Στήν Θράκη καί στήν Κύπρο κρίνεται ἡ ἀντοχή τοῦ Ἑλληνισμοῦ – Νά μήν ἀναμιγνύονται τρίτοι στά ἐσωτερικά μας

«Η εΙρήνη δέν ἐξαγοράζεται μέ παραχώρηση κυριαρχίας». Αὐτό ἐτόνισε ὁ πρώην Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλῆς στήν Ἀλεξανδρούπολη, κατά τήν παρουσίαση τοῦ βιβλίου τοῦ διευθυντοῦ τῆς «Ἑστίας», Μανώλη Κοττάκη, «Οἱ Ἀπόρρητοι Φάκελοι Καραμανλῆ». Ὑπεγράμμισε ὅτι «γκρίζες ρυθμίσεις, οἱ ὁποῖες ἔχουν ὡς στόχο, μέ αὐθαίρετη ἑρμηνεία τῶν συνομιλητῶν μας, νά παγώσουν ἤ νά ἀναστείλουν τήν ἄσκηση τῆς ἐθνικῆς μας κυριαρχίας στό Αἰγαῖο, τή Θράκη καί τήν Κύπρο, ἐκεῖ πού κρίνεται τό στρατηγικό βάθος τοῦ Ἑλληνισμοῦ, δέν μποροῦν νά γίνουν ἀνεκτές. Πολύ, δέ, περισσότερο, ἐάν ὁ στόχος τρίτων εἶναι ἡ συνδιαχείριση τοῦ ἀρχιπελάγους τοῦ Αἰγαίου».

Καί κατέληξε, ὑπογραμμίζοντας ὅτι: «Στή Θράκη, στό Αἰγαῖο, στήν Κύπρο, κρίνεται ἡ ἀντοχή τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί, κατ’ ἐπέκταση, ἡ εὐθύνη καί ἡ μοῖρα ὅλων μας».

Ὁ συγγραφεύς Μανώλης Κοττάκης, ἀναφερόμενος στό βιβλίο του, ἐτόνισε: «Τό βιβλίο πού ἴσως κρατᾶτε στά χέρια σας δέν εἶναι εὔκολο βιβλίο. Εἶναι ἕνα ἐνοχλητικό βιβλίο. Εἶναι ἕνα βιβλίο πού λέει σέ φίλους συμμάχους καθαρά καί ξάστερα τά λάθη τους. Εἶναι βιβλίο πού ἀποκαλύπτει τίς πρακτικές τους».

Ὡς πρός τήν γενικώτερη πολιτική καί τήν στάση τῆς χώρας μας, ἐπεσήμανε μέ νόημα: «Ἡ καλύτερη συμπολίτευση στή Δύση εἶναι νά τῆς λές μέ τόλμη τά λάθη της, ἐνῷ ἡ χειρότερη ἀντιπολίτευση εἶναι νά σιωπᾶς στά λάθη της». Καί καταλήγοντας, ἀφοῦ σημείωσε ὅτι «ἐμεῖς δέν εἴμαστε ἐδῶ γιά νά φοβόμαστε. Ἐμεῖς εἴμαστε ἐδῶ, γιά νά φοβοῦνται οἱ ἄλλοι!» εἶπε γιά τόν Κώστα Καραμανλῆ:

«Δέν ἦρθα ἐδῶ, γιά νά δικαιώσω τόν ἄνδρα. Τόν Κώστα Καραμανλῆ. Δέν τό ἔχει ἀνάγκη. Ἔχει μεγάλη ρίζα στό λαό».

Ἀναλυτικῶς, ἡ ὁμιλία τοῦ κ. Κώστα Καραμανλῆ στήν Ἀλεξανδρούπολη ἔχει ὡς ἀκολούθως:

«Ἀγαπητοί φίλοι,

Χαίρομαι πολύ πού βρίσκομαι σήμερα ἐδῶ, ἀνάμεσά σας –μέ ἀφορμή τό βιβλίο τοῦ Μανώλη Κοττάκη– 14 χρόνια μετά τήν τελευταία δημόσια παρουσία μου στήν πόλη σας. Ἔχει κάνει, πράγματι, πολλή δουλειά ὁ Κοττάκης. Μέ ἐπιμονή καί πεῖσμα ἔχει συγκεντρώσει μεγάλο ὄγκο ἀπό στοιχεῖα καί μαρτυρίες. Ἡ ἔρευνα πού ἔχει γίνει, φανερώνει τό πάθος του γιά τήν ἀναζήτηση τῆς ἀλήθειας.

Ὁ Κοττάκης δέν χαρίζεται. Γράφει κοφτά, χωρίς περιττά λόγια, μέ γνώμονα τό ἐπαγγελματικό του ἦθος καί κυρίως τόν πατριωτισμό του. Ἄσχετα ἄν συμφωνεῖ κανείς μαζί του ἤ ὄχι, τόν χαρακτηρίζει τό θάρρος τῆς γνώμης του καί ἡ δυνατή γραφή του.

Κυρίες καί Κύριοι,

Ἔχω ἰσχυρούς δεσμούς μέ τόν τόπο καί τούς ἀνθρώπους του. Πέρα, ὅμως, ἀπό τά αἰσθήματα ἀγάπης, θεωρῶ τή Θράκη καίριο προμαχῶνα τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τμῆμα τῆς πατρίδας μας μέ ἰδιαίτερη γεωπολιτική βαρύτητα. Τά αἰσθήματα καί οἱ ἀντιλήψεις αὐτές ἔπαιξαν καί βαρύνοντα ρόλο στήν ἀποδοχή τῆς τιμητικῆς πρότασης πού μοῦ ἔγινε ἀπό τήν Συνεταιριστική Ἕνωση Καπνοπαραγωγῶν Ἑλλάδας νά μέ περιλάβει στήν εὐρύτερη οἰκογένειά της. Γιά μένα, εἶναι ξεχωριστό προνόμιο νά συμμετέχω στήν προσπάθεια γιά τήν οἰκονομική εὐρωστία τῆς Θράκης, τήν στήριξη τῆς ἀγροτικῆς παραγωγῆς, τήν ἀνάσχεση τῶν δυσμενῶν δημογραφικῶν τάσεων.

Πρόσφατα, ἡ Θράκη χτυπήθηκε ἀπό σοβαρή οἰκολογική καταστροφή. Χάθηκαν ἀνθρώπινες ζωές, χιλιάδες στρέμματα δασικῶν ἐκτάσεων κάηκαν, σπίτια καταστράφηκαν, μεγάλες οἱ ζημιές σέ φυτικό καί ζωϊκό κεφάλαιο. Ἐπείγει νά φροντίσουμε μέ ἐντατικούς ρυθμούς γιά τήν ἀνασυγκρότηση τῆς περιοχῆς, γιά τή στήριξη τῶν πληγέντων, γιά ἐνίσχυση τῶν ὑποδομῶν καί τῆς παραγωγικῆς βάσης. Ἡ ἀκμή τῆς Θράκης εἶναι ὕψιστη ἐθνική προτεραιότητα. Βρίσκεται σέ ἕνα κρίσιμο σταυροδρόμι γιά τή χώρα μας καί ὄχι μόνο. Βρίσκεται μεταξύ δύο ἠπείρων καί δύο θαλασσῶν. Μέ τόν πόλεμο στήν Οὐκρανία, ἀναδείχθηκε ἀκόμη περισσότερο ἡ γεωπολιτική, ἀλλά καί ἡ στρατηγική της ἀξία. Εἶναι πολλοί αὐτοί πού πλέον ἀντιλαμβάνονται, ἐντός καί ἐκτός Ἑλλάδας, τόν εὐρύτερο ρόλο πού μπορεῖ νά παίξει ἡ Θράκη. Ὡς γέφυρα εἰρήνης, ἀνάπτυξης, ἐνεργειακῆς συνεργασίας, ἀλλά καί παροχῆς ἀσφάλειας. Ἡ πόλη σας, ἡ Ἀλεξανδρούπολη, βρίσκεται σέ ἕνα γεωστρατηγικό σταυροδρόμι, τό ὁποῖο, μετά τήν πρόσφατη ἀναβάθμιση τοῦ λιμένα της, ἔχει προσλάβει ἰδιαίτερη ἀξία. Μεταξύ Καυκάσου, Βαλκανίων καί Μέσης Ἀνατολῆς, ἡ Ἑλλάδα διά τῆς Ἀλεξανδρουπόλεως ἀναδεικνύεται σέ στρατηγικό παίκτη καί μπορεῖ νά διεκδικήσει ἀνάλογα ἐθνικά ἀνταλλάγματα. Τόν τελευταῖο καιρό, γνωστοί κύκλοι ἐπιχειροῦν, μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἐπανέναρξης τοῦ ἑλληνοτουρκικοῦ διαλόγου, νά ἐπαναφέρουν ζήτημα ἀναγνώρισης τῆς μουσουλμανικῆς μειονότητας τῆς Θράκης ὡς τουρκικῆς. Δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι ἐδῶ ὑπάρχουν τρεῖς ἐθνοτικές ὁμάδες καί τό μέλος τῆς κάθε μιᾶς ἀπ’ αὐτές μπορεῖ νά ἐπικαλεῖται τήν ἐθνοτική του καταγωγή, τουρκική, πομακική ἤ ρομά, στό πλαίσιο τοῦ ἀτομικοῦ αὐτοπροσδιορισμοῦ. Ἀλλά δέν μπορεῖ κανείς σκόπιμα καί ἐκ τοῦ πονηροῦ νά συγχέει Συνθῆκες πού ἀφοροῦν τά σύνολα, ὅπως ἡ Συνθήκη τῆς Λωζάνης, μέ Συνθῆκες καί πρόνοιες πού ἀφοροῦν τά ἄτομα καί τά ἀτομικά δικαιώματα. Ἀπεναντίας, ἐδῶ ἔχει συμβεῖ κάτι ἀξιοθαύμαστο. Οἱ χριστιανοί καί οἱ μουσουλμᾶνοι κάτοικοι τῆς περιοχῆς ἔχετε ἀποτελέσει πρότυπο ἀνοικτῆς δημοκρατικῆς κοινωνίας καί εἰρηνικῆς συνύπαρξης. Καί κανένα τρίτο κράτος δέν πρέπει νά διανοεῖται ὅτι, στό πλαίσιο τῶν καλῶς νοούμενων διακρατικῶν σχέσεων, μπορεῖ νά ἔχει λόγο στίς ἐσωτερικές μας ὑποθέσεις καί νά προβάλλει ἀπαιτήσεις. Καί, βεβαίως, εἶναι λάθος νά πιστεύει κανείς ὅτι μπορεῖ νά συνδέσει τήν ἐθνοτική καταγωγή μέ ζητήματα ἀλυτρωτισμοῦ.

Κυρίες καί Κύριοι,

Ἀσφαλῶς καί πρέπει νά ἐπιδιώκουμε τήν εἰρήνη καί τή συνεργασία μέ τήν Τουρκία. Εἶναι μιά χώρα πού ἡ γεωγραφία ὁρίζει πώς πρέπει νά ζοῦμε μαζί της ὡς γείτονες. Εἶναι θετικό ὅταν τό κλῖμα στίς μεταξύ μας σχέσεις, ἀπό ἔντονα συγκρουσιακό, κινεῖται στήν κατεύθυνση τῆς ὕφεσης. Καί, ἀσφαλῶς, πρέπει νά ἐξαντλήσουμε τήν ὅποια εὐκαιρία παρουσιαστεῖ γιά ἐπίλυση τῆς διαφορᾶς μας γιά τήν ὁριοθέτηση ΑΟΖ καί ὑφαλοκρηπῖδας. Ἡ Ἑλλάδα ἔχει ἀποδείξει, ἐδῶ καί πολλά χρόνια, τήν εἰλικρίνεια καί τήν ἑτοιμότητά της γιά εἰρηνική ἐπίλυση τῆς διαφορᾶς αὐτῆς, στή βάση πάντα τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου. Ὅμως, γιά ὁτιδήποτε ἄλλο ἀπό ὅσα θέτει ἡ Τουρκία, τά πράγματα εἶναι λυμένα, ξεκάθαρα καί διευθετημένα ἀπό Διεθνεῖς Συνθῆκες, τό Διεθνές Δίκαιο καί τίς σχετικές ρυθμίσεις διεθνῶν ὀργανισμῶν, καί δέν μποροῦν νά τεθοῦν ὑπό διαπραγμάτευση ἤ δικαστική αἵρεση.

Θά πρέπει, συνεπῶς, ὅταν προσερχόμαστε στόν ὅποιο διάλογο μέ τήν Τουρκία, νά εἴμαστε πρῶτα ἀπό ὅλα ἐμεῖς ξεκάθαροι ὡς πρός τό τί συζητᾶμε καί ποιά πράγματα μποροῦμε νά διαπραγματευτοῦμε. Ἀκούω ὅτι ἔχει καί ἡ Τουρκία δικαιώματα στό Αἰγαῖο καί τήν Ἀνατολική Μεσόγειο. Κανένας δέν ἀρνήθηκε τά δικαιώματα τῆς Τουρκίας. Τά δικαιώματα ἐκεῖνα, ὅμως, πού ἀπορρέουν ἀπό τό Διεθνές Δίκαιο καί ἀπό τίς Διεθνεῖς Συνθῆκες καί ὄχι αὐτά πού διεκδικεῖ ἡ ἴδια μέ τίς θεωρίες περί γκρίζων ζωνῶν καί τίς φιλοδοξίες της περί Γαλάζιας Πατρίδας ἤ συνόρων τῆς καρδιᾶς της.

Ἡ εἰρήνη δέν ἐξαγοράζεται μέ παραχώρηση κυριαρχίας. Οὔτε μέ ἀσαφεῖς διατυπώσεις πού ἐπιδέχονται ποικίλες ἑρμηνεῖες, ἱκανές νά ἐνθαρρύνουν τήν Τουρκία –ἤ ὁποιονδήποτε σύμμαχο, ἑταῖρο ἤ τρίτο– νά νομίσει ὅτι, μέ ἀντίτιμο τήν μείωση τῆς ἔντασης, εἴμαστε πρόθυμοι νά ἐνδώσουμε σέ ἀξιώσεις ἤ πιέσεις εἰς βάρος τῆς ἐθνικῆς μας κυριαρχίας καί ἀξιοπρέπειας ἤ κυριαρχικῶν δικαιωμάτων. Οὔτε, βέβαια, τοῦ αὐτονόητου δικαιώματος ἄμυνας καί ἀποτροπῆς γιά κάθε σπιθαμή ἑλληνικοῦ ἐδάφους.

Κυρίες καί Κύριοι,

Δέν χωρᾶ καμιά ἔκπτωση σέ ζητήματα ἐθνικῆς κυριαρχίας καί ἐθνικῶν κυριαρχικῶν δικαιωμάτων. Γκρίζες ρυθμίσεις, οἱ ὁποῖες ἔχουν ὡς στόχο, μέ αὐθαίρετη ἑρμηνεία τῶν συνομιλητῶν μας, νά παγώσουν ἤ νά ἀναστείλουν τήν ἄσκηση τῆς ἐθνικῆς μας κυριαρχίας στό Αἰγαῖο, τή Θράκη καί τήν Κύπρο, ἐκεῖ πού κρίνεται τό στρατηγικό βάθος τοῦ Ἑλληνισμοῦ, δέν μποροῦν νά γίνουν ἀνεκτές.

Πολύ, δέ, περισσότερο ἐάν ὁ στόχος τρίτων εἶναι ἡ συνδιαχείριση τοῦ ἀρχιπελάγους τοῦ Αἰγαίου. Ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες ἐπιζητοῦμε τήν εἰρήνη καί τίς σχέσεις καλῆς γειτονίας μέ ὅλους τούς γείτονές μας, ἀλλά πάντοτε εἴμαστε σέ ἐπιφυλακή γιά νά διακρίνουμε τυχόν κινδύνους πού ἐλλοχεύουν εἰς βάρος τῶν ἐθνικῶν μας συμφερόντων. Εἶναι χρέος ὅλων μας νά ὀρθώσουμε ἑνιαῖο ἐθνικό μέτωπο, γιά νά ἀποκρούσουμε τυχόν ἀπαιτήσεις πού θά ὁδηγήσουν στήν διχοτόμηση τοῦ Αἰγαίου καί στήν ἐγκατάλειψη τῆς Κύπρου. Θά ἐπαναλάβω γιά μία ἀκόμη φορά: Στή Θράκη, στό Αἰγαῖο, στήν Κύπρο, κρίνεται ἡ ἀντοχή τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Καί, κατ’ ἐπέκταση, ἡ εὐθύνη καί ἡ μοῖρα ὅλων μας».