Ο Τουρκοκύπριος αθλητικογράφος Γκιουρέν Τιλκί πριν από τέσσερα χρόνια είχε κάνει μια ανάρτηση στο Twitter για τον ποδοσφαιρικό αγώνα Γαλατασαράι – Φενερμπαχτσέ γράφοντας ότι «αυτό το τελευταίο γκολ για τον Ταγίπ Ερντογάν…».

Προχτές, πήγε στην Κωνσταντινούπολη με αποστολή της «ένωσης Τουρκοκύπριων αθλητικογράφων» για να συμμετάσχει σε σεμινάριο, και στο αεροδρόμιο συνελήφθη εξαιτίας, λέει, καταδίκης που εκκρεμούσε εναντίον του για προσβολή του Τούρκου Προέδρου. Του έγραψε του ισλαμοφασίστα για τελευταίο γκολ και τον δίκασε για προσβολή! (Εμείς, με όσα γράφουμε, πόσα ισόβια θα τρώγαμε;)

Χτες, δημοσιοποιήθηκε στα κατεχόμενα ότι η εφημερίδα «Αβρούπα» και οι αρθρογράφοι της Σενέρ Λεβέντ, Μεχμέτ Λεβέντ και Αλί Οσμάν Ταμπάκ, θα παραπεμφθούν σε «κακουργιοδικείο» στα κατεχόμενα για υπόθεση που εκκρεμεί εναντίον τους. Η υπόθεση εναντίον τους είναι η αναδημοσίευση από την τουρκική εφημερίδα «Γενί Τσαγ» άρθρου του Μουράτ Αγιράλ με τίτλο «Τί γίνεται στην τδβκ;».

Αυτά. Και δεν θα χρειαζόταν να γράψω κάτι άλλο, αν δεν άκουγα προχτές τον Στέφανο Στεφάνου να δηλώνει μετά τη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου ότι «οι Τουρκοκύπριοι αποτελούν τους φυσικούς μας συμμάχους στην προσπάθεια για να λύσουμε το Κυπριακό, να τερματιστεί η τουρκική κατοχή και να επανενωθεί ο τόπος και ο λαός» και γι΄ αυτό «είναι πάρα πολύ σημαντικό να ενισχύσουμε ή να δημιουργήσουμε καλύτερα ένα κλίμα εμπιστοσύνης».

Λοιπόν, φτάσαμε εδώ που φτάσαμε κι ακόμα νομίζουμε ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την τουρκική βουλιμία, την ένοπλη, απειλητική και επικίνδυνη επιθετικότητα με ουτοπίες. Θα ήταν πάρα πολύ σπουδαίο, θα είχαμε πάρα πολλές ελπίδες, αν πράγματι οι Τουρκοκύπριοι ήταν φυσικοί σύμμαχοί μας. Δυστυχώς δεν είναι. Και, δυστυχώς, επιλέγουν να μην έχουν καμιά σχέση ούτε με τη δημοκρατία, ούτε με τις ευρωπαϊκές αξίες. Διότι, ανέχονται να υπόκεινται στη βαρβαρότητα του φασιστικού καθεστώτος της Τουρκίας και των εγκάθετών της, να διώκονται δημοσιογράφοι για δημοσιεύσεις που εμάς, με απόλυτη φυσικότητα, μας φαίνεται  αδιανόητο.

Θα ήταν φυσικοί σύμμαχοι αν αντιδρούσαν όλοι όπως τον Σενέρ Λεβέντ και λίγους άλλους ή, τουλάχιστον, κάποια συμμαχικά κόμματα, σε αυτές τις διώξεις. Θα ήταν φυσικοί σύμμαχοι αν αντιλαμβάνονταν ότι όσα κάνει η Τουρκία στην Κύπρο είναι εναντίον τους και δεν συνέχιζαν να θέλουν λύση χωρίς να ξεκουμπιστεί η Τουρκία από την Κύπρο. Αν δεν ήθελαν (και θέλει η μεγάλη πλειονότητα) τον κατοχικό στρατό και τις τουρκικές εγγυήσεις εσαεί στην Κύπρο.

Διώκονται δημοσιογράφοι διότι δυσαρεστούν τον Ερντογάν και οι Τουρκοκύπριοι θέλουν τον Ερντογάν να πατρονάρει τις ζωές τους. Όχι, δεν είναι φυσικοί σύμμαχοι. Θα γίνουν αν αποφασίσουν να αγωνιστούν για την ελευθερία, για την κυριαρχία, για την Ευρώπη. Θα το αποφασίσουν, μήπως, αν «ενισχύσουμε ή δημιουργήσουμε καλύτερα ένα κλίμα εμπιστοσύνης»; Μακάρι. Να το κάνουμε κι αυτό ακόμα βαθύτερα. Αλλά, ας μην τρέφουμε άλλες ψευδαισθήσεις. Από το 1975, με καθοδήγηση και χρηματοδότηση πρεσβειών και ιδρυμάτων πειραματισμού, πολλοί -κόμματα και πολιτικοί και οργανώσεις- έστρεψαν το βάρος των προσπαθειών μας σε αυτό το λεγόμενο κλίμα εμπιστοσύνης.

Τι πέτυχαν αυτά τα πειράματα; Το αποτέλεσμα είναι πια ορατό και σε όσους φοράνε μόνιμα παρωπίδες. Πέτυχαν την γειτονία και συνεργασία δύο κρατιδίων, την παγίωση ρόλου της κατοχικής Τουρκίας στην πατρίδα μας και τους Τουρκοκύπριους, που δεν αντιλαμβάνονται ότι κι αυτοί είναι όμηροι της Τουρκίας. Ή, κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν γιατί τους αρέσει. Αν δεν τους άρεσε θα αντιδρούσαν. Οι λίγοι που αντιδρούν, πνίγονται στο καθεστώς της κατοχής και διώκονται και θεωρούνται προδότες στην κοινότητά τους.

Αν είναι, λοιπόν, φυσικοί σύμμαχοι οι Τουρκοκύπριοι, είναι για να λύσουμε το Κυπριακό με τις τουρκικές προδιαγραφές. Για να καταδιώκει ο Ερντογάν και Ελληνοκύπριους που τον προσβάλλουν. Αυτό θέλουμε;

ΝΑΙ, με κεφαλαία, να αγωνιστούμε μαζί με τους Τουρκοκύπριους για να απαλλαγεί η Κύπρος από την κατοχή, αλλά όχι για να νομιμοποιήσουμε την κατοχή. Διότι οι Τουρκοκύπριοι αυτό δείχνουν να θέλουν. Και μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο, παραμένουν φυσικοί σύμμαχοι της Τουρκίας, όχι δικοί μας.

Φιλελεύθερος