TOY ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, HELLAS JOURNAL, Αθήνα

Από την περασμένη Κυριακή και μέσα στη βδομάδα που πέρασε, ο υπουργός Εθνικής άμυνας παραχώρησε τρεις συνεντεύξεις. Και στις τρεις, ανάμεσα σε άλλα που αφορούν την μετεξέλιξη των Ενόπλων Δυνάμεων, ο Νίκος Δένδιας ρωτήθηκε για το πολεμικό ναυτικό και το μέλλον του στόλου, το οποίο είναι η αλήθεια ότι βρίσκεται σε τεντωμένο σχοινί.

Από τη μια πλευρά έχουμε το «τσουνάμι» των παραιτήσεων, για τις οποίες δεν τοποθετήθηκε ο κατάλληλος κυματοθραύστης. Από την άλλη πλευρά έχουμε την υπέρ-δεκαετή εγκατάλειψη του στόλου που τον έχει φέρει στα σημερινά επίπεδα.

Και μπορεί το 2020 ο στόλος (πληρώματα & πλοία) να στάθηκε με ιδιαίτερη αξιοπιστία απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις, για μεγάλο χρονικό διάστημα, όμως σ’ ό,τι αφορά τα πλοία ήταν ένα αποτέλεσμα πολύμηνης προετοιμασίας. Όμως όσο τα χρόνια περνούν είναι εύλογο ότι πολλά αλλάζουν, ενώ δεν πρέπει κανείς να ξεχνά ότι πολλά από τα πλοία του στόλου βρίσκονται στην δύση του επιχειρησιακού τους βίου.

Κατά συνέπεια οι αλλαγές στην ηγετική ομάδα όπως και στο πολεμικό ναυτικό, έχουν άμεση σχέση με τις αποφάσεις που αφορούν τα παραπάνω.

Το τελευταίο διάστημα πρέπει να καταγράψουμε και κάτι ακόμα το οποίο αφορά στην επομένη μέρα των προσπαθειών για την διατήρηση της αποτρεπτικής ισχύος της χώρας. Κυβερνητικοί βουλευτές εκτιθέμενοι σε τηλεοπτικές εκπομπές ομιλούν για τεχνολογίες και αλλαγή πλεύσης σε «έξυπνες λύσεις».

Επιπλέον διαπιστώνεται ένα «μασάζ» στην κοινή γνώμη με το οποίο επιχειρείται να επικοινωνηθεί ότι μας παραχωρούνται μέσα υψηλής τεχνολογικής αξίας που μας βγάζουν από το αδιέξοδο πολυδάπανων προγραμμάτων τα οποία αφορούν το ναυτικό. Βαπτίστηκαν ως «φρεγάτες» μάλιστα τα παράκτια περιπολικά LCS.

Σίγουρα τα πλοία παράκτιου πολέμου είναι νέας σχεδίασης τα οποία όμως τουλάχιστον με τα όσα είπαν οι Ναύαρχοι του USNAVY στο Κογκρέσο, δεν είναι ικανά ν’ ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις για τα οποία παραγγέλθηκαν. Επιπλέον το πρόβλημα στο κιβώτιο μετάδοσης είναι το μαύρο σημείο στον σύντομο επιχειρησιακό τους βίο.

Ο υπουργός Εθνικής άμυνας, πέραν του ότι είναι ιδιαίτερα έμπειρος πολιτικός, έδειξε και πολύ προσεκτικός στις διατυπώσεις του. Σίγουρα δεν ξεκαθάρισε την θέση του, αλλά κράτησε αποστάσεις από «αφηγήματα» που εξυπηρετούν ένα επικοινωνιακό παιγνίδι.

Με ρεαλισμό…

Μέσω των συνεντεύξεων αυτών ο υπουργός άφησε το δικό του πρώτο ρεαλιστικό αποτύπωμα, στέλνοντας πιθανά και μηνύματα εκεί που χρειάζεται…

Την περασμένη Κυριακή στην εφημερίδα Καθημερινή ο υπουργός επανέφερε το θέμα εκσυγχρονισμού μικρότερου αριθμού των τεσσάρων φρεγατών ΜΕΚΟ. «Πρέπει να εκσυγχρονιστεί ένας αριθμός από ΜΕΚΟ» , είχε πει ο υπουργός.

Και συνέχισε μιλώντας για αξιόπιστα, πολύ καλά εξοπλισμένα πλοία, αναφέροντας ότι δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει μια άπιαστη οροφή στον στόλο.

«{…}το να έχεις έναν τεράστιο στόλο του οποίου οι δυνατότητες είναι υποπολλαπλάσιες του αριθμού των πλοίων, δεν αποτελεί λύση. {…} Δεν χρειαζόμαστε κατ’ ανάγκην πάρα πολλά πλοία, χρειαζόμαστε όμως, σίγουρα, καλά εξοπλισμένα πλοία.»

Απάντηση σε αυτό ήρθε από τον απερχόμενο Α/ΓΕΝ, Αντιναύαρχο Ιωάννη Δρυμούση, κατά την τελετή παράδοσης- παραλαβής του αρχηγού επιτελείου, στην οποία αναφερθήκαμε μόλις χθες στο ρεπορτάζ μας, αναλύοντας το σχέδιο που κατέθεσε ο ίδιος στον πρωθυπουργό για τα παράκτια περιπολικά LCS.

Αποφασίζουν οι χρήστες…

Στον τηλεοπτικό σταθμό Action 24, ο υπουργός εμφανίστηκε να ξεκαθαρίζει ότι οι αποφάσεις για την ενίσχυση του στόλου δεν ανήκουν στον ίδιον ή σε κάποιον πολιτικό, αλλά λαμβάνονται κατόπιν των εισηγήσεων που κάνουν τα επιτελεία. Και πάντοτε όταν αυτές οι αποφάσεις είναι ενταγμένες στο βασικό δόγμα που έχει διατυπωθεί για την είσοδο των ενόπλων δυνάμεων στον αστερισμό της μετεξέλιξης και της τεχνολογίας.

Ο κος Δένδιας είπε στο Action «Δεν είναι δουλειά μου, δεν είναι ρόλος του Υπουργού Εθνικής Άμυνας να κάνει ανακοινώσεις απόκτησης, μη απόκτησης, τροποποίησης απόκτησης. {…} Τώρα, ποιο θα είναι αυτό το Πολεμικό Ναυτικό, το πρoδιαγράφουν τα Επιτελεία, αλλά πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους πάντα το περιβάλλον και τον χρόνο. {…} θα ολοκληρωθεί ο εκσυγχρονισμός του Πολεμικού μας Ναυτικού, που ξεκίνησε με τα τρία αυτά πολύ σημαντικά αποκτήματα, τις τρεις Βelharra, που είναι μια διαφορετική εποχή. Θα ολοκληρωθεί αυτή η φάση, αλλά η ολοκλήρωση αυτή θα λάβει υπόψιν τις νέες συνθήκες στην περιοχή και τις νέες τεχνολογικές εξελίξεις.»  

Το βέβαιο είναι ότι μετεξέλιξη και τεχνολογία δεν μπορούν να συμβαδίσουν με σχέδια τα οποία παίρνουν τους πυραύλους Harpoon από τις 40+ ετών φρεγάτες τύπου S για να τοποθετηθούν ως stand alone όπλα σε παράκτια περιπολικά που βαπτίζονται στην Ελλάδα «φρεγάτες»…

Η επόμενη γενιά φρεγατών…

Στην τελευταία του συνέντευξη ο υπουργός στον ραδιοφωνικό σταθμό Σκάι αναφέρθηκε στην «φρεγάτα νέας γενιάς», στην οποία θα συμμετέχουμε στο σχεδιασμό και στη κατασκευή, μερική ή ολική, από ελληνικές ναυπηγικές μονάδες.

«{…} Πρέπει να αρχίσουμε να βλέπουμε τη φρεγάτα νέας γενιάς. Ε, όχι, δεν μπορούμε ξανά να πάμε να αγοράσουμε ένα έτοιμο όπλο που κάποιος άλλος έχει σχεδιάσει. {…} Θα κτιστεί και σε ελληνικό ναυπηγείο. Εξαρτάται, βεβαίως, από τον αριθμό, από το σχεδιασμό μας.»

Μοιραία αναρωτιέται κανείς πως σχετίζεται η πρόθεση και ο σχεδιασμός αυτός, με τα σενάρια που διακινούνται εκ νέου, για είσοδο στο πρόγραμμα της υπό ανάπτυξης νέας αμερικάνικης φρεγάτας «Constellation», με την απαραίτητη πάντα και επαναλαμβανόμενη πιθανή ένταξη των παράκτιων περιπολικών LCS, μετασκευασμένων ή μη, με όπλα αποψιλωμένων φρεγατών S ή μη, ή με hot transfer «as is».

Προκαλεί δε ερωτήματα ποια μπορεί να είναι η «ελληνική συμμετοχή» και παρέμβαση σε ένα σχέδιο πολύ γνωστό (Fremm ΙΤ) που επελέγη από τις ΗΠΑ ως αντικαταστάτη των αποτυχημένων για τις ανάγκες του USNAVY και υπό απόσυρση παράκτιων περιπολικών LCS.

Και το οποίο σύμφωνα με πληροφορίες από ανοιχτές πηγές των αμερικάνικων αρχών, παρουσιάζει ήδη καθυστερήσεις χρονοδιαγραμμάτων ,αυξήσεις κόστους λόγω των μετασκευών που αποφασίσθηκαν για την τοποθέτηση αμερικανικής προέλευσης συστημάτων και όπλων.

Προκαλεί δε απορίες αν τα διακινούμενα σενάρια βεβαίως έχουν κάποια βάση ,για το τρόπο που η ελληνική ναυπηγική βιομηχανία, που σταδιακά κάνει τα πρώτα βήματα για την αναγέννηση της, θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει με αποτελεσματικότητα για τις ανάγκες σχεδιασμού του πολεμικού ναυτικού ανάλογα θέματα τέτοιων προσαρμογών.

Αν δε η πρόθεση όπως πάλι διακινούν τα γνωστά σενάρια, είναι η υιοθέτηση του ιταλικού σχεδίου, με αμερικανικής προέλευσης συστήματα, ποια λογική μπορεί να έχει όταν ετοιμαζόμαστε, σύμφωνα με δήλωση του ίδιου του υπουργού, να παραλάβουμε τρία «εκπληκτικά» πλοία τα οποία θα αποτελέσουν και το σκελετό, γύρω από τον οποίο θα «κτίσουμε» το στόλο. Τα συγκεκριμένα πάντως καράβια φέρουν εντελώς διαφορετικά συστήματα και όπλα.

Η πόρτα του «φρενοκομείου» της πολυτυπίας, με ότι αντίκτυπο έχει αυτό και στον οικονομικό αλλά και στο παράγοντα διοικητικής υποστήριξης για το Στόλο μας, δείχνει να παραμένει ανοιχτή…