Με τον νέο χρόνο, που οσονούπω φθάνει, αναμένεται να έλθει στην Κύπρο και η Απεσταλμένη του ΟΗΕ για το Κυπριακό. Αυτό προκύπτει από όσα έχουν αναφερθεί κατά τη διάρκεια της ετήσιας δεξίωσης, που παρέθεσε ο Ειδικός Αντιπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο, Κόλιν Στιούαρτ.

Ο ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΣ του Διεθνούς Οργανισμού, στην ομιλία του ενώπιον του Προέδρου Χριστοδουλίδη, του κατοχικού ηγέτη, Ερσίν Τατάρ και των προσκεκλημένων του, στάθηκε ιδιαίτερα στο γεγονός ότι ο διορισμός Απεσταλμένης δημιουργεί μια νέα δυναμική στο Κυπριακό. Προσπάθησε να δώσει μια αισιόδοξη νότα. Αν και θα μπορούσε κανείς να διαπιστώσει πως ήταν προδήλως συγκρατημένος, ιδιαίτερα όταν γνωρίζει ότι υπάρχουν διαφορές, χωρίζει χάσμα απόψεων μεταξύ των δυο πλευρών. Γι αυτό και δεν θα το ρίσκαρε, παρουσιάζοντας μια άκρως αισιόδοξη εικόνα.

ΕΧΕΙ ενδιαφέρον, πάντως, να αναφερθεί ότι ο κ. Κόλιν Στιούαρτ επισήμανε πως το πρώτο βήμα είναι η αναζήτηση κοινού εδάφους. Είπε πως στόχος είναι  «να προσπαθήσουμε να δούμε εάν μπορεί να εξευρεθεί το μονοπάτι για ένα κοινά αποδεκτό δρόμο προς τα εμπρός και σίγουρα θα αυξήσει την προσοχή στο κυπριακό ζήτημα τους επόμενους μήνες». 

ΕΠΙ του θέματος, ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης ανέφερε πως «το κοινό έδαφος είναι εκεί, καθορίζεται από τα ίδια τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και ελπίζω να καταφέρουμε να επαναρχίσουν οι συνομιλείς το συντομότερο δυνατόν».  Ως εκ τούτου, για τη Λευκωσία, το θέμα αυτό είναι ξεκάθαρο και δεν τίθεται θέμα να ξεκινήσει μια τέτοια συζήτηση καθώς υπάρχει ο κίνδυνος να αναζητηθεί η «μέση γραμμή», όπως επιχειρήθηκε πολλές φορές και στον παρελθόν. Σημειώνεται ότι ο κατοχικός ηγέτης, Ερσίν Τατάρ, είπε μετά τη δεξίωση στο Λήδρα Πάλας ότι «ελπίζουμε ότι θα μπορέσει η απεσταλμένη να μάθει εάν υπάρχει κοινό έδαφος για επανάληψη των συνομιλιών».

ΕΙΝΑΙ άποψη μας πως εάν αναζητηθεί «κοινό έδαφος», τη στιγμή που ίδιος ο Διεθνής Οργανισμός διά των αποφάσεων του καθορίζει το πλαίσιο των συζητήσεων, τότε υπάρχει ο κίνδυνος να εισέλθουμε σε συζητήσεις, που θα απομακρύνουν το Κυπριακό από τη βάση του. Και για αυτό και διερωτάται κανείς γιατί να ξεκινήσει μια τέτοια συζήτηση; Μήπως επειδή η κατοχική πλευρά δεν αποδέχεται τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και αξιώνει δυο κράτη; Αυτό είναι!