Ο Πρόεδρος της Κίνας, Σι Τζιπίνγκ, δεν έχει τη διάθεση να αφήσει τίποτα να μειώσει την επιθετική του στάση, καθώς προετοιμάζεται να αναλάβει όσο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου χρειάζεται. Χρησιμοποιεί όλο το φάσμα των διπλωματικών, στρατιωτικών, εμπορικών και επιρροών επιχειρήσεων για την προώθηση των συμφερόντων του και των κινεζικών σε όλο τον κόσμο.

Είτε πρόκειται για διαφθορά στα υψηλότερα κλιμάκια του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΚ), για τον θάνατο ενός πρώην πρωθυπουργού ή για σκληρή αντίσταση από τους δημοκρατικούς γείτονες, ο Σι δεν υποχωρεί.

Στις 29 Οκτωβρίου, κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης που δόθηκε στο 10ο Φόρουμ Xiangshan του Πεκίνου, ο Αντιστράτηγος He Lei, πρώην αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Στρατιωτικών Επιστημών του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (PLA), κατηγόρησε τον Υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ, Lloyd Austin, ότι δεν συμμετείχε.

Στη συνέχεια απείλησε κατάφωρα την Ταϊβάν: «Μόλις η κινεζική κυβέρνηση αναγκαστεί να χρησιμοποιήσει βία για να επιλύσει το ζήτημα της Ταϊβάν, θα είναι ένας πόλεμος για επανένωση, ένας δίκαιος και νόμιμος πόλεμος που υποστηρίζεται και συμμετέχει από τον κινεζικό λαό, και πόλεμος για να συντρίψει την ξένη παρέμβαση».

Ο στρατηγός συνέχισε: «Σε αυτόν τον πόλεμο, ο PLA θα ανταποκριθεί στις προσδοκίες και την εμπιστοσύνη του κόμματος και του λαού, θα πολεμήσει γενναία υπό ενοποιημένη διοίκηση και θα επιτύχει την πλήρη επανένωση της πατρίδας με τις λιγότερες απώλειες, τις ελάχιστες απώλειες και το χαμηλότερο κόστος. κερδίζοντας μια μεγάλη νίκη στην τελική μάχη του πολέμου του PLA και επιτυγχάνοντας την πλήρη εθνική επανένωση».

Αν και η Ταϊβάν δεν έχει φιλοδοξία να επιτεθεί στην Κίνα, αλλά απλώς να διατηρήσει τον δημοκρατικό τρόπο ζωής της, ο Αντιστράτηγος He κατηγόρησε την κυβέρνηση της Ταϊβάν για πρόκληση εχθροπραξιών, καθώς και τις αποσχιστικές δυνάμεις για την ανεξαρτησία της Ταϊβάν και τις εξωτερικές δυνάμεις που παρεμβαίνουν. Πρόσθεσε ότι, μετά τον πόλεμο, η Κίνα θα φέρει στη δικαιοσύνη τα πεισματικά αποσχιστικά στοιχεία και θα τους τιμωρήσει αυστηρά.

Τα λόγια του στρατηγού του PLA είναι εντελώς αντίθετα με την υποτιθέμενη πολιτική του Σι Τζιπίνγκ για «ειρηνική ανάπτυξη στα στενά της Ταϊβάν». Ίσως το πραγματικό μάθημα είναι ότι αυτά που λένε δημόσια ο Σι και οι συνεργάτες του είναι πολύ διαφορετικά από τις αληθινές φιλοδοξίες που τρέφουν στο στήθος τους. Αυτός ο στρατηγός του PLA δεν έλεγε τη γνώμη του – κανένας υψηλόβαθμος αξιωματικός του PLA δεν θα τολμούσε – αλλά αυτό που είναι ξεκάθαρα η πολιτική του ΚΚΚ. Το Πεκίνο σκοπεύει να συντρίψει την «ξένη παρέμβαση» σε κάθε προσπάθεια να βοηθήσει στην άμυνα της Ταϊβάν από οποιαδήποτε επίθεση της PLA.

Χαρακτήρισε επίσης τη Νότια Σινική Θάλασσα ως «βασικό συμφέρον» της Κίνας, τοποθετώντας την σε παρόμοια κατηγορία με την Ταϊβάν. Αυτό σημαίνει ότι το Πεκίνο θα ήταν έτοιμο να κάνει πόλεμο για αυτό. Αυτό αποτελεί χλεύη για τις μισογυνιστικές συνομιλίες της Κίνας σχετικά με έναν Κώδικα Συμπεριφοράς για τη Νότια Σινική, κάτι που ξεκίνησε το 1992 και δεν έχει ακόμη ορατό συμπέρασμα.

Οι φιλοδοξίες της Κίνας φαίνονται σε συχνά επεισόδια που αφορούν στρατιωτικά μέσα. Τόσο οι ΗΠΑ όσο και οι Φιλιππίνες συμμετέχουν σε συντονισμένες προσπάθειες για να δημοσιοποιήσουν αυτές τις επικίνδυνες ενέργειες του PLA στον αέρα ή στη θάλασσα. Το ένα ήταν ένα κινεζικό J-11 που πετούσε επικίνδυνα κοντά σε ένα βομβαρδιστικό B-52 που πετούσε στον διεθνή εναέριο χώρο πάνω από τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας τη νύχτα της 24ης Οκτωβρίου. Η Διοίκηση Ινδο-Ειρηνικού των ΗΠΑ παραπονέθηκε ότι το J-11 πλησίασε με «ανεξέλεγκτη υπερβολική ταχύτητα, πετώντας κάτω, μπροστά και σε απόσταση 10 ποδιών από το B-52, θέτοντας και τα δύο αεροσκάφη σε κίνδυνο σύγκρουσης».

Ο Έλι Ράτνερ, ο Βοηθός Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ για Υποθέσεις Ασφάλειας Ινδο-Ειρηνικού, σχολίασε: «Η μη ασφαλής αναχαίτιση από την PLA ενός νόμιμα λειτουργούντος αεροσκάφους των ΗΠΑ αυτή την εβδομάδα είναι το τελευταίο παράδειγμα μιας συγκεντρωτικής, συντονισμένης εκστρατείας του PLA για συμμετοχή σε καταναγκαστική και επικίνδυνη επιχειρησιακή συμπεριφορά στον διεθνή εναέριο χώρο».

Αυτό δεν ήταν εφάπαξ, διότι μεταξύ φθινοπώρου 2021 και φθινοπώρου 2023, οι ΗΠΑ κατέγραψαν περισσότερες από 180 περιπτώσεις καταναγκαστικών και επικίνδυνων κινεζικών αναχαιτίσεων εναντίον αμερικανικών αεροσκαφών, συν περίπου 100 ακόμη επικίνδυνες αναχαιτίσεις εναντίον συμμαχικών αεροσκαφών. Μια εβδομάδα πριν από τη σύγκρουση B-52, ένα σκάφος της ακτοφυλακής της Κίνας συγκρούστηκε σκόπιμα με ένα σκάφος της ακτοφυλακής των Φιλιππίνων και ένα σκάφος ανεφοδιασμού κοντά στο Second Thomas Shoal. Η Κίνα δεν κάνει πίσω, γιατί πιστεύει ότι έχει έρθει η ώρα της.

Οι Κινέζοι αξιωματούχοι δεν μπορούν πλέον να αναφέρονται στην «ειρηνική άνοδο» της Κίνας, γιατί εκείνες οι μέρες έχουν περάσει προ πολλού. Το μήνυμα είναι σαφές – εάν η Κίνα δεν μπορεί να πάρει αυτό που θέλει ειρηνικά, τότε είναι πρόθυμη να χρησιμοποιήσει εξαναγκασμό ή βία. Δεν έχει σημασία ποιον προσβάλλει – δείτε πώς περιφρόνησε τις Φιλιππίνες αφού αποφάσισε να υπερασπιστεί τα νόμιμα δικαιώματά της. Η Κίνα θέλει τώρα να λογαριαστεί με τους δικούς της όρους.

Δεν είναι μόνο η PLA που δοκιμάζει τις δυνάμεις της. Η ίδια η Κίνα βρίσκεται στη μέση ενός αγώνα – ενάντια στη Δύση και για να κερδίσει την κοινή γνώμη στο εσωτερικό. Ο Xi και το ΚΚΚ αμαύρωσαν σε μεγάλο βαθμό την εικόνα τους χάρη στα δρακόντεια lockdown κατά τη διάρκεια του COVID-19 και στη συνέχεια σε μια ανεξέλεγκτη μάστιγα θανάτου αφού η κυβέρνηση ανέστρεψε ανεξήγητα την πολιτική μέσα σε μια νύχτα.
Σε αυτό το σκυθρωπό υπόβαθρο οικονομικής και κοινωνικής ανησυχίας, ο ξαφνικός θάνατος του πρώην πρωθυπουργού Λι Κετσιάνγκ από καρδιακή προσβολή στη Σαγκάη στις 27 Οκτωβρίου προσθέτει στο βάρος του Σι.

Ο Λι αντιπροσώπευε μια αντίπαλη φατρία ενάντια στον Σι – την Κομμουνιστική Ένωση Νέων. Αν και ο Λι είχε ήδη συνταξιοδοτηθεί, εντούτοις ο Σι πρέπει να χειριστεί τον θάνατο και την κηδεία του 68χρονου με προσοχή. Ένα μοιρολόγι που εκδόθηκαν από κοινού από διάφορα όργανα του ΚΚΚ εξήρε τον Λι ως «εξαιρετικό μέλος του ΚΚΚ, δοκιμασμένο στο χρόνο και πιστό στρατιώτη κομμουνιστή και εξαιρετικό προλετάριο επαναστάτη, πολιτικό και ηγέτη του κόμματος και του κράτους».

Ταυτόχρονα, το μοιρολόγι έσπρωξε επαίνους στον Xi. «Αντιμετωπίζοντας περίπλοκες εγχώριες και διεθνείς καταστάσεις, υπό την ισχυρή ηγεσία της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΚ με τον σύντροφο Σι Τζινπίνγκ στον πυρήνα της, ο Λι ακολούθησε τη γενική αρχή της επιδίωξης προόδου διασφαλίζοντας παράλληλα σταθερότητα, διατήρησε στρατηγική αποφασιστικότητα και βελτιωμένες προσεγγίσεις για μακρο-ρυθμίσεις με μεγαλύτερη προσοχή στις προβλεπόμενες προσαρμογές, τη βελτίωση της ρύθμισης και τη στοχευμένη ρύθμιση».

Το μοιρολόγι προέτρεπε «να μετατρέψουμε τη θλίψη σε δύναμη για να συσπειρωθούμε πιο κοντά γύρω από την Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΚ με τον σύντροφο Σι Τζινπίνγκ στον πυρήνα της και να αγωνιστούμε ενωμένοι για την πλήρη οικοδόμηση μιας ισχυρής χώρας και την επίτευξη εθνικής αναζωογόνησης μέσω μιας κινεζικής πορείας προς τον εκσυγχρονισμό». Είναι ενδιαφέρον ότι η αγγλική έκδοση του μοιρολογίου υποβάθμισε πολλά από τα συνθήματα και τις αναφορές – για παράδειγμα στη σκέψη του Xi Jinping για τον Σοσιαλισμό με τα Κινεζικά Χαρακτηριστικά για μια Νέα Εποχή – που περιλάμβανε η κινεζική.

Ο Joseph Torigian, Επίκουρος Καθηγητής στη Σχολή Διεθνών Υπηρεσιών στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο στην Ουάσιγκτον, σημείωσε: «Ο θάνατος μιας ανώτερης κινεζικής πολιτικής προσωπικότητας μπορεί να είναι μια περίπλοκη και προκλητική στιγμή για την ηγεσία. Οι διαμαρτυρίες μετά το θάνατο δημοφιλών πρώην βουλευτών όπως ο Zhou Enlai και ο Hu Yaobang δείχνουν γιατί».

Υπήρξε ευρεία λαϊκή υποστήριξη για τον Zhou, η οποία οδήγησε σε βίαιη διαμαρτυρία στην πλατεία Τιεν Αν Μεν τον Απρίλιο του 1976. Ομοίως, ο θάνατος του Χου τον Απρίλιο του 1989 οδήγησε τελικά στις θανατηφόρες διαδηλώσεις στην πλατεία Τιενανμέν και στη σφαγή τον Ιούνιο του ίδιου έτους.

Ο Τορίγκιαν πρόσθεσε: «Ο χρόνος του θανάτου του Λι δεν είναι καλός για την ηγεσία. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ήδη ότι επρόκειτο για δολοφονία, ενώ άλλοι πιθανότατα θα καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι ο θάνατος του Λι σχετιζόταν κατά κάποιο τρόπο με την απογοήτευση για το πώς τον αντιμετώπισε ο Xi ή τη γενική κατεύθυνση της χώρας. Το περιστατικό Χου Τζιντάο (όταν συνοδεύτηκε άδοξα από το 20ο Εθνικό Συνέδριο τον Οκτώβριο του 2022), το οποίο νομίζω ότι ερμηνεύτηκε εσφαλμένα, έχει ήδη δημιουργήσει την αίσθηση ότι ο Σι δεν σέβεται τους συνταξιούχους αξιωματούχους με καθεστώς εντός του κόμματος».

«Ο θάνατος του Λι έρχεται επίσης σε μια εποχή…”αδιαθεσίας” στην Κίνα”, επεσήμανε ο Τορίγκιαν. «Με την οικονομία να αντιμετωπίζει αντίθετους ανέμους, μια τεταμένη πολιτική ατμόσφαιρα, εκκαθαρίσεις υψηλού επιπέδου και σημαντικές επερχόμενες συναντήσεις, η Zhongnanhai είχε ήδη πολλά στο πιάτο της. Επιπλέον, ο Λι Κετσιάνγκ είχε αναπτύξει τη φήμη ως κάποιος λιγότερο ιδεολόγος και πιο μετριοπαθής από τον Σι Τζινπίνγκ.

Και ο Λι ήταν κάποιος που θα μπορούσε να ήταν ηγέτης. Αυτό τον κάνει κάπως παρόμοιο με τον Zhou Enlai και τον Hu Yaobang».

Ο Τορίγκιαν πιστεύει ότι αυτό είναι ένα κάπως ειρωνικό αποτέλεσμα, δεδομένου ότι δεν πιστεύει ότι ο Λι Κετσιάνγκ «αντιστάθηκε ποτέ ανοιχτά, ή ακόμη και προσεκτικά, στον Σι. Ο Λι, ένα τυπικό προϊόν του πάρτι, πρόσεχε να τραβήξει τη γραμμή, ανεξάρτητα από το τι πίστευε προσωπικά».

Ο καθηγητής του Αμερικανικού Πανεπιστημίου επεσήμανε ότι ο Λι δεν απομακρύνθηκε από την ηγεσία ούτε ταπεινώθηκε όπως ο Χου. «Προς το παρόν, νομίζω ότι έχουμε κακή αίσθηση του πώς θα αντιδράσει ο πληθυσμός. Και, ίσως το πιο σημαντικό, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι ο μηχανισμός ασφαλείας της Κίνας είναι πολύ πιο έξυπνος τώρα από ό,τι ήταν όταν πέθανε ο Hu Yaobang».

Ο Σι πιθανότατα θα ηγηθεί του δημόσιου πένθους και των κανονικών τελετουργικών κηδείας του κόμματος. Θα μπορούσε να επιτρέψει κάποια δημόσια θλίψη, αλλά σίγουρα θα προσπαθήσει να διαχειριστεί την κληρονομιά του Λι και να συντρίψει κάθε προσπάθεια κινητοποίησης οποιασδήποτε αντιπολίτευσης. Θυμηθείτε ότι ο Σι έχει ήδη συγκεντρώσει κάποια εμπειρία, καθώς κατόρθωσε με επιτυχία τον θάνατο του πρώην ηγέτη Jiang Zemin στις 30 Νοεμβρίου 2022. Η Κίνα υφίσταται επίσης μια ανησυχητική αλλαγή υπουργών λόγω διαφθοράς. Στις 24 Οκτωβρίου, τα κρατικά μέσα ενημέρωσης ανακοίνωσαν τελικά αυτό που όλοι γνώριζαν ήδη, ότι οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας – Qin Gang και Li Shangfu αντίστοιχα – είχαν τσεκούρι. Χρειάστηκαν μόνο αρκετοί μήνες για να το δημοσιοποιήσει το Πεκίνο.

Δεν είναι σαφές ποιος θα αναλάβει το χαρτοφυλάκιο άμυνας, αλλά ο Lyle Morris, Ανώτερος Συνεργάτης Εξωτερικής Πολιτικής και Εθνικής Ασφάλειας στο Κέντρο Ανάλυσης Κίνας του Asia Society Policy Institute, πιστεύει ότι ο στρατηγός Liu Zhenli Liu θα επιλεγεί. Αυτή τη στιγμή είναι ο αρχηγός του Τμήματος Μικτού Επιτελείου της Κεντρικής Στρατιωτικής Επιτροπής (CMC) και ο Μόρις είπε: «Ο Λι είναι έμπιστος έμπιστος του Σι και πιθανότατα έλαβε την έγκριση του Λι στον Σι για να είναι ο επόμενος υπουργός Άμυνας. Στα 59 του, είναι το νεότερο μέλος του CMC».

Ο στρατηγός Liu είναι αξιωματικός του στρατού καριέρας και κάποτε ήταν διοικητής του Στρατού PLA. Ο Morris σημείωσε: «Η μαχητική εμπειρία του Liu, στην οποία ο Xi αποδίδει πριμοδότηση, σε συνδυασμό με μια καριέρα που πέρασε στην προστασία του Πεκίνου, πιθανότατα βοήθησε στην απόκτηση της εμπιστοσύνης του Xi ως υποψήφιου πολιτικής αξιοπιστίας για τον επόμενο υπουργό Άμυνας».

Εκτός από τη διαφθορά που μπερδεύει το ΚΚΚ και την κινεζική κοινωνία, η εθνική οικονομία συνεχίζει να τραυλίζει. Σε σύγκριση με ένα χρόνο νωρίτερα, οι άμεσες ξένες επενδύσεις στην Κίνα μειώθηκαν κατά 34 τοις εκατό στα 72,8 δισεκατομμύρια RMB (10 δισεκατομμύρια USD) έως τον Σεπτέμβριο του 2023. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη πτώση από τότε που έγιναν διαθέσιμα μηνιαία στοιχεία το 2014. Οι προοπτικές είναι επίσης ζοφερές αν η Κίνα πιστεύει ότι μπορεί σηκωθεί από τις μπότες του καθώς μεγάλο μέρος του κόσμου αρχίζει να το αποφεύγει.

Σύμφωνα με στοιχεία μικροαπογραφής, 450-500 εκατομμύρια Κινέζοι στο εργατικό δυναμικό μεταξύ 18 και 65 ετών δεν παρακολούθησαν ποτέ ούτε μια μέρα στο γυμνάσιο. Αυτό είναι ένα εκπληκτικό 70 τοις εκατό του εργατικού δυναμικού που είναι αμόρφωτο! Τέτοιες στατιστικές αποκαλύπτουν ότι η Κίνα είναι ένα από τα λιγότερο μορφωμένα έθνη μεσαίου εισοδήματος στον κόσμο και ο κίνδυνος να παραμείνει παγιδευμένος εκεί είναι υπαρκτός.

Παρά το γεγονός ότι είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο και ο μεγαλύτερος εξαγωγέας, η ανάπτυξη της Κίνας βασίζεται κυρίως σε ανειδίκευτο εργατικό δυναμικό. Ωστόσο, καθώς οι ανειδίκευτοι εργαζόμενοι στριμώχνονται από την εργασία (ειδικά καθώς οι πολυεθνικές μετατοπίζουν την παραγωγή σε μέρη με φθηνότερο εργατικό δυναμικό και καθώς αυξάνεται η αυτοματοποίηση της παραγωγής), αυτό θα παρεμποδίσει την οικονομική ανάπτυξη, θα οδηγήσει σε υψηλότερη ανεργία και μπορεί τελικά να επιτείνει την κοινωνική αναταραχή.

Ήδη, η άτυπη απασχόληση είναι ο ταχύτερα αναπτυσσόμενος τομέας στην Κίνα, με αύξηση από 33 τοις εκατό το 2004 σε 56 τοις εκατό έως το 2017. Η Κίνα ισχυρίστηκε το 2020 ότι είχε εξαλείψει τη φτώχεια, αλλά εκείνη την εποχή περίπου 600 εκατομμύρια Κινέζοι εξακολουθούσαν να έχουν κατά κεφαλήν εισόδημα μικρότερο από 140 USD ανά μήνα.
Αντιμέτωπος με ένα τόσο δυσάρεστο μέλλον ίσως εκατοντάδων εκατομμυρίων Κινέζων ανέργων ή υποαπασχολούμενων, ο Σι μπορεί να μπει στον πειρασμό να καταφύγει στον εθνικισμό ή σε ακατάλληλες εκστρατευτικές ενέργειες για να διατηρήσει τη νομιμότητα. Επειδή οι δυτικοί πολιτικοί και οι κοινότητες πληροφοριών γνωρίζουν τόσο λίγα για τον Xi και τι πραγματικά σκέφτεται, είναι δύσκολο να προβλέψουμε τι θα κάνει σε οποιαδήποτε δεδομένη κατάσταση.

Το διακύβευμα είναι μεγάλο και με υδραυλικούς ηγέτες όπως ο Xi, δεν ξέρει κανείς αν θα σκεφτεί καθαρά ή θα ενεργήσει με καθαρό συναίσθημα. Όλα τα σημάδια είναι ότι ο Σι έχει αναλάβει την Ταϊβάν ως προσωπική του αποστολή, την «ενοποίησή» της που είναι απαραίτητη για το όνειρό του για μεγάλη αναζωογόνηση για το κινεζικό έθνος. Όπως ο Πούτιν με την Ουκρανία, ο Σι είναι απίθανο να εφαρμόσει σκληρή λογική όταν πρόκειται για την Ταϊβάν.

ΠΗΓΗ: ANI