Κανένας πρωθυπουργός δεν θα προκαλούσε στον εαυτό του τέτοιο χαμό οικειοθελώς και άνευ λόγου

Γράφει ο Απόστολος Αποστολόπουλος

Δεν χρειάζονται απόρρητες πληροφορίες για να καταλάβουμε ότι οι πιέσεις για να περάσουν τώρα αμέσως οι Νόμοι για τους ομοφυλόφιλους είναι αφόρητες. Κανένας πρωθυπουργός ούτε ο Μητσοτάκης ούτε κάποιος άλλος εντελώς ηλίθιος θα προκαλούσε στον εαυτό του τέτοιο χαμό οικειοθελώς και άνευ λόγου.

Οι ομοφυλόφιλοι δεν διαθέτουν τέτοια ισχύ αν και το «κίνημά τους» έχει εμφανή στήριξη στη Δύση. Και μόνο σ’ αυτήν. Είναι δείγμα της παρακμής της. Όχι φυσικά επειδή η ομοφυλοφιλία είναι ψυχιατρική νόσος, όπως δήλωσε κάποιος μητροπολίτης. Αλλά επειδή η ομοφυλοφιλία είναι μειοψηφία που οι όποιοι υποστηρικτές της θέλουν να την επιβάλουν με το ζόρι. Ούτε αυτοί θέλουν να μας κυβερνούν ψυχασθενείς. Θέλουν να εξασθενήσουν την ενότητα των κοινωνιών απέναντι στις ελίτ, (εξωγενής αιτία) θέλουν πιο ανεκτικές κοινωνίες στον εκφυλισμό των δικών τους ελίτ (εσωτερικές αιτίες). Η ομοφυλοφιλία, γνωστή από την αρχαιότητα, από την Ελλάδα ως την Κίνα, ήταν προσωπική υπόθεση. Τώρα έχει γίνει υπόθεση μαζική οπότε, μοιραία, έγινε πολιτικό ζήτημα, με αφανή ηγεσία, παραπλανητικούς στόχους και σκοπούς.

Έχει γίνει όπλο για τη διάλυση των (δυτικών) κοινωνιών και της δικής μας. Πρόκειται για μία συνέπεια του ανταγωνισμού με τις Κίνα-Ρωσία και το ναυάγιο της δυτικότροπης Παγκοσμιοποίησης στις ακτές της Σαγκάης, πόλη-σύμβολο του νέου καπιταλισμού στην «κομμουνιστική» Κίνα.

Οι δυτικές ελίτ βλέπουν ότι «το τέρας», δηλαδή η μαζική, δυτική κοινωνία, δεν μπορεί να ελεγχθεί με τα «συνήθη» μέσα «επιβολής και εκμετάλλευσης». Το τελευταίο όπλο κατά του εσωτερικού εχθρού είναι να ευνουχίσουν κυριολεκτικά «το τέρας», τις (δυτικές) κοινωνίες. Είναι η εξουθένωση της σεξουαλικής ταυτότητας και συνοχής. Η ομοφυλοφιλία πιθανόν θα εγκατασταθεί επισήμως στη Δύση αφού οι αντιστάσεις είναι υπαρκτές αλλά περιορισμένες. Αλλά τελικά θα αποτύχει γιατί προωθούν μια κοινωνία στείρα. Μη ανανεώσιμη με φυσικό τρόπο.

Οι Δυτικοί δεν βρίσκουν τρόπο να ηρεμήσουν, έχουν ήδη αρχίσει να ξαναμιλάνε για τον Τρίτο Πόλεμο με επιχείρημα ότι η Ρωσία είναι επικίνδυνη. Μπορεί να είναι, μπορεί όχι. Είναι εντελώς απίθανο, όμως, να ακολουθήσει με το όπλο στο χέρι ο κόσμος με το επιχείρημα ότι είναι καλύτερα να ερωτευτείς τον γείτονα παρά τη γειτόνισσα. Με λόγια απλά: Ο σοβιετικός κομμουνισμός αποδείχθηκε ασθενής αντίπαλος. Η Κίνα δεν πέφτει στην παγίδα να συγκρουστεί με τη Ρωσία ούτε να επιτεθεί στην Ταϊβάν. Απομένει ο πειθαναγκασμός του κόσμου στη Δύση.

Ο Τσίπρας

Κάποιοι προσδοκούν, λέει, στον Τσίπρα, και εργάζονται για μια θριαμβευτική «επάνοδό του στα Ιεροσόλυμα» και τον κρατάνε φιμωμένο και αμέτοχο(;) από τα αμαρτωλά δρώμενα ώστε εμφανιστεί ως σωτήρας! Άραγε συνυπολογίζουν ως τελική πράξη τη σταύρωση; Οι ίδιες πηγές προσθέτουν ότι ο Μητσοτάκης θα τον απολυμάνει και από το άγος επικυρώνοντας αυτός την συμφωνία των Πρεσπών. Ο πρωθυπουργός γίνεται έτσι ο αποδιοπομπαίος τράγος και ο Τσίπρας ο ξεπλυμένος.

Στον Δυτικό Κόσμο λειτουργεί με καλπάζουσα επιτυχία, πάνω από κυβερνήσεις και Κράτη, ένα Κέντρο αποφάσεων με στρατηγικό στόχο να αλλάξει την ανθρώπινη φύση για να διασώσει την Εξουσία του. Το δημόσιο τμήμα αυτού του Κέντρου είναι ως φαίνεται το Νταβός ως «Υπηρεσία Δημοσίων Σχέσεων».

Η Οικογένεια

Η Οικογένεια, λέγαμε, είναι ο σκληρός πυρήνας αντίστασης και ύστατος υπερασπιστής της συνοχής της χώρας. Το θέμα είναι ότι κανείς δεν την υπερασπίστηκε με το ελάχιστο σθένος. Ο Βορίδης για παράδειγμα υιοθέτησε την απάντηση των σεμνών κορασίδων στα λευκώματα παλαιάς εποχής: «η σιωπή μου προς απάντησίν σας». Θα βγει αύριο να κάνει τον αρχηγό; Οι αντιπολιτεύσεις φυτοζωούν, η κυβέρνηση παραπατάει. Εδώ είμαστε.