Ποιες είναι οι επιδιώξεις του Ερντογάν

Λάζαρος Α. Μαύρος

ΧΡΗΣΙΜΟ μπορεί να αποβεί εάν με ανοιχτά μάτια και χωρίς παρωπίδες γίνει πλήρως παραδεκτό ότι: Ο Ερντογάν δεν σκέφτεται με τα… δικά μας μυαλά. Ούτε με των όποιων άλλων τα μέτρα και τα σταθμά. Μόνο με τα δικά του μυαλά στρατηγεί. (Ιδού κι ένα πολύ σπουδαίο ελληνικό ρήμα, «στρατηγεί», εντελώς λησμονημένο σε μόνιμη… αχρησία παρ’ Έλλησι). Στρατηγεί επίμονα κι αδιάκοπα, επιτυγχάνοντας να αναδειχθεί ως ο μακράν σπουδαιότερος …καταφερτζής εν εξουσία πολιτικός της Τουρκίας.

Ο ΡΕΤΖΕΠ Ταγίπ Ερντογάν γεννηθείς το 1954, από το 1994 που εξελέγη δήμαρχος Κωνσταντινουπόλεως, από το 2001 που ίδρυσε το ΑΚΡ («Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης Κόμμα») του και από το 2002 που ανήλθε στην εξουσία, επί μίαν ήδη 20ετία εκλελεγμένος απόλυτος μονοκράτορας, πρώτα πρωθυπουργός και κατόπιν πρόεδρος σ’ ένα δικής του επινόησης προεδρικό σύστημα στην Τουρκία, απέδειξε ότι:

ΕΠΕΙΔΗ είναι ο επί 20ετία επικεφαλής των εχθρών μας, των και ισχυρότερων Τούρκων Κατακτητών, με διακηρυγμένη μάλιστα επιδίωξη να επεκτείνει τις τουρκικές κατακτήσεις εναντίον του Ελληνισμού, οφείλουμε να εξιχνιάζουμε, να αντιλαμβανόμαστε, να γνωρίζουμε πληρέστερα τον τρόπο σκέψης, πρωτίστως τη γενικότερη στρατηγική και το σύνολο των επιμέρους μεθόδων και κατά καιρούς επιχειρούμενων εναλλακτικών δοκιμών τακτικής, τις οποίες υιοθετεί προς επίτευξη των στρατηγικών του στόχων, στην πολιτική που ασκεί, με πασιφανές πλέον, δίδυμο, συζυγές και ομοαξονικό όραμα του:

Πρώτο: Να αποκτήσει η Τουρκία «του αιώνα» ηγεμονική θέση και στην περιοχή μας και στο παγκόσμιο σύστημα, θέση αντάξια του αυτοκρατορικού Οθωμανικού της παρελθόντος.

Δεύτερο: Να «θεοποιηθεί» ο ίδιος, όχι μόνο από τους Τούρκους αλλά και άλλους επί γης Ισλαμιστές, ως ικανότερος και κατά πολύ υπέρτερος του αναγορευθέντος από την τουρκική εθνοσυνέλευση το 1933 ως «πατέρα- Ατατούρκ» των Τούρκων Μουσταφά Κεμάλ. Και ισάξιος, επιπλέον, των μεγαλοπρεπέστερων Οθωμανών σουλτάνων, από τον Μωάμεθ τον Πορθητή μέχρι και τον έσχατο Αβδούλ Χαμίτ τον Σφαγέα. Με όραμα την υπέρβαση και της… «ασφυκτικής» πια για τον ίδιο Συνθήκης της Λωζάννης του 1923, μέχρι στα επιδιωκόμενα «σύνορα της καρδιάς» του.

ΞΕΚΙΝΗΣΕ ως άκακον αρνίον. Με την προβιά των «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες». Παρολίγον να αναγορευτεί κιόλας σε περιπόθητο για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, υποδειγματικό και φέρελπι «Ισλαμο-Δημοκράτη». Και εξελίχθηκε, με τη βουλιμία και την έπαρσή του, σε μέγα διαρκές πρόβλημα. Όχι μόνο της «γειτονιάς» αλλά και των παγκοσμίως αντιπαρατασσομένων μεγάλων δυνάμεων και συμμαχιών. Οι οποίες αναγκάζονται σε διαδοχικές προσαρμογές στο επαμφοτερίζον εκκρεμές του «Παγκόσμιας Εμβέλειας Σκακιστή» Ερντογάν. Τίτλο που του επιδαψίλευσε ο προηγούμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ…

ΟΙ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝΤΕΣ σήμερα την στρατιωτική τους θητεία ήσαν αγέννητοι όταν ανήλθε στην εξουσία ο Ερντογάν. Στην Κύπρο είχαμε τότε απερχόμενο σε λίγους μήνες Πρόεδρο τον αείμνηστο Γλαύκο Κληρίδη. Ύστερα τους αείμνηστους Τάσσο και Χριστόφια. Κατόπιν, για δύο πενταετίες, τον Αναστασιάδη και τώρα τον Χριστοδουλίδη. Στην Αθήνα είχαμε διαδοχικά επτά Πρωθυπουργούς: Σημίτη, Κώστα Καραμανλή, Γιωργάκη Παπανδρέου, Παπαδήμο, Σαμαρά, Τσίπρα και για δεύτερη τετραετία τώρα τον Κυριάκο Μητσοτάκη…

ΑΦ’ ΕΝΟΣ αυτή η υπενθύμιση της… διάρκειας συμβάλλει και στην ευκρινέστερη προσμέτρηση της ισχύος του εμπεδωμένου στην Τουρκία και στα σκλαβωμένα από τους Τούρκους ελληνικά εδάφη της Κύπρου «Ερντογανισμού». Αφ’ ετέρου φωτίζει σε… βάθος χρόνου το «στρατηγικό βάθος» ή τα… ξέβαθα των όσων πέτυχε και όσων δεν πέτυχε ο πολυχρονεμένος εν εξουσία επίδοξος νεο-σουλτάνος του διακηρυγμένου νεο-οθωμανισμού. Παραδείγματος χάριν:

– Πέτυχε μεν να ξαναμετατρέψει την Αγια-Σοφιά της Κωνσταντινούπολης σε μουσουλμανικό τζαμί της… μεγαλοπρεπούς έπαρσης των παραδοσιακών υπέρτατων τουρκικών αξιών της κατάκτησης και της λαφυραγώγησης.

– Δεν πέτυχε όμως, ούτε «ξαφνικά ένα βράδυ», να κατακτήσει έστω και μια ακατοίκητη βραχονησίδα του Αιγαίου μας. Πολύ δε περισσότερο κάποιο… Καστελόριζο μας, για το οποίο ειδικά ο λαλίστατος στρατηγός του επαιρόταν πως θα φτάσουν κολυμπώντας από απέναντι εισβολείς – κατακτητές τα ένδοξα Μεχμετζίκ του!

– Πέτυχε μεν να ζαλίσει τους ΝΑΤΟϊκούς του συμμάχους και δη τις ΗΠΑ αγοράζοντας τους ρωσικούς πυραύλους S-400 από τον αίφνης επιστήθιό του Βλαδίμηρο Πούτιν, παριστάνοντας τον ηγέτη υπολογίσιμα μεγάλης δύναμης.

– Δεν πέτυχε όμως, ούτε καν να καταστήσει Εκλιπούσα, όπως το απαιτούσε, την ελαχιστότατης ισχύος Κυπριακή Δημοκρατία.

– Πέτυχε μεν το 2005 να υποδέχεται στο πρωθυπουργικό του γραφείο τον τότε «Οδοιπόρο στα Σούσα» ηγέτη των εν Κύπρω ΑΝΑΝιστών του «Ναι», Νίκο Αναστασιάδη.

– Δεν πέτυχε όμως να… μην τον μετατρέψει, εν τέλει και αυτόν, σε… Απορριπτικό της προτεκτορατοποίησης της Κύπρου.

– Πέτυχε μεν να κομπάζει ότι οι νέοι τουρκικοί πυραύλοι «Ταϊφούν» έχουν βεληνεκές ως την… Αθήνα.

– Δεν πέτυχε όμως, να αποτρέψει τους εξοπλισμούς ισχυροποίησης της Ελλάδας με γαλλικά Ραφάλ, γαλλικές Μπελαρά, αμερικανικά αναβαθμισμένα Έφ-δεκάξι και οσονούπω «Έφ-τριανταπέντε».

– Πέτυχε μεν να φωνασκεί ότι «τίποτε δεν μπορεί να γίνει στην Ανατολική Μεσόγειο χωρίς την άδεια της Τουρκίας» του.

– Δεν πέτυχε όμως να αποτρέψει την ανάπτυξη των τριμερών συνεργασιών Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ και Ελλάδας – Κύπρου – Αιγύπτου. Βεβαίως άνευ της αδείας και αφρίζοντος του ιδίου.

– Πέτυχε μεν να κάμνει πολύμηνα καψόνια στις ΗΠΑ και στο ΝΑΤΟ για να άρει το δικαίωμα της αρνησικυρίας του για την εισδοχή Φινλανδίας και Σουηδίας στη συμμαχία, απαιτώντας μέχρι και συμμόρφωση της ΕΕ στα θελήματά του.

– Βρήκε όμως και …τετραπέρατο τρόπο να «χωρέσει και στην τρύπα του βελονιού» για να μην παραδεχτεί ότι τελικά δεν πέτυχε παρά μόνο υποσχέσεις και «θα δούμε» και «οψόμεθα»…

ΑΥΤΑ λοιπόν ως λίγα πρόχειρα δείγματα, στον λογαριασμό κερδο-ζημιών της εικοσάχρονης μονοκρατορίας του πολυχρονεμένου εν εξουσία Ερντογάν. Με την (μάταιη άραγε;) ευχή να μπορέσουν να τα στοχαστούν και τα Ηττημένα Μυαλά μας εν Αθήναις και εν Λευκωσία. Τα οποία, έμειναν «κολλημένα», όπως των ηττηθέντων στις εκλογές κ.κ. Στεφάνου-ΑΚΕΛ και Αβέρωφ-ΔηΣυ, στην… φανεινότατη ιδέα «να πείσουν την Τουρκία ν’ ανοίξει στο στόμα της για να της μπουκώσουν τα υποθαλάσσια κοιτάσματα της κυπριακής ΑΟΖ». Ζάβαλι μου.