Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Hellas Journal, Νέα Υόρκη

Η τραγωδία στην Πύλο θα αποδειχθεί τρομακτικών διαστάσεων, σύμφωνα με τις μαρτυρίες διασωθέντων, που έχουν μεταδώσει οι συνάδελφοι δημοσιογράφοι. Πρόκειται για θυσία με τη σημασία της λέξης, αυτών των άμοιρων ανθρώπων που δεν έχουν ίχνος ελπίδας στις πατρίδες τους.

Την ίδια στιγμή, οι διεφθαρμένοι γραφειοκράτες των Βρυξελλών με τους παχυλούς μισθους παρακολουθούν τους συνανθρώπους μας να πνίγονται, επειδή πήραν τον δρόμο στη σωτηρία, όπως νομίζουν όταν παραδίδονται στα χέρια των λαθρεμπόρων για να τους μεταφέρουν στην Ευρώπη.

Αρκετοί χάνονται στη Μεσόγειο, πολλοί καταλήγουν σε «στρατόπεδα» προσφύγων και μεταναστών. Στο μεταξύ, όλες τους ελπίδες για μία καλύτερη ζωή εξανεμίζονται.

Όσοι υπήρξαν εγγόνια και παιδιά μεταναστών, γνωρίζουν τον πόνο. Και οι δικοί μας άνθρωποι, από την Ελλάδα και την Κύπρο, τον προηγούμενο αιώνα έκαναν την ίδια διαδρομή. Άλλοι για την Αμερική, άλλοι για την Ευρώπη, άλλοι για την Αυστραλία και τη Νότια Αφρική και άλλες περιοχές του κόσμου.

Πολλοί χάθηκαν μέχρι να φτάσουν στον στόχο. Άλλοι πέθαναν στις σιδηροδρομικές γραμμές, όπου πολλοί Έλληνες έβρισκαν απάνθρωπες δουλειές. Και θλιβόμαστε όταν βλέπουμε αυτόν τον άθλιο και αρρωστημένο εθνικισμό με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι πρόσφυγες και οι μετανάστες.

Δεν λέμε ότι μπορούν από μόνες τους η Ελλάδα και η Κύπρος να υποδεχθούν αυτούς τους κατατρεγμένους συνανθρώπους μας. Αλλά γιατί, την ίδια στιγμή, μετά το κακό κλαιγόμαστε για τους πνιγμένους; Γιατί δεν σπεύδουμε πριν συμβεί η τραγωδία;

Αν, λέω αν, αποφάσιζε κάποιος στην Αθήνα να παρέμβει με το έτσι θέλω και να σώσει αυτούς τους ανθρώπους, όλη η ανθρωπότητα θα μιλούσε τώρα για την Ελλάδα. Τώρα; Μην εκπλαγείτε να ξεκινήσει εκστρατεία -με πρώτη την Τουρκία- που θα λέει ότι οι Έλληνες τους έπνιξαν…

Πάω στοίχημα ότι οι διεφθαρμένοι γραφειοκράτες των Βρυξελλών θα ξεκινήσουν τις απαράδεκτες διαρροές εναντίον της Ελλάδας… Ότι δήθεν μπορούσε και δεν το έπραξε.

Όμως, ξέρετε τι μου έκανε χθες αλγεινή εντύπωση με το άκουσμα της βύθισης του σαπιοκάραβου; Ότι όλοι οι Έλληνες πολιτικοί έσπευσαν στην Πύλο με πρώτη την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Να με συμπαθά η κ. Πρόεδρος και οι Έλληνες πολιτικοί, που έτρεξαν στην Πύλο. Μήπως μπορούσαν να βοηθήσουν τους διασώστες και όλους αυτούς τους καταπληκτικούς ανθρώπους, γιατρούς, νοσοκόμους, στελέχη του Λιμενικού και των άλλων υπηρεσιών;

• Όχι βέβαια. Αυτό που κατάφεραν ήταν να αναγκάζουν τα μέλη των αρμοδίων ελληνικών αρχών να ασχολούνται μαζί τους, αντί με το τεράστιο έργο της διάσωσης και της νοσηλείας των προσφύγων και των μεταναστών.

Νομίζουν ότι με τον τρόπο αυτό έκαναν καλή εντύπωση στους πολίτες; Αποκλείεται. Οι περισσότεροι θα είχαν τις ίδιες απορίες που καταγράφω παραπάνω.

Η Ελλάδα και η Κύπρος δεν μπορούν από μόνες τους να λύσουν το σοβαρότατο πρόβλημα της μετανάστευσης από χώρες της Αφρικής και της Ασίας. Και να ήθελαν είναι αδύνατο. Ευθύνες έχουν βασικά οι Βρυξέλλες και άλλες μεγάλες πρωτεύουσες.

Ευθύνες έχει και η υπερδύναμη Αμερική, που μονίμως απουσιάζει. Νομίζετε ότι μετά από την ασύλληπτη τραγωδία θα ασχοληθούν; Πλανάσθε πλάνην οικτράν. Θα ρίξουν κροκοδείλια δάκρυα, θα κάνουν και συσκέψεις επί συσκέψεων μέχρι την επόμενη τραγωδία.

Είναι φρικτοί, είναι υπεύθυνοι για τους πνιγμούς εκατοντάδων ανθρώπων. Στέλνουν σε αυτούς τους άμοιρους λάθος μηνύματα, ότι θα γίνουν δεκτοί με ανοικτές αγκάλες. Λένε ψέματα. Και όταν φτάνουν η θάλασσα γίνεται ο τάφος τους.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Υπάρχει και ένα άλλο πρόβλημα. Οι λεγόμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ), που βγάζουν εκατομμύρια βοηθώντας, υποτίθεται, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Έχουν καταντήσει μάστιγα.

Οι νεοφιλελεύθεροι των Βρυξελλών τους επέβαλαν, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, και οι χώρες-μέλη τους δέχθηκαν. Φτάσανε στο σημείο να απειλούν τους αστυνομικούς και τους λιμενικούς, ότι αν δεν υπακούσουν στις εντολές τους θα τους καταγγείλουν στις Βρυξέλλες και στους ξένους δημοσιογράφους. Δεν θυμάστε την άθλια υπόθεση της “Μαρίας του Έβρου”; Επρόκειτο για συνεργασία μελών κάποιας ΜΚΟ με τους ανταποκριτές του γερμανικού περιοδικού Spiegel.

Ο επόμενος Πρωθυπουργός, όποιος και αν είναι, πρέπει να ξεκαθαρίσει και αυτό το μείζον ζήτημα. Υπάρχουν και μερικές καλές οργανώσεις, που πραγματικά βοηθούν. Αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΚΟ, απλά κερδοσκοπούν στην πλάτη των «κολασμένων» της Αφρικής και της Ασίας. Αρκετά…

Οι ΜΚΟ κερδοσκοπούν στις πλάτες των “κολασμένων” που αναζητούν μία ελπίδα, είναι μάστιγα: Και με την ευκαιρία, τι δουλειά είχαν οι Έλληνες πολιτικοί και έτρεξαν στην Πύλο; (video)