Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Hellas Journal, Ουάσιγκτον

Η διεθνούς επιπέδου δημοσιογραφική αποκάλυψη του Κώστα Βενιζέλου, την οποία αντέγραψαν οι πάντες χωρίς, οι περισσότεροι, από κομπλεξισμό και μόνο, να αναφέρουν την πηγή, φανέρωσε το επίπεδο συνεργασίας της Ιερουσαλήμ και της Λευκωσίας και στον τομέα των μυστικών υπηρεσιών.

Από την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας έσπευσε στην Αθήνα, στο Κάιρο και την Ιερουσαλήμ. Δηλαδή, στη «Μητέρα Πατρίδα» και στις πρωτεύουσες των δύο χωρών με τις οποίες η Λευκωσία, ανεξάρτητα ποιος κυβερνά, διατηρεί στενή στρατηγική συνεργασία.

Έπραξε ορθά, όπως έχετε κατ’ επανάληψη διαβάσει σε αυτή τη στήλη, διότι όταν είσαι μικρή χώρα πρέπει να εγκολπώνεσαι ισχυρούς φίλους.

Θα ήταν ευχής έργο εάν στους ισχυρούς φίλους συμπεριλαμβανόταν και η Αμερική, η οποία χρησιμοποιεί λιμάνια και αεροδρόμια της Κυπριακής Δημοκρατίας χωρίς ενοίκιο, όπως ας πούμε πληρώνει στους Τούρκους, αλλά κάποια στιγμή, όταν αλλάξει το πεδίο της Μεσογείου, θα σπεύσει και αυτή. Για τον τουρκολαγνισμό της αμερικανικής γραφειοκρατίας έχω γράψει πολλές φορές.

• Η Μοσάντ, η ισραηλινή υπηρεσία πληροφοριών, διαβόητη για τους εχθρούς της, είχε την πληροφόρηση για την απόφαση της Τεχεράνης να κτυπήσει πολίτες του Ισραήλ στη Λεμεσό.

Συνεργάστηκε με την κυπριακή ΚΥΠ και με επιτυχία ξηλώθηκε ένα δίκτυο πρακτόρων του Ιράν, το οποίο, εάν κατάφερνε να κτυπήσει τον στόχο ή τους στόχους θα τίναζε στον αέρα και την εμπιστοσύνη της Ιερουσαλήμ στη Λευκωσία -θύμα και αυτή μαζί με τους νεκρούς Ισραηλινούς, που θα είχαν δολοφονήσει.

Και η αποτροπή της τρομοκρατικής ενέργειας στη Λεμεσό, και η συνεργασία στα ζητήματα της ενέργειας, και η σχέση των Λόμπι του Ισραήλ, της Κύπρου και της Ελλάδας στις Ηνωμένες Πολιτείες, και οι κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, προκαλούν συγκρατημένο ενθουσιασμό για τη συνέχεια. Φτάνει, όπως σημείωσα πολλές φορές, να τολμήσουν οι τρεις κυβερνήσεις να κάνουν το τελευταίο, αλλά πιο αποφασιστικό βήμα: τη σύναψη πραγματικής στρατιωτικής συνεργασίας.

Δεν είναι τυχαίο ότι το τελευταίο διάστημα επιμένω στο ίδιο θέμα, διότι στο παρασκήνιο συμβαίνουν πολλά θετικά πράγματα. Εκεί που όλοι ήταν βέβαιοι πως εγκαταλείφθηκε ο αγωγός φυσικού αερίου, και όχι μόνο, ο περίφημος East Med έρχεται η ιδιωτική πρωτοβουλία να μας εκπλήξει.

• Και τι θα πράξει άραγε ο πολυπράγμων κ. Άμος Χόκσταϊν, εάν οι ιδιωτικές εταιρείες διαφόρων χωρών αποφασίσουν να χρηματοδοτήσουν τον αγωγό; Θα τις σταματήσουν; Χλωμό το βρίσκω.

Η Κοινοπραξία IGI POSEIDON στην οποία ανήκει το έργο, θα ξεκινήσει το λεγόμενο «τεστ των αγορών» και ανάλογα με τα αποτελέσματα θα προχωρήσει. Προσωπικά δεν έχω αμφιβολία για αυτά τα αποτελέσματα, διότι ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία, ως προϊόν της άνανδρης ρωσική εισβολής, δεν αφήνει κανένα άλλο περιθώριο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σύμφωνα με το κρατικό ΑΠΕ-ΜΠΕ: Ο αγωγός, μήκους 2.000 χιλιομέτρων, εκ των οποίων περισσότερα από 1.400 km είναι υποθαλάσσια και μεταφορικής ικανότητας σε τελικό στάδιο 21 δισεκ. κυβικών μέτρων αερίου ετησίως είναι υπό συζήτηση από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Από το 2013 περιλαμβάνεται στον κατάλογο των έργων κοινού ενδιαφέροντος της Ε.Ε. και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι θα βρίσκεται και στη νέα, ανανεωμένη λίστα που θα ανακοινωθεί το φθινόπωρο.

• Την Παρασκευή, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ τηλεφώνησε στον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη, που βρισκόταν στις Βρυξέλλες, και του ζήτησε να επισπευθούν οι διαδικασίες για την πραγματοποίηση, σε επίπεδο ηγετών, της Τριμερούς Συνόδου της Κύπρου, της Ελλάδος και του Ισραήλ. Ο καθένας καταλαβαίνει πόσο σημαντική εξέλιξη είναι.

Όπως ανέφερε επίσημη ανακοίνωση οι τρεις ηγέτες θα συζητήσουν -μεταξύ άλλων- θέματα Άμυνας, Ασφάλειας και Ενέργειας. έχει επίσης ιδιαίτερη σημασία ότι ο κ. Νετανιάχου ζήτησε να γίνει η συνάντηση στη Λευκωσία.

Είτε πάει, είτε δεν πάει στην Άγκυρα, ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός γνωρίζει ότι οι γνήσιοι και πιστοί σύμμαχοί του στην ανατολική Μεσόγειο, είναι η Ελλάδα και η Κύπρος. Καμία άλλη χώρα… Η τριμερής της Λευκωσίας θα στείλει ηχηρά μηνύματα στους ταραξίες της περιοχής.

Αυτά προς το παρόν…

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας δεν υπουργοποίησε ξανά τον Χρήστο Στυλιανίδη, ο οποίος όμως είναι βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας, που σημαίνει ότι θα παραμείνει στην Ελλάδα άλλα τέσσερα χρόνια, και θα επιστρέψει για να λάβει μέρος στις προεδρικές εκλογές του 2028.

Νέος θα είναι μέχρι τότε. Δεν μπορώ, λοιπόν, να καταλάβω γιατί τόσα δάκρυα επειδή δεν υπουργοποιήθηκε ο πρώην Επίτροπος της -διεφθαρμένης, κατά μερικούς- κυβέρνησης του Νίκου Αναστασιάδη;

Μία χαρά είναι ο άνθρωπος, θα κάνει αυτό που του αρέσει μέσα από τη Βουλή των Ελλήνων, και θα έχει όλο τον χρόνο για το μεγάλο άλμα των Προεδρικών.

Άλλωστε το ΑΚΕΛ πάλι θα ψάξει από το χώρο της Κεντροδεξιάς, ακόμα και της Δεξιάς. Παλιά του τέχνη κόσκινο. Ο ίδιος ο Χρήστος δεν παραπονέθηκε που δεν υπουργοποιήθηκε… Τι το κάνουν θέμα τα εξαπτέρυγα του;

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Ακριβώς επειδή θέλω να είμαι δίκαιος και να μην μένουν αναπάντητα ερωτήματα από τα σχόλια μου σε τούτη εδώ τη στήλη, θα αναφερθώ ξανά στο θέμα που έθεσε ο συνάδελφος Άρης Βικέτος στη συνέντευξη Τύπου του Προέδρου Χριστοδουλίδη.

Ναι μεν πιστεύω ότι υπάρχουν ΜΟΝΟ καλές ερωτήσεις και ΟΧΙ ΠΑΝΤΑ καλές απαντήσεις, αλλά πρέπει οι δημοσιογράφοι να έχουμε και όρια, όταν τα ερωτήματα αγγίζουν γυναικόπαιδα. Και πιστεύω ότι καταλαβαινόμαστε και με τον αγαπητό Άρη, αλλά και με όλους τους άλλους που κτυπούν υπόγεια την προεδρική οικογένεια.

Μερικοί συνάδελφοι ενοχλήθηκαν επειδή κατέθεσα τη γνώμη μου και για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισαν, όλοι, μα όλοι, οι αρθρογράφοι και αναλυτές το «ορόσημο» των 100 ημερών στην εξουσία της παρούσας κυβέρνησης.

Όπως έχω σημειώσει θα κρίνω τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας από την απόδοση του στο Κυπριακό, στην καταπολέμηση της διαφθοράς, από τα θέματα της υγείας και της Παιδείας. Το να θέλει ο κάθε ένας να έχει ρόλο στην διακυβέρνηση του τόπου, χωρίς να τον έχει ψηφίσει ο λαός, αλλά επειδή κρατά ένα… στυλό, είναι «Δικτατορία» του λόγου.

Ο κ. Χριστοδουλίδης υποστηρίζει τη φιλοτουρκική ΔΔΟ, η οποία πιστεύω πως θα φέρει όλεθρο στον τόπο… Εδώ να τον κρίνω, όχι στο που θα κοιμηθεί η οικογένεια του.

Βεβαίως, αν η προηγούμενη κυβέρνηση του Νίκου Αναστασιάδη κακώς ενέκρινε προεκλογικά τα κονδύλια για την όποια ανακαίνιση του Προεδρικού Μεγάρου, ακυρώστε την απόφαση να τελειώνει το θέμα.

Έτσι δεν είναι κ. Γενική Ελεγκτή; Και επιτέλους ασχοληθείτε και με τη διαφθορά που σαρώνει το πολιτικό και το οικονομικό σύστημα. Και δρα μπροστά στα μάτια σας…

ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, απολύστε επιτέλους αυτόν τον Γενικό Εισαγγελέα, τον Γιώργο Σαββίδη. Και δικαιώστε αυτή τη γενναία μάνα του εθνοφρουρού. Δολοφόνησαν το παιδί της και ο κ. Σαββίδης κοιτάζει προς το… Τρόοδος! Έλεος…

* Ο Μιχάλης Ιγνατίου είναι διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, και συγγραφέας. Είναι ο ιδρυτής της ιστοσελίδας Hellas Journal

Η συνεργασία Μοσάντ-κυπριακής ΚΥΠ ανέβασε την τριμερή στο πιο υψηλό επίπεδο: Η κρίσιμη σύνοδος Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ θα στείλει ηχηρά μηνύματα (video)