Κυκλοφόρησε στις 3 Ιουλίου, η έκθεση του Γ.Γ. του ΟΗΕ, προς το Σ.Α., για την ανανέωση της θητείας της ΟΥΝΦΙΚΥΠ για τους επόμενους έξι μήνες. Το απόσπασμα για τους αγνοούμενους είναι πανομοιότυπο με προηγούμενες εκθέσεις, απλά αλλάζουν μερικούς αριθμούς. Για την κατάντια αυτή των Η.Ε. γράφω όχι μόνο κάθε φορά που εκδίδεται η σχετική έκθεση αλλά όσο συχνά προκύπτει σχετικό ζήτημα, όπως τις τελευταίες τέσσερις Κυριακές στη στήλη μου αυτή.

Πριν έξι μήνες (15.01.2023), ότι στην έκθεση του, «ο Αντόνιο Γκουτιέρες αστοχεί σε ένα άκρως ανθρωπιστικό ζήτημα, αυτό των αγνοουμένων. Αστοχεί στον εντοπισμό ζητημάτων ουσίας που κρατούν δέσμιο στην ασυνειδησία, την ασυδοσία και τελικά στην εγκληματική απραξία τον απλό ανώνυμο πολίτη -Ε/Κ και Τ/Κ, αυτού του τόπου.

Τον πολίτη που άδικα έχασε συγγενείς και περιουσίες το 1963/64 και το 1974. Τα πλάσματα που βιώσαν ανέχεια κι έφυγαν από τη ζωή στη θλίψη χωρίς να μάθουν ξανά για τους αγνοούμενος τους. Κι όλοι, όσοι βολεύονται με τη συνέχιση του στάτους κβο ένθεν και ένθεν του συρματοπλέγματος της ντροπής, κάθε φορά που δημοσιοποιείται η έκθεση του Γ.Γ., δεν έχουν τίποτα να πουν για το κατάπτυστο περιεχόμενο της σε ότι αφορά στους αγνοούμενους.

Το περιεχόμενο, συγγραφείς του οποίου είναι καλοπληρωμένοι υπάλληλοι του ΟΗΕ που υπηρετούν στην Κύπρο για πέντε ή και δέκα χρόνια, πανευτυχείς μάλλον που «τους ξέχασαν» εδώ, σε διακοπές διαρκείας απολαμβάνοντας διπλούς μισθούς,  ωφελήματα και επιδόματα εξωτερικού. Για τούτο και στις εκθέσεις τους καλύπτουν πλήρως τις ευθύνες αυτουργών και συνεργών διότι συμφέρει τους ίδιους να διατηρούν καλές σχέσεις τόσο με το θύμα όσο και με τον θύτη για να μην τους ζητούν, οι προϊστάμενοι τους στη Νέα Υόρκη και τη Γενεύη, λογαριασμό».

Έγραφα ακόμα ότι «στην έκθεση που πρόσφατα κυκλοφόρησε η αναφορά στους αγνοούμενους είναι ένα κείμενο 324 λέξεων επιμελημένο με τρόπο που αν δεν είσαι γνώστης του αντικειμένου, κατορθώνει να σου αποκρύψει τις πραγματικότητες. Λέει για παράδειγμα: «Επιτροπή για τους Αγνοουμένους στην Κύπρο. Από την έναρξη των εργασιών της το 2006, οι δικοινοτικές ομάδες επιστημόνων της Επιτροπής Αγνοουμένων στην Κύπρο, υποστηριζόμενες από τα Η.Ε. και εξουσιοδοτήθηκαν να ανακτήσουν, να αναγνωρίσουν και να επιστρέψουν τα λείψανα των προσώπων που έγιναν αγνοούμενοι κατά τη διάρκεια των γεγονότων του 1963/64 και του 1974, έχουν εκθάψει ή παρέλαβαν τα λείψανα 1.191 ατόμων και στις δύο πλευρές του νησιού.». Στην έκθεση στις 3.07.2023 το μόνο που άλλαξε είναι ο αριθμός 1191 που αντικαταστάθηκε με τον αριθμό 1202.

Προ έξι μηνών στην έκθεση σημειωνόταν ότι: «Μέχρι σήμερα, από 2.001 αγνοούμενους, 1.027 έχουν αναγνωριστεί επίσημα και τα λείψανά τους έχουν επιστραφεί στις οικογένειές τους για αξιοπρεπείς ταφές, συμπεριλαμβανομένου ενός κατά την περίοδο αναφοράς». Δηλαδή «οι έξι ομάδες Ελληνοκύπριων και Τουρκοκυπρίων επιστημόνων -που- πραγματοποιούν επί του παρόντος ανασκαφές σε όλο το νησί» τους 6 τελευταίους μήνες έδωσαν στις οικογένειες ένα αγνοούμενο, κατά την έκθεση, στην οποία δεν κρίνεται απαραίτητο να μας πουν γιατί τόση αστοχία». Στην τωρινή έκθεση αναφέρεται ότι, «Μέχρι σήμερα, από 2.002 αγνοούμενους, 1.030 έχουν αναγνωριστεί επίσημα και τα λείψανά τους έχουν επιστραφεί στις οικογένειές τους για αξιοπρεπή ταφή, συμπεριλαμβανομένων δύο κατά την περίοδο αναφοράς».

Δηλαδή, μετά το 2006 βλέπουμε να αυξάνεται ο αριθμός των 2001 αγνοουμένων στις 2002 χωρίς οποιαδήποτε αναφορά, λες και είναι κάτι ασήμαντο. Ακόμα σημειώνεται ότι στους έξι μήνες έχουν αναγνωριστεί και επιστράφηκαν στις οικογένειες τους δύο αγνοούμενοι. Το κείμενο στην παρούσα έκθεση (3.07.2023) είναι, όπως σημειώσαμε, πανομοιότυπο με της προηγούμενης, πλην των αριθμών. Και σ’ αυτό επαναλαμβάνεται το γελοιωδέστατο: «Το τουρκοκυπριακό γραφείο της Επιτροπής συνέχισε να έχει πρόσβαση σε αεροφωτογραφίες του Τουρκικού στρατού που τραβήχτηκαν το 1974, και το ελληνοκυπριακό γραφείο της Επιτροπής συνέχισε να ερευνά τα αρχεία της Εθνικής Φρουράς της Κυπριακής Δημοκρατίας του 1974». Αυτά γράφονται στην έκθεση που φέρει την υπογραφή του Γ.Γ. του ΟΗΕ, από τους καλοπληρωμένους υπάλληλους των Η.Ε. αρμόδιους για το θέμα των αγνοουμένων στην Κύπρο, άσχετα αν αυτό υποτιμά τη νοημοσύνη των συγγενών των αγνοουμένων και όλων ημών που παρακολουθούμε στενά το ζήτημα. Άκου, αεροφωτογραφίες του Τουρκικού στρατού του  1974..!
Αλήθεια, που είναι οι ομαδικοί τάφοι της περισυλλογής των νεκρών Ελληνοκυπρίων του 1974;

Υπάρχουν μαρτυρίες τόσο από Ε/Κ όσο και από Τ/Κ. Μια από αυτές λέει ότι μάζευαν τους νεκρούς στην περιοχή Κερύνειας, έβαζαν ένα εγκλωβισμένο στο Ντόουμ γιατρό να εξετάσει αν είχαν ή όχι περιτομή και μετά τους έθαβαν. Γιατί τα Η.Ε. και ο κ. Ανρί Αρνί αφήνουν πίσω τα σημαντικά και ασχολούνται με φτηνές δικαιολογίες; Γιατί για παράδειγμα στις εκθέσεις του Γ.Γ. δεν είδαμε αναφορά σε όσα εντόπισε η Ομάδα Εργασίας του ΟΗΕ, για τις εξαναγκαστικές ή ακούσιες εξαφανίσεις, που ήταν εδώ τον Απρίλη του 2022, η οποία στη δική της έκθεση κατέληξε: 1. στην ανάγκη αποπολιτικοποίησης του θέματος 2. γρηγορότερης προόδου στη διαδικασία αναζήτησης, 3. στα δικαιώματα των θυμάτων και των συγγενών, 4. στην παντελή απουσία ποινικών ερευνών και διώξεων για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, 5. στις παρεμβάσεις πολιτικών παραγόντων για εκσκαφές σε συγκεκριμένες τοποθεσίες, 6. στα ελλείμματα σε ζητήματα αλήθειας, 7. λογοδοσίας και αποζημιώσεων.

Αυτά είναι ζητήματα ουσίας για τα οποία θα πρέπει να τοποθετηθούν τα Η.Ε. και όχι να γράφουν στις εκθέσεις τους, (copy-paste), ανυπόστατους και γελοίους ισχυρισμούς για να δικαιολογούν την απραξία τους. Ωστόσο οι αγνοούμενοι είναι δικοί μας κι όχι δικοί τους και έχουμε υποχρέωση στις 972 οικογένειες που αγωνιούν μισό αιώνα τώρα. Τι λέει η κυβέρνηση;
[email protected]

Φιλελεύθερος