οι αποζημιώσεις για την καταστροφή των υποδομών της χώρας από τις γερμανικές ένοπλες δυνάμεις. Ειδικότερα, καταστράφηκαν, μεταξύ άλλων, το οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο, τα λιμάνια, η πολιτική αεροπορία, η διώρυγα της Κορίνθου, το 74% των φορτηγών και το 95% των επιβατικών πλοίων. Η Συνδιάσκεψη των Παρισίων του 1946 αποφάσισε επανορθώσεις για την καταστροφή υποδομών στην Ελλάδα ύψους 6,7 δις δολαρίων σε τιμές του 1938 ποσόν το οποίο ανέρχεται με τους τόκους σε 595 δις ευρώ. Η Γερμανία έχει καταβάλει στη χώρα μας μόνο 20 εκατ. δολάρια.

Γ. Η τρίτη γερμανική οφειλή είναι η αποπληρωμή των κατοχικών δανείων βάσει συμβατικής διακρατικής συμφωνίας. Το συνολικό ποσόν αποτιμάται, ανάλογα με την τιμαριθμική προσαρμογή, από 100 μέχρι 506 δις ευρώ.

Δ. Η τέταρτη γερμανική οφειλή είναι η επιστροφή στην Ελλάδα των λεηλατημένων πολιτιστικών αγαθών. Το 1946 παραδόθηκε στη γερμανική κυβέρνηση από την ελληνική κατάλογος με 8.500 αρχαιολογικούς θησαυρούς και 460 πίνακες που εκλάπησαν από τις γερμανικές ένοπλες δυνάμεις όταν λεηλάτησαν 87 αρχαιολογικούς χώρους. Τα αντικείμενα αυτά όχι μόνο δεν επιστράφηκαν ποτέ, αλλά, αντιθέτως, εμφανίζονται προκλητικά σε γερμανικά μουσεία και ιδιωτικές συλλογές. Πρέπει ανυπερθέτως να επιστραφούν.

Κύριε Πρέσβη,

Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για τη συνεχιζόμενη άρνηση της Γερμανίας να εκπληρώσει το χρέος της προς την Ελλάδα. Επικαλεστήκατε ακόμα και τη Συνθήκη 2+4 περί ένωσης των δύο Γερμανιών (Μόσχα 1990) υποστηρίζοντας ότι η Συνθήκη αυτή έχει διευθετήσει τα ζητήματα των αποζημιώσεων συνολικά. Όμως η Επιστημονική Επιτροπή της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας, σε έκθεσή της που δημοσιεύτηκε το 2019 παραδέχεται ότι η Ελλάδα ποτέ δεν παραιτήθηκε από τα απαιτήσεις της προς τη Γερμανία. Για τη Συνθήκη 2+4 μάλιστα αναφέρει ότι «Οι επανορθώσεις δεν αναφέρονται στο κείμενο της Συνθήκης. Η Ελλάδα, ως τρίτη χώρα που δεν συμμετείχε στη διαμόρφωση της Συνθήκης, θα έπρεπε να είχε συμφωνήσει ρητά ως προς τις ανεπιθύμητες επιπτώσεις που την αφορούσαν».

Οι συγκεντρωμένοι σήμερα μπροστά στη γερμανική Πρεσβεία ζητάμε να καταβάλει η Γερμανία στην Ελλάδα όσα της οφείλει από την περίοδο της Κατοχής και να επιστρέψει τους κλαπέντες πολιτιστικούς θησαυρούς. Διαφορετικά η Γερμανία δεν θα διαθέτει πλέον το ηθικό κύρος να εγείρει ανάλογα θέματα κατά κρατών που ενδεχομένως διαπράττουν παρόμοια εγκλήματα. Η πληρωμή των γερμανικών αποζημιώσεων προς τη χώρα μας θα μπορούσε να καταστεί μέσον διαφύλαξης της ειρήνης καθώς οι μελλοντικές γενιές θα συνειδητοποιήσουν ότι όποιος παραβιάζει το δίκαιο καλείται να επανορθώνει και να αποζημιώνει για τα δεινά που προκαλεί. Αυτή  είναι και η σκέψη του Ομήρου στην Ιλιάδα πριν από τρεις χιλιάδες χρόνια (Ραψωδία Γ, στίχοι 455-461).

ΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ       ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024