Ο πρωθυπουργός της Ολλανδίας Μαρκ Ρούτε είναι το πρώτο φαβορί για να αναλάβει επικεφαλής του ΝΑΤΟ, αφού εκδήλωσε ενδιαφέρον το Σαββατοκύριακο – αλλά θα πρέπει να ξεπεράσει το ελλιπές ιστορικό των αμυντικών δαπανών της χώρας του, για να πάρει τη θέση.

Σύμφωνα με το Politico, oι κυβερνήσεις έχουν μέχρι στιγμής κρατήσει επισήμως σιγή ιχθύος σχετικά με μια υποψηφιότητα του Ρούτε, αλλά τρεις ανώτεροι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, στους οποίους παραχωρήθηκε ανωνυμία για να μιλήσουν ελεύθερα, δήλωσαν ότι αναμένεται να συγκεντρώσει ευρεία υποστήριξη. Ένας από αυτούς προέβλεψε ότι θα υποστηριχθεί από τις χώρες της ανατολικής πτέρυγας, για τις οποίες το κορυφαίο ζήτημα είναι η στάση του υποψηφίου απέναντι στη Ρωσία και την Ουκρανία.

Ωστόσο, η ανάληψη της κορυφαίας θέσης της συμμαχίας είναι θέμα παρασκηνιακών συμφωνιών και πιέσεων για να κερδηθεί η ομόφωνη υποστήριξη και των 31 μελών – κάτι που δεν ευνοεί πάντα τους πρώιμους υποψηφίους.

Ο επικεφαλής του ΝΑΤΟ πρέπει επίσης να λάβει την έγκριση των Ηνωμένων Πολιτειών, του σημαντικότερου μέλους της Συμμαχίας. Προς το παρόν, ο Ρούτε δεν βρίσκει ανταπόκριση από τους γερουσιαστές της Ουάσινγκτον, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν φαίνεται να τον γνωρίζουν

Ωστόσο, εκτός από το γεγονός ότι διαθέτει μακρά πολιτική διαδρομή στην καθοδήγηση του ΝΑΤΟ μέσω του συνεχιζόμενου πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι η εμπειρία του Ρούτε στον χειρισμό του Ντόναλντ Τραμπ, σε περίπτωση που ο πρώην πρόεδρος επιστρέψει στις αμερικανικές εκλογές του επόμενου έτους.

Ο 56χρονος Ρούτε, που διοικεί την πέμπτη μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ εδώ και 13 χρόνια, φημολογείται εδώ και καιρό ότι ενδιαφέρεται να μεταπηδήσει στο ΝΑΤΟ, δεδομένου ότι η καριέρα του στην εθνική πολιτική θα τελειώσει μετά τις βουλευτικές εκλογές της 22ας Νοεμβρίου στη χώρα. Την Κυριακή, μίλησε ανοιχτά για τις φιλοδοξίες του σε συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό Den Haag FM, λέγοντας ότι «η θέση του γενικού γραμματέα θα ήταν ενδιαφέρουσα, καθώς θα προσέφερε την ευκαιρία να συνεισφέρω για μερικά χρόνια στη διεθνή σκηνή σε μια περίοδο δραματικών παγκόσμιων αλλαγών».

liberal.gr