Γράφει ο Θεόδωρος Νικολοβγένης*

            Οι κοινές δηλώσεις Ερντογάν – Τατάρ από τα κατεχόμενα (12/06/2023) έβαλαν τα πράγματα στη θέση τους διαλύοντας ορισμένες ομιχλώδεις θεωρίες που είχαν εμφανιστεί στον Ελληνικό (Ελλάδα – Κύπρος) δημόσιο λόγο.

Η ιστορία έπρεπε να μας έχει διδάξει

            Όπως έχει αναλυθεί από τον γράφοντα [1] από το 1962 και έπειτα, η Τουρκία έχει επιδοθεί σε ένα συνεχές pressing εναντίον Ελλάδος και Κύπρου με τη λογική των συγκοινωνούντων δοχείων και κυρίως με την χρήση αεροναυτικών δυνάμεων. Η Τουρκία πάντοτε πίεζε τα δύο άκρα του Ελληνικού κρηπιδώματος (Αιγαίο – Κύπρος) με το να λανσάρει μια θεωρία και έπειτα επιτυγχάνοντας τετελεσμένα επί του πεδίου, τα οποία αργότερα μετουσίωνε σε υπογεγραμμένες συμφωνίες.

            Το 1962 δημοσίευσε τον χάρτη «Early Warning (EW) 45» και το επόμενο έτος η τουρκανταρσία (Χριστούγεννα 1963), οι βομβαρδισμοί με ναπάλμ στην Τηλλυρία (Αύγουστος 1964) και η δημιουργία των θυλάκων.

Ενώ το 1967 εν παραλλήλω με τα γεγονότα της Κοφίνου στην Κύπρο, καταγράφηκαν οι πρώτες παραβιάσεις του Εθνικού Εναερίου Χώρου στο Αιγαίο από μαχητικά jet. Την χρονιά εκείνη, αποχώρησε και η Μεραρχία Μενέλαος από την Κύπρο.

            Το 1974, λίγες ημέρες μετά την εισβολή στην Κύπρο δημοσίευσε τον χάρτη με τη ΝΟΤΑΜ 714 του οποίου η ομοιότητα με τον αντίστοιχο του «εθνικού όρκου» και του «EW 45» στην περιοχή του Αιγαίου είναι εμφανέστατη. Η κρίση αυτή ολοκληρώθηκε με τα γεγονότα του ΧΟΡΑ στο Αιγαίο το 1976.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ “Άμυνα ΚΑΙ ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ“