ΚΑΘΕ χρόνο, μια μεγάλη ομάδα Τουρκοκυπρίων, μεταβαίνει οδικώς, με λεωφορεία στα Κόκκινα, για να γιορτάσουν τους τουρκικούς βομβαρδισμούς στην Τηλλυρία, στις 8 Αυγούστου 1964. Η κατοχική πλευρά ονομάζει τις εκδηλώσεις «Αντίσταση των Κοκκίνων». Πρόκειται για εκδηλώσεις του μίσους και του φανατισμού. Κι αυτές οι εκδηλώσεις γίνονται κάθε χρόνο με διευκολύνσεις, που παρέχονται από την κυπριακή Αστυνομία και την Ειρηνευτική Δύναμη, την ΟΥΝΦΙΚΥΠ. Πώς μπορεί να γίνεται τούτο; Προς τι αυτές οι διευκολύνσεις;

ΟΠΩΣ κάθε χρόνο, οι εκδηλώσεις αυτές γίνονται στην παρουσία του εκάστοτε κατοχικού ηγέτη, ο οποίος εκφωνεί και ομιλία, με μηνύματα, κυρίως προς την ελληνική πλευρά. Ο νυν ηγέτης του κατοχικού καθεστώτος, Ερσίν Τατάρ, ο πλέον εκφραστής της επεκτατικής πολιτικής της Άγκυρας, θέλησε να στείλει μήνυμα προς την…. ΕΟΚΑ, καλώντας σε κινητοποίηση κατά της Οργάνωσης αυτής, που ειρήσθω εν παρόδω έδρασε μεταξύ 1955 και 1959. Έδρασε στη διάρκεια του αντι-αποικιακού αγώνα, για αυτοδιάθεση, όταν η τουρκική πλευρά ήταν στο πλευρό των κατακτητών.

ΣΕ μια περίοδο, λοιπόν, που γίνονται προσπάθειες για να επαναρχίσουν συζητήσεις στο Κυπριακό, τα μηνύματα από την αντίπερα όχθη, είναι αρνητικά, απαισιόδοξα και εκφράζουν μια σκληρή γραμμή φανατισμού, διαχωρισμού. Εκφράζουν μια διχοτομική γραμμή, την οποία θέτουν ως προϋπόθεση για να συνεργασθούν, να συνομιλήσουν.

Ο ΕΓΚΑΘΕΤΟΣ της Άγκυρας στα κατεχόμενα, στη διάρκεια της ομιλίας του ανέφερε πως «… τα αεροπλάνα που έρχονταν από την Τουρκία υπό την ηγεσία του Τζενγκίζ Τοπέλ, έστεψαν με επιτυχία την αντίσταση στα Κόκκινα και η ‘’ειρηνευτική επιχείρηση’’ του ’74 – όπως αποκάλεσε την εισβολή – έστεψε με επιτυχία τον αγώνα των Τ/κ για αντίσταση». Συνέχισε δε αναφερόμενος στη σημερινή κατάσταση πραγμάτων λέγοντας πως «η απάντησή μας σε όσους λένε ότι η πολιτική των δύο κρατών είναι άδεια είναι η αντίσταση εδώ. Ήταν ο λαός μας που κινδύνευσε με θάνατο εκείνα τα χρόνια».

ΔΕΝ χρειάζονται ερμηνείες για τα όσα αναφέρθηκαν από τον κατοχικό ηγέτη. Δεν χρειάζεται να ερμηνευθεί το σκηνικό, το οποίο κάθε χρόνο, στήνεται στα Κόκκινα. Όλα αυτά, όμως, πρέπει να τα παρακολουθούν και αξιολογούν οι διάφοροι τρίτοι, που επενδύουν στην κατοχική Τουρκία. Όλα αυτά θα πρέπει να τα παρακολουθούν οι διάφοροι που χαριεντίζονται με τον Ερντογάν και αποδέχονται τα αφηγήματα του.

Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ πλευρά για διαφοροποιήσει τη στάση της, τις προσεγγίσεις της, για να εγκαταλείψει την επιθετική και επεκτατική της πολιτική θα πρέπει να έχει κόστος. Ή να υπάρξουν τέτοιες εξελίξεις, που η Τουρκία να εκτιμήσει πως την εξυπηρετεί καλύτερα να εγκαταλείψει την ακολουθούμενη πολιτική της.

Φιλελεύθερος